محمدکاظم : نمی دانم چرا ولاسکو پشیمان شد؟

محمدکاظم بازیکن سابق تیم ملی والیبال در شبی با والیبال رادیو ورزش حرف های زیادی برای زدن داشت و دل پری از تلخی های ایام داشت. مردی که تا قبل از آمدن ولاسکو چشم و چراغ تیم ملی بود و از بد روزگار بعد از عمل سخت جراحی کتف هر چه برای باز پس گرفتن پیراهن تیم ملی تلاش کرد، همه راهها را به روی خود بسته دید.
حالا او فرصتی پیدا کرده بود تا ناگفته های بسیارش را بر زبان جاری سازد و چه جایی بهتر از برنامه شبی با والیبال که در حضور دو خبرنگار قدیمی با اطلاعات زیادشان از تاریخ والیبال ایران، هر چه در دل داشت صادقانه گفت.
محمدکاظم ابتدا از ست کوویچ و نقش بی بدیلش در تیم های نوجوانان و جوانان گفت و اینکه واقعا والیبال ایران مدیونش است و سپس زوران گائیج که چشم والیبال ایران را به والیبال جهان باز کرد و از تلاش های خستگی ناپذیر مرحوم معدنی در انتقال دانش سرمربی صرب به بازیکنان به نیکی یاد کرد.
محمدکاظم از فشارهای وارده به بازیکنان در اواخر حضورش در تیم ملی تا پایان مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۰ ایتالیا گفت و اینکه برای موفقیت والیبال ایران علی رغم مصدومیت کتف از همه وجودش مایه گذاشت و در جام ملت های آسیا ۲۰۰۹ مانیل با دست های تاول زده مقابل چین و کره باعث فینالیست شدن تیم ملی شد.
اما بعد از جراحی کتف و طی کردن دوران نقاهت و تلاش برای بازگشت و پس گیری پیراهن تیم ملی، دست حمایتگری را بالای سرش ندید. تا جایی که امروز به رغم همه صحبت هایی که چه ولاسکو و چه سی چلو با او داشته اند، راه حضور در تیم ملی را به روی خود بسته می بیند.
محمد کاظم این روزها همه تلاش خود را معطوف تیم باشگاهی صالحین ورامین کرده و می گوید هر چند رفتن ۴ بازیکن دست و پای ما را بسته، اما به پاس مردم قدرشناس ورامین، علاقه و زحمات فرماندار، دکتر یوسفی و مدیرعامل که ۸۰ درصد قراردادها را پرداخته اند، با جان و دل برای راهیابی به پلی آف خواهیم جنگید.