جدایی الحاجی گرو و نویمایر، شکستی برای شفر

الحاجی گرو در طول مدت کوتاه حضورش در فوتبال ایران برای استقلال در جام حذفی یک گل به‌ثمر رساند و یک پنالتی منجر به گل گرفت اما در لیگ برتر عملکرد او بسیار ضعیف بود. الحاجی گرو در لیگ برتر از ابتدا ۲مسابقه برای تیم شفر برابر فولاد خوزستان و استقلال خوزستان به میدان رفت و در ۵دیدار نیز بازیکن جانشین بود و در طول ۳۱۰دقیقه‌ای که به میدان رفت، هیچ تأثیری در روند تیم شفر نداشت و نتوانست برای آبی‌ها مؤثر واقع شود؛ اتفاقی که باعث شد هواداران استقلال هیچ‌گاه رابطه خوبی با او نداشته باشند و در این میان صحبت‌هایی پیرامون حمله هواداران به صفحه شخصی او و همسرش نیز شنیده می‌شد؛ اتفاقی که انگیزه ماندن را از الحاجی گرو گرفت.

او سرانجام با انتشار متنی در اینستاگرام از استقلالی‌ها خداحافظی کرد. الحاجی گرو درباره جدایی‌اش از استقلال می‌گوید:

«این من بودم که از باشگاه خواستم که قراردادم را فسخ کند، چون به‌خاطر شرایط خانواده‌ام نمی‌توانستم بمانم. باشگاه به خوبی من و خانواده‌ام را درک کرد و تصمیم گرفتیم قرارداد را فسخ کنیم. من باشگاه و هواداران استقلال را دوست دارم و به همین دلیل هیچ پولی نگرفتم و برای این تیم نیز آرزوی موفقیت می‌کنم».

او در رابطه با پیشنهادهایش از تیم‌های داخل ایران تأکید می‌کند:

«چند باشگاه ایرانی خواهان من هستند و یکی از مربیان مطرح کشور ایران خواستار حضورم در باشگاهش شده است. او مدعی است که راحت از من استفاده می‌کنند ولی فعلا می‌خواهم در کنار خانواده‌ام یک تصمیم خوب بگیرم».

جدایی ستاره بی‌انگیزه

مارکوس نویمایر هافبک آلمانی- سوئیسی استقلال در ابتدای فصل و با چند هفته تأخیر جانشین سرور جپاروف شد و استقلالی‌ها امیدوار بودند تا این بازیکن بتواند جای خالی هافبک ازبک را پر کند. عکس در کنار پیکه، عکس با پیراهن منچستریونایتد و سابقه حضور در لیگ‌های معتبر اروپایی باعث شد تا بسیاری نسبت به آینده این بازیکن در ایران امیدوار باشند اما او هرگز نتوانست سرور جپاروف فصل گذشته استقلال باشد و تقریبا هر زمان که آبی‌ها به او نیاز داشتند، نتوانستند از او استفاده کنند. دیدار رفت با السد در تهران، مصدومیت جزئی از ناحیه انگشت پا در دیدار حساس برگشت و چندین و چند بازی دیگر، مسابقاتی بودند که نویمایر در مدت کوتاه حضور در تهران از دست داد؛ اتفاقاتی که نشان می‌داد این بازیکن انگیزه زیادی برای درخشش در تهران نیز ندارد و بیشتر حضور او در ایران جنبه توریستی داشت. نویمایر در آخرین دیدار استقلال در لیگ برتر نیز به میدان رفت و فرصت درخشش داشت اما دو فرصت‌سوزی کار او را تقریبا یکسره کرد تا مدیران استقلال ۴۸ساعت بعد از آخرین مسابقه نیم فصل، قرارداد او را فسخ کنند. نویمایر در لیگ برتر هیچ‌گاه از ابتدا در ترکیب استقلال حضور نداشت و در ۸مسابقه به‌عنوان بازیکن تعویضی به زمین رفت که در این میان تنها در ۳ دیدار بیش از ۱۵دقیقه در زمین بود؛ تنها حضور فیکس او برای تیم شفر در لیگ قهرمانان آسیا بود که جانشین کریمی در زمان گرم‌کردن شد و قبل از دقیقه ۶۰به‌دلیل مصدومیت زمین را ترک کرد تا یک ۹۰دقیقه کامل از او ندیده باشیم. صفر پاس گل، صفر گل و تقریبا صفر برای همه اثر گذاری‌ها، کارنامه بازیکنی بود که هیچ‌گاه نتوانست برای استقلال مؤثر و مفید باشد.

شکستی برای شفر

همانطور که انتظار می‌رفت نخستین فعل‌ و انفعالات باشگاه استقلال در نقل‌و انتقالات زمستانی به‌جای آنکه روی جذب بازیکن متمرکز باشد، به رد کردن دو تن از شاهکارهای این تیم اختصاص یافت؛ مارکوس نویمایر و الحاجی گرو که هر دو بلافاصله بعد از پایان نیم‌فصل قراردادشان را با استقلال فسخ کردند و رفتند. در این مدت انتقادات بسیار زیادی از کیفیت این‌دو بازیکن مطرح شد؛ هرچند الحاجی گروی نیجریه‌ای بیشتر از همبازی آلمانی‌اش تحت فشار بود. گرو از لحظه ورود به استقلال با مامه تیام مقایسه شد و شاید همین قیاس نادرست، فشار روانی را روی او افزایش داد. تیام، ترکه‌ای و گلزن بود و به‌اصطلاح «مهاجم باکس» به شمار می‌آمد اما الحاجی گرو بازیکنی با قابلیت‌های فیزیکی بود که نهایتا می‌توانست یک فوروارد مکمل باشد. او نمی‌توانست حتی به اندازه نصف تیام شم گلزنی داشته باشد اما هواداران نسبت به این موضوع بی‌تفاوت بودند و عجیب اینکه شفر هم برای اصلاح این طرز تفکر هیچ تلاشی نکرد.

سرمربی استقلال بعد از اوج‌گیری انتقادها از خرید گران‌قیمتش گفت:

«اگر الحاجی گرو در تیم پارسال ما بازی می‌کرد، به اندازه تیام، گل می‌زد».

این ادعا اما هیچ مبنای آماری و فنی خاصی نداشت؛ الحاجی گرو در تیم‌های قبلی‌اش هم خیلی کم گل زده بود. شفر حتی در مورد نویمایر نیز دچار اشتباه مشابهی شد. در بدو ورود این هافبک آلمانی به استقلال، شفر در مورد او گفته بود:

«مارکوس، هافبک خلاقی است. او درست مثل جباروف پاس می‌دهد».

در عمل اما آنچه از نویمایر در استقلال دیده نشد، حتی یک پاس کلیدی در قواره‌های هافبک ازبکستانی بود. شاید تیر خلاص را به دوران حضور نویمایر در ایران، نمایش بسیار ضعیف و بی‌انگیزه او برابر پدیده شلیک کرد؛ جایی که این بازیکن بهترین موقعیت تیمش برای گلزنی و نجات نیم‌فصل را با بی‌مبالاتی از دست داد.

تا به حال بازیکنان خارجی بی‌کیفیت زیادی به فوتبال ایران آمده‌اند و بعد از حضوری کوتاه، گران و بی‌ثمر کشورمان را ترک کرده‌اند. حالا هم- متأسفانه- افزوده شدن نام گرو و نیومایر به این فهرست، اتفاق چندان عجیبی به‌نظر نمی‌رسد. مسئله مهم‌تر اما به سهم پررنگ شفر در این دو خرید ناموفق مربوط می‌شود. باشگاه استقلال به اتکای فصل موفقی که شفر پشت سر گذاشته بود، در مورد خریدهای خارجی به او اختیار تام داد. از سوی دیگر مربی آلمانی هر دوی این بازیکنان را به خوبی می‌شناخت. او پارسال قبل از تیام، قصد جذب گرو را داشت که گویا الحاجی به بهانه ناامن بودن ایران(!) تن به این انتقال نداد. امسال اما به اعتبار ادعای خود گرو، آنقدر پیشنهاد خوبی به او شد که نتوانست آن را رد کند. آشنایی شفر با نویمایر هم به گذشته‌ها برمی‌گردد و جای حاشا ندارد. به این ترتیب طبعا ناکامی این دو خرید، شکستی برای شخص وینفرد شفر تلقی می‌شود.

همشهری ورزشی