نگاهی به اهداف بازی های تدارکاتی تیم ملی فوتبال

به نظر می رسید بازی برابر ترکیه برای هماهنگی تیم ملی هم تدارک دیده نشده بود زیرا تعویض های پیاپی کی روش نشان از این می داد که او هنوز در اندیشه یافتن ترکیب اصلی خود و از سوئی شماره های بازیکنان تیم ملی نشان از استراتژی کی روش برای رو نشدن دستش بود و وقتی گزارش آ اس اسپانیا را می خوانیم که این بازی برای حریفان ایران ترسناک نیست می توانیم بفهمیم که کی روش در این هدف موفق بوده است.
هدف تیم ملی یافتن ترکیب تیمش و از سوئی قرار گرفتن در شرایط مسابقه با تیم هایی با قدرت بدنی و فشار بازی بالا بود. تیم ملی در دقایق اول بازی به شدت تحت فشار پرس بازیکنان ترکیه قرار گرفته بود و به مرور شرایط بهتری یافت. از دیگر اتفاقات این بازی تمرین انتقال توپ از دفاع به وضعیت حمله و بدست آوردن توپ در حداقل زمان بود. تیم ملی در پستهای مختلف بازیکنانی را به بازی گرفته بود که به نظر ترکیب ایده آل نمی توانستند باشند اما آزمایش شدند. زوج پور علی گنجی و یافتن جانشین عزت الهی و مردی که بتواند نبض بازی ایران را با پاسها و کنترل توپش در میانه میدان تنظیم کند و یافتن زوج های کناری و میانه میدان اهدافی بودند که کی روش به دنبال آنها بود.
بازیکنان تیم ملی در این بازی باید بدن های شلاق خورده خود را باز می کردند و از سوئی بازیکنان مصدوم و مسن چون شجاعی و دژاگه باید خود را به کی روش ثابت می کردند. در این بازی روزبه چشمی نشان داد که نیاز به تمرکز بیشتری دارد زیرا خطاهای فنی و غیر فنی زیادی انجام می داد. رامین رضائیان همچنان با رضائیان روزگار پرسپولیس فاصله دارد و میلاد محمدی شرایط بهتری داشت.

حضور امید ابراهیمی و سامان قدوس و دژاگه و ترابی و امیری بجای انصاری فرد و طارمی و… که در پستهای غیر تخصصی خود بازی می کردند روند تیم ملی ما را بهتر کردند.
بیرانوند هنوز با مشکلاتی رو به رو بود هرچند در چند موقعیت خوب عمل کرد.
شجاعی شرایط بهتری داشت و حاج صفی هنوز در انجام وظایف جدیدش تفهیم نشده بود.
در کل این بازی گامی رو به جلو به نسبت بازی با ازبکستان و امید وارمان کرد.
برای موفقیت تیم‌ملی در جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه به انتظار می نشینیم.

تورج عاطف-خبرگزاری پارس فوتبال