سعید مهره بی جانشین ؛ عزتالهی جواهری در میانه میدان که قدرش را نمی دانیم
عزت اللهی مهره تاثیرگذار ایران
شاید در نگاهئ نخست مهمترین دلیل تساوی ایران و سوریه و باز شدن قفل دروازه ما بعد از مدت ها به تفاوت انگیزه دو تیم مربوط بود. بازی برای ما ارزش چندانی نداشت
شاید در نگاهئ نخست مهمترین دلیل تساوی ایران و سوریه و باز شدن قفل دروازه ما بعد از مدت ها به تفاوت انگیزه دو تیم مربوط بود. بازی برای ما ارزش چندانی نداشت اما بازیکنان حریف مهمترین ۹۰ دقیقه زندگی شان را پیش رو داشتند. از این رو در دقایق پایانی روزبه چشمی پستش را ترک می کند، رامین رضاییان با بی خیالی توپ را لو می دهد، پورقاز هیچ واکنش مثبتی نشان نمی دهد و در نهایت بیرانوند با باز کردن بی موقع پاهایش ویرانمان می کند. ثانیه به ثانیه گل دوم را مرور کنید و فرق انگیزه ایران و سوریه را دریابید. آنها که همه چیز را از دست رفته می دیدند سه بازیکن را در زمین ما حفظ کردند و منتظر یک لغزش از سوی بازیکنان بی انگیزه ایران بودند.
اما موضوع بسیار مهمتری وجود دارد که اگر امروز به آن توجه نکنیم شاید بعدها تاوان سنگین تری را بپردازیم. اینکه تیم ملی در ۹ بازی متوالی در دور دوم دروازه اش را بسته نگه داشت به خودی خود موضوع مهمی نیست. چون می شود شانس را در این بسته نگه ماندن دروازه دخیل دانست اما موضوع بسیار مهمتر این بود که تیم کیروش اصلا موقعیت گل به هیچ حریفی نمی داد که بخواهد آن موقعیت گل، برای ما خطر ایجا کند. مربی تیم ملی خط دفاعی اش را از میانه میدان بسته بود و مهمترین بازیکن این تاکتیک هم کسی نبود جز سعید عزتالهی. هافبک جوانی که در اکثر بازی ها در تیم باشگاهی اش نیمکت نشین بود و بعضا رسانه های داخلی از کیروش انتقاد داشتند که چرا بازیکن نیمکت نشین لیگ روسیه می بایست بازیکن ثابت تیم ملی فوتبال ایران باشد؟
سوالی که ظاهرش درست بود اما وقتی به عملکرد عزتالهی در میانه میدان نگاه می اندازیم حق را تمام و کمال به کیروش می دهیم. او مهمترین بازیکن در تاکتیک دفاعی تیم کیروش است. بازیکنی که با جنگندگی بسیار زیاد و دوندگی خستگی ناپذیر موثرترین مهره ما در میانه میدان است.در سه بازی ویژه ایران؛ رفت و برگشت مقابل ازبک و بازی رفت مقابل کره جنوبی، بهترین عملکرد عزتالهی برای قضاوت درست بود.تا جایی که این تیم ها حتی از خلق یک موقعیت هم عاجز ماندند.ما حرکت اشتباه و اخراج این بازیکن مقابل کره جنوبی باعث شد تیم ملی بعد از مدت ها بدون او روانه میدان شود.
اینکه از حیث عامل انگیزشی، سوری ها ده برابر بازیکنان ما انگیزه داشتند جای خود.ولی به صرف داشتن انگیزه مگر می شود تیمی که اصلا موقعیت گل به هیچ حریفی نمی داد را راحت دو بار مغلوب کرد؟ آن هم در ورزشگاه آزادی.مقابل هواداران خودی.سعید نبود و علی کریمی در نیمه نخست بیشترین خدمت را به سوری ها کرد. حالا می شود با صدای بلند از کیروش انتقاد کرد چرا بازیکنی که در تیم درجه ۳ لیگ درجه چندم کرواسی ذخیره است را بازیکن ثابت تیم ملی می کنی؟ علی کریمی آنقدر افت کرده که حتی در لیگ کرواسی هم خریدار ندارد و کیروش در همان نیمه نخست متوجه شد کریمی قادر به تکرار وظایف عزتالهی نیست.
بدون تردید بدترین خبر برای تیم ملی فوتبال ایران و کیروش محرومیت بیش از یک جلسه برای عزتالهی است. او مهمترین بازیکن دفاعی ما به حساب می آید و اگر بخاطر محرومیت او را در جام جهانی در اختیار نداشته باشیم، تاوان بسیار سختی را می دهیم. تنها یک بازی کافی بود تا متوجه شویم چرا در تاکتیک کیروش بازیکنان حریف صاحب موقعیت نمی شوند.عزتالهی جواهری است در میانه میدان که تا روز غیبتش کسی متوجه تاثیرگذاری اش نشد.خوش شانس باشیم که در همان بازی اول جام جهانی او در ترکیب اصلی مان باشد در غیر این صورت کیروش باید به گزینه دیگری غیر از کریمی و حتی چشمی فکر کند.
نویسنده :مهدی طاهرخانی