خاطرات جالب قويترين مرد جهان از ريو

سیامند رحمان دارنده نشان طلای ۲ دوره از بازی‌های پارالمپیک ریو در خصوص برنامه‌هایش برای آینده گفت: هنوز خستگی مسابقات به طور کامل از بین نرفته و همچنان پذیرای میهمانان عزیزی هستیم که برای دیدن من به اشنویه می آیند و از همه آنها، به ویژه همشهری های خوبم که برایم سنگ تمام گذاشتند، سپاسگزارم. همان طور که قبلا هم گفتم مدالم را به مردم ایران تقدیم کردم که با حمایت ها و دعاهایشان باعث دلگرمی من شدند و دست تک تک آنها را می بوسم  و امیدوارم باز هم بتوانم دلشان را شاد کنم.
قوی ترین مرد دارای معلولیت جهان افزود: مسابقات ریو برایم کمی به نسبت لندن دشوارتر بود. صرف نظر از توقع مدال و کسب بهترین جایگاه، قرار بود رکوردی که در لندن قول داده بودم به ثبت برسانم و همه از من انتظار داشتند که بتوانم به وعده ام عمل کنم. یک سال و نیم در اردو بودیم و همه اعضای تیم سخت تلاش کردند و خدا را شاکرم که توانستم آنچه مد نظر بود محقق کنم و نه تنها رکورد ۳۰۰ کیلوگرم را ثبت کردم، بلکه ۱۰ کیلوگرم هم بیشتر از آنچه قول داده بودم بالای سر بردم.
وی گفت: بعد از کمی استراحت تمریناتم را شروع می کنم و تلاش می کنم در رویدادهای پیش رو نیز بتوانم پرچم کشورمان را به اهتزاز دربیاورم. باز هم به فکر رکوردشکنی هستم و تا زمانی که بتوانم در عرصه قهرمانی باشم، می خواهم برای کشورم افتخار آفرینی کنم.
رکورددار دسته فوق سنگین جهان خاطرنشان کرد: با وجود گسترش شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی، جمعیت بیشتری در کشور با ورزش پارالمپیکی آشنا شدند و نتایج را پیگیری می کردند. در این بین لطیفه ها و پست های طنزی که هنگام مسابقه من منتشر شد بسیار جالب بود و خیلی از آنها را برایم ارسال می کردند! در بین اینها یک لطیفه بود که از قول من می گفت از اتاق فرمان می گویند وزنه ها تمام شده و باز هم بیاورید! این برایم خیلی جالب بود و خندیدم!
رحمان افزود: برای موفقیت من و سایر ورزشکاران، گروه زیادی در تلاش بودند و خیلی از آنها پشت صحنه هستند. از همه آنها تشکر می کنم و به ویژه از آقای خسروی وفا که از ابتدای فعالیت من در این رشته همیشه از من حمایت کردند و چیزی کم نگذاشتند، قدردانم. از مسئولین کمیته ملی پارالمپیک، فدراسیون، کادر فنی و انجمن و خانواده ی عزیزم سپاسگزارم و امیدوارم بتوانم با موفقیت های آتی زحمات این دوستان را جبران کنم.
دارنده نشان طلای بازی های پارالمپیک ریو گفت: بازی های پارالمپیک این دوره با تلخ ترین حادثه ممکن پایان یافت و هنگامی که در راه ایران بودم متاسفانه بهمن گلبارنژاد عزیز از میان ما رفت و شبی که به تهران رسیدم از شوک این حادثه نتوانستم بخوابم. گبارنژاد در ریو با ما در یک طبقه بود و با اخلاق مثال زدنی و روحیه خوبی که داشت به همه بچه ها دلگرمی می داد. وی از مربیان خوب وزنه برداری بود و در مسابقات جهانی با وی مدتی تمرین داشتم و باید بگویم که او انسانی تکرارنشدنی بود.
قوی ترین مرد دارای معلولیت جهان در پایان افزود: در حال حاضر دانشجوی ترم آخر کارشناسی حقوق هستم و اگر خدا بخواهد در تلاشم تحصیلاتم را به اتمام برسانم و چنانچه شرایط فراهم شود به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هم فکر می کنم.