کلوب| ژنرال و نقش قبر کردن گذشتهها!
منبع : خبرورزشی
در حاشیه اولین تمرین تیم ملی امید، سرمربی تیم ملی هم حاضر بود تا با نگاهی دقیق تر و از نزدیک، فوتبال امید را پیگیری کند. خبرنگاران هم از فرصت استفاده کردند و خواستار توضیحات بیشتر حول اطراف تیم ملی شدند. از دل گفتگوی امیر با خبرنگاران، جنجال کوچکی به وجود آمد. صحبت دربارهی فردوسی پور با طعنه زدن و نیش و کنایه!
بعد از پایان جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷،امیر قلعه نویی به برنامه نود دعوت شد و علاوه بر رو در رو شدن با فردوسیپور، باید برابر امیر حاج رضایی و بیژن ذوالفقار نسب قرار میگرفت و به سوالات آنها پاسخ میداد. آن برنامه نود، مثل اغلب قسمتهایش، با چاشنی جنگ و جدال به اتمام رسید.
تیم ملی در گروه C رقابتها، قرار گرفته بود و توانست با برد مقابل ازبکستان و مالزی میزبان و تساوی برابر چین، به مرحله حذفی برسد. یک نبرد سنتی در یک چهارم نهایی رقم خورد؛ تقابل ایران با کره جنوبی که همیشه حساسیتهای خاص خودش را داشت. شاگردان امیر در ضربات پنالتی بازی را به چشم بادامیها واگذار کردند تا امیر هم در شکستن طلسم قهرمانی تیم ملی در آسیا، ناکام بماند. قلعهنویی معتقد بود که تیم ملی، عملکرد خوبی از خود بر جای گذاشته و تنها در پنالتی از دور رقابتها کنار رفته است. گفته او انتقاد شدید کارشناسان و اهالی فوتبال در آن برهه از زمان را به همراه داشت.
پس از ناتوانی در قانع کردن اذهان عمومیبابت شکست، رابطه او با فردوسی پور به حالت شکر آب در آمد. حتی در دوره ای که قلعهنویی هدایت تیمهای سپاهان و استقلال را برعهده داشت، اصلا ارتباط خوبی با استاد دانشگاه شریف برقرار نکرد. ژنرال اعتقاد داشت که فردوسیپور، بیگانه پرست و اجنبی پرست است و مربیان داخلی را به هیچ وجه بر روی نیمکت تیم ملی، قبول ندارد. او منتقد درجه یک فردوسی پور در تلویزیون و نشستهای مطبوعاتی بود. حالا هم ژنرال، خاطرات گذشته را تداعی و زنده کرد و با ذکر جمله: «یک برنامه ای بود ضد ایرانی و غرق در خارجی!» نارضایتی خود را از فردوسیپور در میان اهالی رسانه، برای چندمین بار، نشان داد.
اما یک سوال؛ فردوسی پور از چه چیزی در برنامه خود برای رسیدن تیمها به عدالت و احقاق حق آنها، دریغ کرد؟ آیا او نبود که نقاب از چهره برخی افراد در پشت پرده فوتبال، بر انداخت؟! آیا او نبود که به طور رسمی، پرده از مافیای فوتبال در ایران را مقابل چشم مخاطبان، برداشت؟! او بود که مُصِر سپردن فوتبال به ورزشیها و فوتبالیها شد! او بود که دخالت سیاسیون در ورزش را، امری مضر و اشتباهی نابخشودنی میدانست!
اگر عادل نبود، هیچ وقت متوجه نمیشدیم که چرا برخی از آقایان حاضر در مجلس، برای تیمهای ریشه دار نقشه میریزند و باشگاهها را به شهرستانها، منتقل میکنند؛ همانند تیم پاس که بعد از واگذاری سهمیه آن به استان همدان، مرگ تدریجی یک رویا را تجربه کرد و راه سقوط را تا آخر پیمود. اگر عادل نبود، هیچ موقع از وجود چند باند برای معافیت بازیکنان سرباز، خبردار نمیشدیم! اگر عادل نبود، هیچ زمانی از قضیه جادوگرها و شرط بندها در گوشه و کنار فوتبال، بویی نمیبردیم!
فردوسیپور در قالب همان برنامه نود، خدمات زیادی به فوتبال ایران کرد؛ در واقع او، با استدلالهای منطقی و با علم و سواد بالایی که نسبت به فوتبال داشت، میتوانست به راحتی عملکرد افراد حاضر در فوتبال را زیر سوال ببرد و مخاطب خود را از چنین قضایایی، آگاه سازد!
متاسفانه یا خوشبختانه صدا و سیما، یکی از بهترین برنامههای دو دهه اخیر قاب تلویزیون و یکی از بهترین مجریهای خودش را به سادگی و به خاطر افراد خاصی، از دست داد.
گاهی اوقات عدهای پیدا میشوند که به ناحق ترین شکل ممکن، بر علیه او حرف بزنند و موضع بگیرند!
کسی که در دانشگاه شریف درس خوانده؛ استاد زبان انگلیسی تخصصی، مجری تلویزیونی، مترجم و شاید بهترین گزارشگر فوتبال از نگاه اکثر مردم! مسلط بر زبان انگلیسی و از دانش بسیاری در فوتبال برخوردار است. همین چند خط از او برای همان عده، کافی و وافی میباشد! بهتر است ژنرال به جای خاطره بازی، به فکر تاکتیک تیم در قطر و برنامه ریزی منسجم برای آمادگی صد در صدی و تکرار نکردن بهانهها و توجیههای قدیمیباشد! و این را بدان ژنرال! عادل محبوبیتی افسانه ای در بین ملت ایران دارد! عادل همیشه عادل است! حتی در بدترین جوی که بر کشور حکمفرماست! او در قلب و ذهن مردم رسوخ کرده؛ ولو با کنار گذاشتن او از جعبه جادویی!او هیچ روزی فراموش نمیشود!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد