رکورد ناخواسته سیتی و به‌موقع‌ترین پیروزی برای لیورپول
منبع : طرفداری
اختصاصی طرفداری | سال‌هاست بدین منوال است. عادت همیشگی سیتی، پیروزی در مسابقات فوتبال است. وقتی لازم است، ماشین جنگی آنها در بدترین شرایط هم موانع را از سر راه خود کنار می‌زند و به آنچه که می‌خواهد دست پیدا می‌کند. حریفان همه تلاش می‌کنند، جان می‌کنند؛ اما پیروزی نصیب سیتی می‌شود. عادتی همیشگی برای آنها و طرفداران‌شان و برای یکایک ما که منتظر سقوط قدرتمندانی هستیم که همه چیز را قبضه کرده‌اند.
عادات تنها زمانی قابل‌توجه هستند و نظر شما را جلب می‌کند که چیزی غیرمعمول رخ دهد، همه چیز شکاف بردارد و فروریزد. ظاهراً در عین ناباوری همه ما که قدرت ماشینی آنها را باور کرده‌ایم، این احساس و عادت همیشگی فراموش شده، آن چه پذیرفته‌ایم ناپدید شده و در صحنه نبرد از ظفر و فتح و پیروزی همیشگی خبری نیست.
رکوردشکنان و رهبر آنها، اینبار در برایتون رکوردی را به نام خود ثبت کردند که پیش‌ازاین هرگز شاهد آن نبودیم: «پپ گواردیولا برای اولین‌بار در تاریخ چهار شکست پیاپی را تجربه کرده است.»
گواردیولا، مربی‌ای است که بیشتر از همه به‌راحتی به کارهای روزمره خود می‌پردازد و قطعاً در مقایسه با همکاران خود امکانات رفاهی بیشتری دارد. مردی که همه چیز را به یغما برده است و در صندوق گنجینه‌های خود جواهرات ارزشمندی را حفظ می‌کند. هیچ‌چیز ساده و بیهوده به دست نیامده است و در انگلستان رقابت‌های خستگی‌ناپذیر و بی‌پایان تیمش در تمامی فصول در دوران او در انگلیس به یادگار خواهد ماند اما عاداتِ در حال تغییرِ این مربی و تیم بزرگ او باعث ایجاد امید در دل بقیه رقبا شده است؛ پنجره‌ای به‌سوی نور و آفتاب و دریچه‌ای برای غم و اندوه مرد اسپانیایی و شاگردانش.
امیرحسین صدر
10 نوامبر ٢٠٢٤
برایتون 2-1 منچسترسیتی
گواردیولا معمولاً یک ساعت قبل از شروع هر نبرد، روی نیمکت می‌نشیند و اغلب به جلو خیره می‌شود. ثابت و بی‌حرکت. شاید ذهن خود را پاک می‌کند و شاید هم به کلمات پایانی قبل از آغاز به بازیکنانش می‌اندیشد.
برای هشت سال و نیم گواردیولا این کار را انجام داده است. تقریباً همیشه در صندلی خود در نیمکت، تنها، فقط او و افکارش. همیشه همین‌طور بوده است. بنابراین هرگونه تغییر و انحراف و عکس‌العمل غیرمتعارف او به چشم می‌آید.
وقتی او قبل از شروع بازی ناگهان از صندلی خود پرید و به سمت چمن رفت، چیزی کمی متفاوت بود. درست روی خط زمین، او در کنار نزدیک‌ترین متحد خود در باشگاه به یک تبادل نظر پرشور پرداخت. دستانشان را تکان دادند، پوزخند زدند، بحث کردند و سپس گواردیولا به تیم در حال گرم کردن نگاه کرد، سربازانش نامنظم و قر و قاطی، مشغول بودند.
آیا او به واکنش‌ها آنها فکر می‌کرد؟ ارتباطی بی‌کلام با چشمانی که این بار خیلی حرف‌ها داشت. شاید او مانند هر رهبری در شرایط دشوار و سخت تصور می‌کند اوضاع به شکلی است که هر چیزی ارزش امتحان‌کردن داشته باشد. حتی نگاه‌کردن به گرم‌کردن بازیکنان حرفه‌ای خود!
غیرعادی بود، در حقیقت این دوره‌ای غیرعادی در سیتی است. گواردیولا در انظار عمومی به طور فزاینده‌ای پر گو و بی‌شاخ‌وبرگ شده است، درحالی‌که پیام‌های مبهمی و عجیبی را ارسال می‌کند؛ از بازیکنان ارشد خود درمورد تلاش در درد و رنج و دوران سخت صحبت می‌کند و سپس لی کارسلی، مربی موقت انگلستان را به‌خاطر دعوت جک گریلیش مورد انتقاد قرار می‌دهد.
گریلیش در تیم نبود و همان‌طور که گواردیولا اشاره کرده بود، آمادگی حضور در برایتون را نداشته است. پنج نفر دیگر هم نبودند و دو نفر بازیکن روی نیمکت، مانوئل آکانجی و ناتان آکه صرفاً برای تکمیل لیست تیم، روی نیمکت نشسته بودند، بی‌آنکه بتوانند ضربه‌ای به توپ بزنند.
پس از بازی هم گواردیولا بار دیگر هشدار داد این رکود به دلیل لیست مصدومان ما به‌دست‌آمده است. در واقع او رسماً به هواداران می‌گوید انتظار یک صعود بزرگ را نداشته باشند و به طور ضمنی اشاره می‌کند؛ رقابت‌ها معمولاً در این مقاطع به دست می‌آیند یا از کف می‌روند.
جالب‌توجه است که تاتنهام، لیورپول و ناتینگهام فارست در صف مقابله با سیتی ایستاده‌اند. اگرچه او همچنین معتقد است؛ آنها خوب بازی می‌کنند. انصافاً، آنها در بخش‌هایی از بازی‌های شکست‌خورده خوب بودند و دقیقاً مشکل همین است فقط در بخش‌هایی از بازی. بقیه؟ زیر علامت سؤال است.
سیتی برابر برایتون نیم ساعت عالی بود. متوسط در یک‌سوم بازی و بد با دفاعی نامتعادل در ٣٠ دقیقه آخر بازی.در حال حاضر باید گفت؛ وقفه دوهفته‌ای یک «نعمت» واقعی برای آنها محسوب می‌شود، زمانی که گواردیولا درباره «بقا» صحبت می‌کند، آنها وقتی برای نفس‌کشیدن و جمع‌وجور کردن خود دارند.
موفقیت برایتون در مراحل آخر بازی تماماً مربوط به استفاده فابیان هورتسلر، مربی این تیم با تعویض‌های انجام شده بود. قبل از آن، سیتی جسارت نشان دادن توپ به برایتون را داشت. بیا و بگیر؛ بازی گربه و موش، اما این خطرات خودش را دارد. هنگامی که موش، شکافی پیدا کند و آزاد شود، از کوچک‌ترین درزی، درهای بسته را باز می‌کند و این روزها درهای عقبی سیتی به طور کل نیمه‌باز است.
مانند لیگ قهرمانان در پرتغال، سیتی ١-٠ با گل هالند آغاز کرد, گلی که با سرعت و قدرت و قلدری به ثمر رسید. در آن لحظه بحثی وجود نداشت امروز روز دیگری است؛ روز از نو، روزی از نو. همه فکر می‌کردیم همه چیز برای سیتی شفاف و راحت‌تر خواهد شد.
برایتون که در خانه خود در لیگ برتر شکست نخورده است، به‌سرعت مجبور شد آرایش را تغییر دهد و با پنج مدافع کمی به عقب بازگردد؛ اما هورتسلر هنگام تغییر به ضعف‌های سیتی واقف بود و زمانی که برایتون در جریان بازی قرار گرفت و با ایده مربی خود سازگار شد، شروع به آسیب‌رساندن به مهمانان زخم‌خورده کردند. قبل از پایان نیمه باعجله و سرعتی بازی می‌کردند، به‌گونه‌ای که انتظار می‌رفت به تله انفجاری گواردیولا افتاده‌اند.
هورتسلر، جانشین شایستی د زربی پیش از این گفته بود نمی‌خواهد آنها دیگر به‌عنوان یک باشگاه کوچک دیده شوند و برای اثبات آن فرصت خوبی پیدا کرده بود و نمایشی مانند این به بزرگ‌تر شدن برایتون کمک خواهد کرد. پیام او در زمان استراحت به بازیکنانش، صبر بیشتر، باور بیشتر، و شجاعت بیشتر داد.
آنها به‌خوبی به فرمایش‌ها و نصایح مربی خود گوش دادند و با اعتمادبه‌نفس بیشتری در نیمه دوم با همان شروشور پایانی نیمه اول بازی را ادامه دادند، گویی که دراین‌بین اصلاً استراحتی و وقفه‌ای وجود نداشته است.
ادرسون ضربه کائورو میتوما که آزاد شده بو راد به‌خوبی خفه کرد و بعد ضربه سر آزاد جک هینشلوود را متوقف ساخت اما برایتون به خزیدن و ورجه‌وورجه ادامه می‌داد. پدرو از کنار واکر به‌خواب‌رفته رد شد؛ اما شوت او بی‌حاصل به بیرون رفت. اگرچه تأثیر گذر از واکر بی‌حاصل نبود.
سقوط واکر به بقیه تیم منتقل شد و برایتون احساس کرد تساوی در یک‌قدمی است. برایتون بازی را می‌راند و سیتی قادر به کنترل اوضاع نبود. ١٢ دقیقه مانده به پایان، توپ در حالت وحشت دفاعی سیتی در هجده‌قدم زیر پاها گیر کرده بود، این منجر به مالکیت توپ توسط پدرو شد. پدرو دروازه ادرسون را از فاصله نزدیک تسخیر کرد.
مانند دیدار با اسپورتینگ در لیگ قهرمانان، بار دیگر شکنندگی و ضعف غیرعادی و عصبی بودن سیتی را فراگرفت. وحشت، و فقدان متفکران مطمئن در میدان نبرد فاجعه‌آمیز بود و برایتون بی‌محابا بعد از تساوی به تکاپو افتاد تا تمامی شام شب را از آن خود کند.
پدرو درست خارج از محوطه جریمه فضایی به دست آورد، «اورایلی» را دید که به جلو می‌تازد. لحظه‌ای بعد ادرسون توپ را از درون دروازه خود بیرون می‌آورد. ١-٢ در دقیقه ٨٣.
چشمان گواردیولا ازحدقه‌درآمده بود. به‌سوی نیمکت ذخیره‌ها رفت و در صندلی خود فرورفت. این بار عمیق‌تر از همیشه، بار دیگر در افکار خود غرق شد.
هرگز تجربه‌ای به این سختی را از سر نگذرانده بود. بار دیگر با ٩ دقیقه وقت اضافه، سیتی همچنان دست از پا درازتر کاری از پیش نبرد. نگارش چهار باخت پیاپی با سیتی دشوار نیست؛ اما پذیرش و باور آن در دنیای فوتبال حرفه‌ای، سخت‌تر از این حرف‌هاست.
مرغان دریایی برایتون در دریای ناآرام و پرتلاطم سیتی و گواردیولا صید خوبی با منقارهای خود به چنگ آوردند که تا مدتی هورتسلر، یارانش و بقیه مدعیان لیگ برتر را سیر نگاه خواهد داشت.
لیورپول 2-0 استون ویلا
با شکست سیتی یک ساعت پیش از آغاز این بازی، با برد به‌موقع و فرصت‌طلبانه لیورپول در این دیدار و تثبیت صدرنشینی با اختلاف ٥ امتیاز، هواداران لیورپول بار دیگر نام آرنه اسلوت را فریاد زدند.
داروین نونیز و مو صلاح از ضد حملات نفس‌گیر بیشترین بهره را بردند و تیم میزبان از نزدیک‌ترین رقیب خود، منچسترسیتی که در اوایل شب در برایتون شکست‌خورده بود، نهایت استفاده را برد.
گل دقیقه ٢٠ نونیز متعاقب کرنر استون ویلا به ثمر رسید و همین بازیکن می‌توانست در نیمه اول کپی کامل آن گل را تکرار کند که طبق معمول فرصت عالی خود را از دست داد. در یک اتفاق تکراری دیگر، گل کشنده بازی به صلاح واگذار شد که پس از ضدحمله فوق‌العاده دیگری کار ویلا و این بازی را رسماً پایان داد.
این پانزدهمین برد اسلوت در ١٧ بازی از زمان جانشینی یورگن کلوپ بزرگ بود و این ٣ امتیاز، او را در مسیر تبدیل‌شدن به اولین مربی باشگاه پس از کنی دالگلیش قرار داد که در اولین فصل مربیگری خود به قهرمانی لیگ دست پیدا کند. تحسین و تمجیدی که در پایان نثار او شد بی‌دلیل نبود تا گل از گل مربی هلندی بشکفد.
شکی نیست مربی هلندی دوست دارد لیورپول کنترل بیشتری نسبت به فوتبال هوی‌متال کلوپ داشته باشد، اما او تمام هیجان فوتبال کلوپ را قربانی نتیجه نمی‌کند، به‌خصوص وقتی لیورپول با سرعتی مانند تیرهای رها شده قرمز از کمان، به ضدحمله دست می‌زند و ناجوانمردانه و بی‌رحمانه یورش می‌برد. اسلوت در این خصوص گفت:
ما برای جلوگیری از گلزنی ویلا در کرنر تلاش می‌کردیم. این تهدید اصلی آنهاست. اما ضد حمله‌ها کیفیتی خالص داشتند و بازیکنان در لحظات انتقالی، از دفاع به حمله به آن دست یافتند.
ویلا بهتر از دیدار خود در لیگ قهرمانان یا بازی مقابل اسپرز بود. درهرصورت، در دیدار دیرهنگام و جوّ شبانه آنفیلد، خیلی جاه‌طلب بودند و شاید احمقانه کار کردند؛ زمانی که در دقیقه ٢٠ تمام مدافعان برای کرنر به جلو رفتند و نگهبانی را به یوری تیلمانس و لئون بیلی در جلوی مارتینز سپرده شد.
بهترین لحظات لیورپول پس از قرارگرفتن آنها در داخل محوطه خودی رقم خورد. در واقع، ویلای امری شکست خورد برای اینکه نتوانست با تغییرات سریع از حمله به دفاع لیورپول کنار بیاید.
پیش‌ازاین مطلبی در باب دیدارهای دشوار پیاپی لیورپول داشته‌ایم و اسلوت همیشه تکرار می‌کرد؛ مردم باید منتظر بمانند تا بازی‌های سخت مقابل چلسی، آرسنال، بایرلورکوزن و ویلا را پشت سر بگذاریم. حاصل این دیدارها سه برد و یک تساوی بود، این به‌خوبی نشان می‌دهد آنها در جریان معامله واقعی و جدی هستند، یک مدعی بزرگ.
درحالی‌که سیتی برای گل‌های خود بیش از حد به ارلینگ هالند متکی است، تهدیدهای هجومی لیورپول از سراسر زمین و بازیکنان مختلف می‌آید و باید یادمان باشد؛ دیوگو ژوتا نیز از مصدومیت بازمی‌گردد. درحالی‌که مهاجم مرکزی حریف بیرمنگامی، اولی واتکینز، اکنون شش بازی را بدون گل پشت سر گذاشته است.
امری با ابراز همدردی گفت:
او با یکی از بهترین مدافعان جهان یعنی فن دایک مبارزه می‌کرد.
فن دایک حقیقتاً در دفاع و پاس‌های بلند و هجومی خود در این دیدار معرکه بود.
با این اوصاف و حال‌وروز بد سیتی، رکورد ناخواسته آنها و خارج‌شدن آرسنال از فرم دو فصل گذشته و شرایط تیم‌های بالای جدول که برد و باخت‌ها به‌سرعت جابه‌جا می‌شود، در حال حاضر باید گفت؛ سکان لیگ برتر در دستان آرنه اسلوت و مردان قرمز پوش مرسی‌ساید قرار دارد.
دیدارهای کریسمس تکلیف لیگ را بیشتر معلوم خواهد کرد… هنوز راه درازی در پیش است…
