راه نجات استقلال و پرسپولیس این یود؟!
منبع : خبرگزاری دانشجواستقلال به هولدینگ خلیج فارس و پرسپولیس به یک هولدینگ اقتصادی متشکل از چند بانک واگذار شدند. این خبری بود که هواداران هر دو تیم را راضی کرد. قرار اولیه این بود که این دو تیم از شیوه مدیریت دولتی زیر نظر وزارت ورزش خارج شوند. طرح اولیه برای خروج این دو تیم از زیر سایه وزارت ورزش ایرادی نداشت؛ اما اجرای این طرح پر از ایراد بود. مشکل اول و اصلی این بود که اگر قرار باشد افرادی در این دو تشکیلات، سودای تیمداری داشته باشند و با قصد دخالت در امور تیم ورود کنند، کار به بن بست کشیده خواهد شد.
آنچه در این دو تیم می بینیم دقیقا همین است. استقلال به بدترین شکل ممکن اداره می شود و با قرار گرفتن در نیمه دوم جدول، روزهایی سیاه را تجربه می کند. پرسپولیس هم در آسیا وضعیت خوبی ندارد و حتی برای صعود به دور حذفی مشکل دارد. اما وضعیت دو تیم در جدول، دلیلی مناسب برای اوضاع بد دو تیم نیست. مشکل این است که نحوه اداره و نظارت بر دو تیم نقص دارد.
امیر رضا واعظی آشتیانی معتقد است برای خصوصی سازی باید کاملا به سمت ریل خصوصی رفت و با خصولتی شدن، مشکل اداره دولتی دو تیم حل نمی شود. به اعتقاد این کارشناس، این شیوه اداره، تغییر کانال مدیریت دو تیم از بخشی از دولت به بخشی دیگر از دولت است و مشکل همچنان پابرجاست.
حالا هواداران استقلال آرزو دارند تیمشان دوباره روی آرامش به خود ببیند. مدیران باشگاه ابتدای فصل تصمیم گرفتند با نکونام ادامه دهند؛ اما به محض آغاز فصل تصمیمشان تغییر کرد و پس از یک دوره کوتاه با سهراب بختیاری زاده، رو به فردی آوردند که با وجود کارنامه پر ازجام و افتخارش، با فوتبال ایران کاملا بیگانه است. هواداران هنوز نمی دانند چگونه با فرمت جدید خو بگیرند.
اوضاع پرسپولیس در لیگ برتر به مراتب مساعدتر از استقلال است؛ اما هیچ تضمینی وجود ندارد که شرایط به همین شکل باقی بماند. البته شیوه اداره این باشگاه تفاوت هایی هم با باشگاه رقیب دارد و از حامیان مالی، فردی تمایل به ورود در نحوه مدیریت ندارد و شاید یکی از دلایل آرامش در این باشگاه همین عدم دخالت باشد.
آنچه هواداران دو تیم می خواهند، اداره کاملا خصوصی دو تیم است. مانند آن چیزی که در فوتبال اروپا می بینند. مجمعی از هواداران که هیات مدیره انتخاب کند و هیات مدیره ای قدرتمند که یک مدیر اقتصادی و مقتدر برگزیند. هواداران بی تردید به دنبال شکلی از اداره هستند که سهمشان در باشگاه چیزی فراتر از پر کردن ورزشگاه ها و فریاد برای برد باشد. آنها چندی پیش، عشق شان را با خرید سهام دو باشگاه نشان دادند؛ اما شاید می خواهند باشگاه محبوبشان به شکلی منطقی، علمی و امروزی اداره شود.