بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

درد دل هواداران پرسپولیس با یحیی گل‌ محمدی ؛ نگاهی به تمام تصمیمات اشتباه آقای سرمربی

تمام اشتباهات یحیی گل‌محمدی در چینش نفرات پرسپولیس در داخل زمین به قلم فرزاد بیگی

نویسنده : ParsFootball NewsAgency
تعداد نظرات کاربران : 0 نظر
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۴ آبان ۱۴۰۱ | ۱۵:۱۷

پرسپولیس با یحیی گل‌محمدی در صدر جدول رقایت های لیگ برتر قرار دارند . این در حالیست که بسیاری از هواداران پرسپولیس نسبت به سبک بازی این تیم و تصمیمات یحیی گل محمدی انتقاد دارند .

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

به نظر می رسد اهالی فوتبال به نمایش های محافظه کارانه و فوتبال اقتصادی یحیی گل‌محمدی عادت کرده باشند. همه می دانند که او در قامت سرمربی یکی از هجومی ترین تیم های تاریخ ایران  علاقه چندانی به افزایش گل های زده و ارائه نمایش های بیاد ماندنی ندارد.

به نظر می رسد رویکرد محتاطانه یحیی گل‌محمدی حالتی پیش رونده داشته و در گذر زمان به طبیعت ثانوی آقای مربی تبدیل شده است. نگرشی که علیرغم به خدمت گرفته شدن بهترین پاسورهای لیگ و هم چنین یک گلزن بالفطره خارجی (بعلاوه دیاباته) کماکان بقوت خود باقی مانده است. از مشهورترین نمودهای این نگرش، استفاده افراطی از یازده بازیکن ثابت، استفاده حداقلی از تعویض ها و همچنین تعویض هایی حداقلی ست. ذخیره ها یا بکار گرفته نمی شوند و یا قریب به اتفاق آنها برای گذران وقت بازی به میدان می آیند. چه کسی آخرین تعویض طلایی یحیی را بخاطر دارد؟


در فصل بیست و یکم و از میان بازیکنانی که با امیدواری و سر و صدای فراوان به پرسپولیس آمده بودند، نیمکت نشینی تقریبا دائمی علیرضا ابراهیمی بیش از دیگران خبرساز بود. او در حالی به عضو دائمی نیمکت تبدیل شد که قلب دفاع تیم کاملا متزلزل و بیمار به نظر می رسید. در کنار او، مهدی خانی نیز هیچ گاه بطور جدی به میدان فراخوانده نشد. لژیونری که یک فصل قبلتر و برای گره گشایی در خط حمله به تیم اضافه شده بود.

هم چنان که شریفی و شجاعی، به عنوان دیگر جوانان آینده دار تیم ، علیرغم برخی نمایش های متقاعد کننده، در حاشیه قرار داشتند. نتیجه بی اعتمادی به نیمکت ذخیره قابل پیش بینی بود. در موسم نقل و انتقالات، همه این بازیکنان پرسپولیس را ترک کردند. با این حال بینش یحیی تغییر نکرد.


در فصل اخیر و در وفور مهره های در دسترس، بعضی از قدیمی ترها به نیمکت چسبیده اند. سیامک نعمتی تقریبا هیچگاه به خدمت گرفته نشده است. فرشاد فرجی علی رغم نمایش های مطمئن در آغاز لیگ، به نیمکت تبعید شده و جز برای اتلاف وقت به میدان نمی آید. محمد مهدی احمدی؛ مدافع جوانی ست که در آغاز فصل بیست و دوم به پرسپولیس اضافه شد و ظاهرا به سرنوشت محتوم سایرجوانان سالیان اخیر نیمکت پرسپولیس دچار شده و این روزها از ترکیب هجده نفره هم بیرون مانده است.
البته که در این میان به بازی گرفته نشدن مهره های شاخصی مانند مهدی عبدی تا حدود زیادی ریشه در بی تفاوتی آنها در مقاطعی از فصل و عدم استفاده از برخی فرصت های فراخ داده شده دارد. در این مورد خاص تا حدودی می توان حق را به سرمربی داد. با این همه باید پذیرفت که بازیکنان نیمکت نشین؛ مردان روزهای مبادا هستند. آلترناتیوهایی هستند که در وقت بحران به میدان آمده و کمک حال تیم می شوند.

این دیگر هنر کادر فنی ست که در صورت اعتقاد به ترکیبی ثابت؛ از سایرین به شیوه ای بازی بگیرد که در وقت لزوم با روحیه و انگیزه کامل، آماده حضور در میدان باشند. احساس جدی گرفته شدن کرده و باور کنند که برای تیم مفید هستند. استفاده از یک ترکیب تکراری، هم انگیزه و جنگندگی بازیکنان همیشه ثابت را از بین می برد و هم نیمکت نشینان همیشگی را مهیای خروج از باشگاه خواهد کرد. مهره هایی که در صورت خروج، قریب به اتفاقشان سبب تقویت سایر رقبا خواهند شد. شیوه ای که پرسپولیس یحیی، ید طولایی در اجرای آن دارد. آن ها در فصول اخیر با دست و دلبازی تمام، دسته ای از مهره های کارآمد و جوانان با استعدادشان را به درب های خروجی هدایت کرده ؛ سبب ارتقا سطح کیفی برخی رقبای مستقیم و غیر مستقیم شده اند.

اختصاصی خبرگزاری پارس فوتبال – فرزاد بیگی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *