استقلال نتوانست راه‌حلی برای خلاص شدن از پرسینگ خط جلوی پاختاکور پیدا کند

حالا که استقلال از لیگ قهرمانان آسیا کنار رفت، می‌شود کاسه کوزه‌ها را سر احمد الکاف شکست و داور پراشتباه عمانی را به عنوان مقصر اصلی ناکامی آبی‌ها معرفی کرد. در فضای افراطی هواداری البته کسی مایل نیست به یاد بیاورد که تنها گل استقلال هم روی اشتباه همان داوری به ثمر رسید که خطای هند محرز ماشاریپوف را ندید. احمد الکاف بی‌تردید در نتیجه پایانی بازی مؤثر بود اما فراتر از اشتباهات او، استقلال مغلوب «ایده‌های اشتباه» شد.

مجید نامجومطلق در این بازی، ترکیبی «هوادارپسند» به زمین فرستاد و فقط ۲۵ دقیقه کافی بود تا مشخص شود مربی استقلال با استفاده همزمان از سه مهاجمش و خالی کردن خط میانی، چه اشتباه بزرگی مرتکب شد و چه هدیه بزرگی به هافبک‌های پاختاکور داد. تعداد پاس‌های سالم استقلال از شروع بازی تا دقیقه ۲۵ حتی به ۴۰ پاس هم نرسید و هافبک‌ها عملاً توانی برای حفظ توپ و کنترل ریتم بازی نداشتند.

پاختاکور با مالکیت ۷۵ درصدی، در همین مدت کوتاه ۶ کرنر و ۴ ضربه ایستگاهی در یک سوم دفاعی استقلال گرفت و به سادگی ۱۰ بار فرصت پیدا کرد تا توپ‌های بلندی به محوطه هجده قدم استقلال ارسال کند. اگرچه در دقایق ابتدایی، توپ‌های بلندی که روی دروازه می‌آمد با همکاری شیخ دیاباته و مدافعان میانی استقلال دفع می‌شد اما از همان موقع آشکار بود که عاقبت یکی از این ارسال‌ها به گل تبدیل می‌شود.

استقلال چه در زمانی که بازی مساوی بود، چه در ۱۱ دقیقه‌ای که برنده بود و چه در ۴۵ دقیقه‌ای که از پاختاکور عقب بود، نتوانست راه‌حلی برای خلاص شدن از پرسینگ خط جلوی حریف پیدا کند. مدافعان و هافبک‌های میانی استقلال به محض اینکه صاحب توپ می‌شدند، تحت فشار قرار می‌گرفتند و به سادگی توپ را از دست می‌دادند. این اتفاقی بود که در طول ۹۰ دقیقه بارها و بارها تکرار شد و حتی در دقایقی که استقلال نیاز به زدن گل داشت و به لحاظ روانی می‌بایست تیم هجومی زمین باشد، اسیر پرس از جلوی پاختاکور می‌شد و توپ را به حریف می‌سپرد تا عملاً فرصتی برای طراحی حمله نداشته باشد.

نتیجه ایده‌های اشتباه برای یک بازی خاص، همان تعویض دقیقه ۵۳ استقلال و ورود آرش رضاوند به جای ارسلان مطهری است. تعویضی که با توجه به جریان بازی اجتناب‌ناپذیر بود اما وقتی مربی مجبور می‌شود در حالی که از حریف عقب افتاده، یک مهاجم از زمین خارج کند و یک هافبک به ترکیب اضافه کند، یعنی آنچه در ذهن ترسیم کرده، نسبتی با واقعیت‌های یک بازی ندارد.

استقلال اگرچه در دقایقی که پاختاکور خسته، کمی عقب نشینی کرد فرصت داشت تا بازی را مساوی کند اما فرصت از دست رفته شیخ دیاباته و اشتباه داور هم ضعف‌های فنی آبی‌ها در این بازی را توجیه نمی‌کند. استقلال در اکثر دقایق، تحت تأثیر پاختاکور بود و توانی برای خروج از مخصمه‌ای که در آن گرفتار شده بود، نداشت. نکته قابل تأمل اینکه تعویض‌های نامجومطلق، تأثیری در روند بازی نداشت و زکریا مرادی با دقت پاس ۵۰درصدی، یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان میدان شد و فرشید باقری در ۱۴ دقیقه‌ای که در زمین حضور داشت، تنها ۵ بار توپ را لمس کرد.

از منظر هواداری، احمد الکاف می‌تواند تبدیل به کانون انتقادات شود اما نقد اصلی به مدیرانی است که تیم را با پنجره بسته به لیگ قهرمانان آسیا می‌فرستند تا تیمی که برای فرار از حذف شدن می‌جنگد، در دقایق پایانی با زوج زکی پور- رضاوند در چپ و دانشگر- مرادی در راست به دروازه پاختاکور حمله کند.

علی مغانی -ایران ورزشی