فیفا اصلا سراغ بند غرامت سه ماهه قرارداد ویلموتس نرفت!

نتیجه نهایی رأی فیفا درباره شکایت مارک ویلموتس از ایران، روز یکشنبه ۲۷ مردادماه برای فدراسیون ایمیل شد و براساس آن فدراسیون فوتبال به پرداخت ۶میلیون و ۱۳۷هزار و ۵۰۰ یورو، به اضافه دیرکرد یا سود ۵ درصدی این مبلغ از تاریخ ۲۱ ژانویه ۲۰۲۰ تا زمان پرداخت این غرامت، محکوم شده است. براساس بیانیه‌ای که از قول وکلای فدراسیون فوتبال در این پرونده منتشر شد، تصمیم فدراسیون فوتبال، ارسال درخواست تجدیدنظر به دادگاه حکمیت ورزش (CAS) است.

فارغ از هر بحثی که درباره هزینه این دادخواهی یا مدت زمان لازم برای رسیدگی به آن مطرح می‌شود، چاره‌ای جز این کار وجود ندارد چرا که در غیر این صورت فدراسیون فوتبال باید ظرف مدت ۳۰ روز مبلغ ۶میلیون و ۲۰۰هزار یورو را بپردازد و با توجه به شرایط فعلی فدراسیون فوتبال این موضوع عملاً غیرممکن است. در این مسیر اما صدها سؤال و ابهام حقوقی مطرح می‌شود که در این رابطه با امیرارسلان اسکندری، کارشناس حقوق ورزشی صحبتی داشته‌ایم و سؤالات مربوط به این حکم و آینده‌ای که انتظار ایران را می‌کشد، مورد بررسی قرار داده‌ایم.

فیفا بر چه اساس حکم داده است؟

رأی اعلام شده از سوی فیفا، فقط نتیجه نهایی بررسی‌های فیفاست. ما هنوز نمی‌دانیم که استدلال‌های قاضی پرونده برای صدور این رأی چه بوده و چطور به این نتیجه رسیده است که فدراسیون فوتبال را به پرداخت غرامت ۶٫۲میلیون یورویی محکوم کند. براساس گفته ارسلان اسکندری، کارشناس حقوق فوتبال در حال حاضر اولین کاری که وکلای فدراسیون فوتبال باید انجام دهند این است که ظرف مدت ۱۰ روز آینده به فیفا درخواست grounds بدهند. در این صورت فیفا متن کامل رأی و جزئیات را برای فدراسیون فوتبال صادر می‌کند و می‌توان متوجه شد که ما دقیقاً براساس چه دیدگاهی به پرداخت این غرامت محکوم شده‌ایم. اطلاع از این موضوع به ما کمک می‌کند که در دادگاه حکمیت ورزش هم با اطلاع بیشتر و دید بازتری به دفاعیات خود بپردازیم.

نه بند سه ماه غرامت و نه عبارت Certain fee

درست است که تا پیش از رسیدن جزئیات رأی، نمی‌توان دلیل اصلی رقم خوردن آن را تشخیص داد اما بعضی موارد همین حالا هم تا حدودی روشن هستند. درباره عامل اصلی محکومیت ۶٫۲میلیون یورویی ایران از سوی فیفا، اولین احتمالی که به ذهن می‌رسد وجود مشکلی در بند فسخ قرارداد ویلموتس یا اشاره به عبارت Certain fee (مبلغ مشخص) در این بند از قرارداد است که به ویلموتس اجازه می‌داد به جای سه ماه غرامت، مبلغ مشخصی را از فدراسیون فوتبال ایران طلب کند، ارسلان اسکندری کارشناس حقوقی ورزش اما درباره این موضوع معتقد است که فیفا به طور کلی این بند را مورد بررسی قرار نداده است. او در این رابطه توضیح می‌دهد:

«به نظر می‌رسد ویلموتس در این پرونده، باقی‌مانده مبلغ قرارداد خود را به عنوان غرامت طلب کرده است که این یک مورد جداگانه است. پرونده بر این مبنا مورد بررسی قرار گرفته و ویلموتس مبلغ قراردادش را تا روز آخر به عنوان غرامت دریافت کرده است. معمولاً در چنین مواردی قاضی اصلاً به سراغ بند فسخ قرارداد ویلموتس نمی‌رود تا موضوع سه ماه غرامت را بررسی کند.»

بررسی پرونده در CAS چقدر هزینه خواهد داشت؟

درخواست تجدیدنظر به CAS همین حالا موافقان و مخالفانی دارد. مخالفانش عموماً بحث هزینه اضافی بررسی این پرونده در دادگاه حکمیت ورزش را مطرح می‌کنند. اسکندری در این رابطه می‌گوید:

«در رأی فیفا، فدراسیون فوتبال بابت هر روز تأخیر در پرداخت مبلغ ۶٫۲میلیون یورو به ویلموتس، مبلغ ۸۴۰ یورو را باید به عنوان دیرکرد بپردازد. یعنی طبق محاسبات من تا همین امروز حدود ۱۷۶هزار یورو به غرامت ۶٫۲میلیون یورویی اضافه شده است و تا زمانی که غرامت را به طور کامل به او نپردازیم، بدهی ما به ویلموتس هر روز کنتور می‌اندازد و بیشتر می‌شود. بررسی پرونده در CAS، با توجه به روند طولانی‌اش به این مبلغ اضافه می‌کند و اگر ما نتوانیم در CAS رأی را به سود خود برگردانیم، باید علاوه بر غرامت، دیرکردها را هم بپردازیم. از طرفی اگر پرونده به CAS نرود، ما نمی‌توانیم ظرف ۳۰ روز غرامت خواسته شده را بپردازیم و چاره‌ای نداریم جز این‌که درخواست تجدیدنظر را به CAS ارسال کنیم. ضمن این‌که هزینه بررسی پرونده براساس آن‌چه از سوی این دادگاه اعلام شده است، آن‌قدر نیست که برخی اعلام می‌کنند و به زحمت شاید به ۴۰۰هزار یورو برسد.»

بررسی پرونده ویلموتس در CAS براساس قوانین سوئیس

درخواست تجدیدنظر فدراسیون فوتبال ایران در CAS چه سرنوشتی خواهد داشت؟ و با چه چالش‌هایی روبه‌رو خواهد بود؟ این کارشناس حقوق ورزش در پاسخ به این سؤال می‌گوید:

«بعید است در قرارداد ویلموتس به این نکته تأکید شده باشد که در چنین مواقعی براساس قوانین کدام کشور مورد رسیدگی قرار بگیرد. در چنین مواردی دادگاه CAS پرونده را براساس مقررات کشور سوئیس مورد بررسی قرار می‌دهد. به همین دلیل حتماً ضروری است که یک وکیل سوئیسی یا وکیلی که به قوانین سوئیس اشراف دارد، وکالت فدراسیون فوتبال را برعهده بگیرد. این حرف من به این معنی نیست که ما وکلای خوبی نداریم اما دفاع از این پرونده، تنها با یک بار مرور مقررات سوئیس امکان‌پذیر نیست. باید حتماً وکیل به مقررات اشراف داشته باشد. شاید گزینه‌هایی مثل آنتونی ریگوزی یا حمید غروی، بهترین انتخاب‌های فدراسیون فوتبال باشند. غروی به عنوان یک وکیل ایرانی – فرانسوی در CAS فعالیت می‌کند و از بدو تولد در فرانسه بوده است و جزو وکلای برتر است و وکالت پرونده‌های مهمی مثل پرونده دوپینگی‌های روس را برعهده داشته است. با انتخاب وکلای زبده می‌توانیم در CAS شانس داشته باشیم اما این نگرانی وجود دارد که فدراسیون فوتبال به سراغ وکلای درجه ۲ و ۳ خارجی برود و نتیجه چیزی نشود که می‌خواهیم.»