سرژیک تیموریان ؛ بوندسلیگایی و آرام و آقا

چند روز پیش بود که خبری ناراحت کننده فضای مجازی را در بر گرفت. “سرژیک تیموریان بازیکن ارمنی سابق استقلال طی یک تصادف دلخراش به کما رفت”. خبری بسیار دردناک و ناراحت کننده برای جامعه ی فوتبالی. حالا همه نگران وخامت حال او هستند. قضیه از این قرار است که سرژیک سوار بر موتورسیکلت، با خودرویی تصادف می کند و پس از واژگونی، با خودروی دیگری برخورد میکند که دست بر قضا سرعت بالایی هم داشته. در این حادثه به کلیه و دنده های سرژیک آسیب جدی وارد می شود و او به کما می رود. آندو تیموریان برادر کوچکتر سرژیک در صفحه ی شخصی اش از مردم درخواست می کند تا برای سلامتی برادرش دعا کنند. حالا سرژیک در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده و جامعه فوتبال نگران سلامتی اوست؛ دغدغه‌ای که امیدواریم با ترخیص تیموریان از بیمارستان مرتفع شود.

سرژیک تیموریان متولد خرداد ۵۳ است. او که همچون اکثر ارامنه ی ایران فوتبالش را از آرارات آغاز کرد و در این تیم توپ می زد، در تابستان ۷۴ به استقلال پیوست و یکی از مهره های اصلی استقلال به شمار می رفت. سرژیک در تابستان ۷۷ به آلمان رفت و به عضویت تیم ماینز درآمد. تیموریان در ماینز با سیروس دین محمدی و یورگن کلوپ هم تیمی بود و شاید اگر آن مصدومیت های بدموقع به سراغش نمی آمدند، او می توانست بیشتر از اینها در فوتبال آلمان بدرخشد و نامش را بر سر زبانها بیندازد.

سرژیک تیموریان در ماینز زیر نظر ولفگانگ فرانک سرمربی این تیم مشغول شد و در پایان فصل توانستند در رتبه ی هفتم بوندس لیگای دو قرار بگیرند. فصل بعد نیز سرژیک به همراه ماینزی که یورگن کلوپ و سیروس دین محمدی را در ترکیب خودش داشت، در رده ی نهم قرار گرفت و نتوانستد به بوندس لیگای یک صعود کنند. سرژیک در ماینز توانست مقابل تیم های نظیر بایرن مونیخ، هامبورگ و هرتابرلین قرار بگیرد و بازی های خوبی را از خود به نمایش بگذارد. اما مصدومیت از ناحیه ی کمر خیلی زود به کار سرژیک در آلمان پایان داد و او به فوتبال ایران و تیم استقلال بازگشت.

سرژیک تیموریان در دوران بازیش، یک بازیکن آقا، بی حاشیه و در خدمت تیم بود. بازیکن قلدری که هم در تیم ملی جوانان ایران، هم در تیم ملی ارتش ایران و هم در تیم ملی بزرگسالان ایران خوش می درخشید. او در میانه ی میدان برای استقلال نیز آقایی میکرد و تمام هدفش را روی موفقیت تیمش می گذاشت. شخصیتی که می توان امروز در وجود مسعود ریگی در خط هافبک استقلال دید. دو بازیکن با خصوصیات یکسان که به دور از هرگونه جار و جنجال، تمام تمرکزشان را بر روی موفقیت پیراهن آبی ای که پوشیده اند، می گذاشتند.

حتی به واسطه ی استقلالی بودن سرژیک، او برادر کوچکش آندرانیک را به تیم های پایه ی استقلال برد تا آندو تبدیل شود به یکی از بزرگترین و بهترین هافبک های دفاعی فوتبال ایران. آندویی که گویی آن شم مبارزه طلبی و خوی جنگندگی در میانه ی میدان را از برادر بزرگترش به ارث برده بود. بدینگونه بود که دومین ستاره ی استقلال در خط هافبک نیز از دل خانواده ی تیموریان بیرون آمد.

حالا دست تقدیر سرژیک را روی تخت بیمارستان فرستاده و آندویی که این روزها با چشمان گریانش، حال و روز خوبی ندارد و از مردم تقاضا میکند که برای سلامتی برادرش دعا کنند.