مهرداد محمدی: الگویم دایی است اما می‌خواهم مثل رونالدو بدرخشم

تنها چند هفته از حضور مهرداد محمدی ۲۵ ساله در اروپا می‌گذرد اما در همین مدت کم توانسته نظر مثبت هواداران آوس پرتغال را به دست آورد.

مهرداد محمدی که مدت‌ها بعد از برادر دوقلویش حضور در اروپا را تجربه می‌کند در دو هفته نخست لیگ پرتغال نمایش بسیار خوبی داشته است. در هفته نخست با اینکه تیمش باخت اما تک گل آوس را به ثمر رساند و در هفته دوم این تیم با درخشش او ۳ بر یک ماریتیمو را شکست داد. یک گل و یک پاس‌گل کافی بود تا نام او در تاریخ باشگاه ثبت و به نخستین بازیکن آوس تبدیل شود که در دو بازی نخست خود در لیگ پرتغال موفق به گلزنی می‌شود.

روزنامه «آبولا»ی پرتغال با تمجید از درخشش مهرداد در لیگ این کشور می‌نویسد: «این روزها در شهر کوچک آوس بیشتر مردم نام او را یاد گرفته‌اند. در بازی نخست با پای چپ مشهورش تک گل آوس را به ثمر رساند و در دومین مسابقه نیز پنالتی خود را به راحتی تبدیل به گل کرد. دو گل در دو مسابقه برای بازیکنی که از تهران به پرتغال آمده و نمایش خوبش در سپاهان او را به این لیگ رسانده است. او با رویاهای زیادی راهی این کشور شده و به خوبی توانسته اعتماد آگوستو ایناچیو(سرمربی تیم که سابقه حضور روی نیمکت فولاد خوزستان را نیز دارد) را جلب کند.»

در ادامه مطلب این روزنامه آمده است:

«آزادی عملی که این وینگر چپ‌پا در کارهای تهاجمی دارد باعث شده تا خیلی زود توانایی‌هایش را در تیم جدیدش نشان دهد. او درباره حضور در این کشور می‌گوید: «من یکی از بهترین تیم‌های کشورهای اروپایی را برای بازی انتخاب کردم. این همیشه رویای من بود که در چنین لیگی بازی کنم و فکر می‌کنم انتخاب بسیار خوبی بوده است.»

آبولا در ادامه می‌نویسد:

«شاید مهرداد محمدی دلش برای شلوغی تهران ۸ میلیون نفری تنگ شده چراکه باید در شهری زندگی کند که حدود ۸ هزار نفر جمعیت دارد.» خود او اما از حضور در اینجا راضی است: «در پرتغال بسیار خوشحالم چراکه شانس خوبی دارم که به تیم ملی دعوت شوم. امیدوارم در باشگاه و تیم ملی بتوانم روند موفقی داشته باشم. من مثل بسیاری از ایرانیان فوتبالم را در خیابان آغاز کردم. خبری از زمین چمن نبود و روز و شب در زمین خاکی و با توپ‌های کوچک فوتبال بازی می‌کردیم. فکر نمی‌کردم روزی یک بازیکن حرفه‌ای شوم. اصلا به خاطر پول فوتبال بازی نمی‌کردم، فقط عاشق این رشته بودم. اینقدر به فوتبال ادامه دادم تا تبدیل به کار اصلی‌ام شد. خدا به من و برادرم لطف زیادی داشت که توانستیم به اینجا برسیم. همه شوروشوقم برای حضور در فوتبال در یک نام خلاصه می‌شد: «علی دایی.» او اسطوره فوتبال ملی و یک الگوی واقعی است. البته این روزها دوست دارم همانند کریس رونالدو باشم و بتوانم به سطح او برسم.»

فرهیختگان