عبدالله ویسی: استقلال را از مردم خوزستان دزدیدند

آخرین تیمی که قبل از پرسپولیس توانست به عنوان قهرمانی لیگ برتر دست پیدا کند همان تیمی است که در این فصل به اولین تیم سقوط کننده به لیگ یک تبدیل شد.درست سه سال پیش در چنین روزی شاگردان بی ادعای عبدالله ویسی در استقلال خوزستان در فصل (۹۴-۹۵) کاری کردند کارستان و توانستند بالاتر از پرسپولیس و استقلال به عنوان قهرمانی لیگ برتر دست یابند تا نامشان را برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران به ثبت برسانند .

آنها در طی ۳۰ بازی موفق شدند نصف بازی هایشان را ببرند و با ۱۲ تساوی و تنها ۳ باخت و کسب ۵۷ امتیاز به مقام قهرمانی برسند .

عبدالله ویسی برخلاف آن چیزی که خودش همیشه گفته بیشترین نقش را در کسب این عنوان ماندگار داشته است و برای سالگرد چنین اتفاقی می تواند بهترین گزینه برای انجام مصاحبه باشد.

او که به تازگی موفق شده است همراه با شاهین شهرداری بوشهر به لیگ برتر صعود کند ابتدا در خصوص آن قهرمانی و حال و هوای آن روزها اظهار داشت :

« ببینید آن قهرمانی استقلال خوزستان یک فلسفه بود و یک استراتژِی از قبل تعریف شده بود . ما دقیقا می دانستیم که چه می خواهیم .ما ابتدا توانستیم به مدت دو سال تیم را در لیگ نگه داریم تا این بچه های جوان با لیگ برتر و جو حاکم در این مسابقات آشنایی پیدا کنند تا در سال سوم بتوانیم به اهدافمان که همان آسیایی شدن بود دست پیدا کنیم .»

عبدالله ویسی در ادامه افزود :

« مدیریت ما در آن مقطع آقای بختیاری با این تفکر پا به میدان گذاشته بود که چه من، چه هر کسی دیگری قرار بود که سرمربی شود قصد داشت او را حفظ کند . به همین ترتیب سال سوم اتفاقات بسیار خوبی برای ما افتاد. بچه ها به یک خودباوری کاملی رسیدند و مردم دیگر تیم را پذیرفته بودند. دیگر ما یاد گرفته بودیم که در خانه حریف و خانه خودمان به چه شکلی بازی کنیم. به هر حال آن سال در نهایت خوشبختی و درعین ناباوری جامعه فوتبال تیم قهرمان لیگ برتر شد که این مهم باعث خوشحالی بی حد و حصر مردم و جشن و پایکوبی تاریخی در شهر اهواز گردید که بعید می دانم آن روز حالا حالا ها از ذهن کسی پاک شود .»

عبدالله ویسی با اشاره به بودجه بسیار کمی که این تیم در آن سال خرج کرد تاکید کرد:

« این قهرمانی در حالی به دست آمد که ما با تنها ۶٫۵ میلیارد بودجه در آن مقطع جزو کمترین تیم های خرج کننده درآن فصل به شمارمی رفتیم .من معتقدم در ۵۰ سال آینده چنین اتفاقی هرگز نخواهد افتاد .»

وی درباره مقارن شدن قهرمانی این تیم با قهرمانی تیم فوتبال لستر که به نوعی شباهت زیادی داشت گفت :

« ما هر چه به جلوتر می رفتیم وقتی می دیدیم آن تیم هم می تواند مقابل تیم های بزرگ بدون هیچ هراسی فوتبال خودش را بازی کند به خودمان می گفتیم چرا ما نتوانیم . ما از لحاظ روحی روانی طوری روی تیم کار کرده بودیم وقتی یک بازی را نبازیم می توانیم بازی بعدی را هم نبازیم و آنقدر پیش رفته بودیم که فقط ۱۲ گل خورده بودیم و بچه ها در کل به نباختن ، گل نخوردن ، و بردن عادت کرده بودند .»

عبدالله ویسی درباره اینکه این ذهنیت را به چه شکلی توانسته بودند در تیم تزریق کنند گفت :

« شخصیت خود من به همین نحو شکل گرفته است. وقتی از ده خودمان به شهر آمدم و بازیکن شاخصی شدم به همه بچه ها می گفتم وقتی من توانستم این کار را انجام دهم پس چرا شماها نتوانید . آنها من را نه از لحاظ اخلاقی بلکه از لحاظ فنی الگوی خودشان قرار دادند تا توانستیم که یک راه بسیار خوبی از نظر فکری با هم پیدا کنیم تا در یک مسیر حرکت کنیم . »

در یک اقدام تلخ جام قهرمانی استقلال دزدیده شد و هیچوقت هم پیدا نشد . او درباره ارتباط این سرقت با آینده خودش در تیم استقلال خوزستان تصریح کرد:

« وقتی که مدیریت در تیم عوض شد به من علنا گفتند که از خوزستان برو. آنها آمده بودند تا تیم را نابود کنند . من معتقدم نه تنها این جام دزدیده شد بلکه قلب و عشق مردم ، لوگوی استقلال، و احساس مردم دزدیده شد و هیچکس هم ندید و تیم را به نابودی کشاندند و الان هم هیچ کسی نیست که جوابگو باشد . متاسفانه دیگر تمام شده است و این تیم دیگر جمع نخواهد شد .»

عبدالله ویسی همچنین اضافه کرد:

«من زمانی که به تیم آمدم از آقای بختیاری مدیر عامل پرسیدم که چند تماشاگر به بازی های خانگی شما می آید که در جواب من ایشان گفتند حدود ۵۰۰ نفر . من همانجا به مدیرعامل گفتم که یک روزی این ورزشگاه ۵۰ هزار نفری را مملو از تماشاگر می کنم و همین کار را هم انجام دادم . در آخرین دیدار ما در مقابل ذوب آهن دیگر جایی برای نشستن ورزشگاه باقی نمانده بود و چیزی حدود ۵۰ هزارعلاقه مند مشتاق فوتبال برای دیدن اخرین دیدار ما به استادیوم غدیر اهواز آمده بودند.»

عبدالله ویسی درباره مهمترین صحنه قهرمانی که در یادش باقی مانده است تصریح کرد:

« هیچ چیزی و هیچ چیزی برای من ماندگارتر از هلهله و شادی مردم خوزستان نمی توانست باشد و من را ارضا کند .آن شور و شعف را با میلیارد ها تومان عوض نمی کردم و فقط منتظر بودم تا ورزشگاه منفجر شود و مردم در سطح شهر به شادی بپردازند و فقط ذهنم همین بود و جز این به هیچ چیزی فکر نمی کردم.»

او در باره مهم ترین و بهترین تصمیم خود در طی آن فصل گفت :

« بهترین تصمیم من می تواند استفاده من از بازیکنان جوان و جویای نام باشد . ما در طی فصل دائم در حال دادن انگیزه به این جوانان بودیم که بتوانند خودشان را باور کنند و باور هم کردند .خیلی ها در آن مقطع به من سفارش می کردند که از بازیکن بزرگ و نامی در تیم استقلال کنم که الان چقدر خوشحالم که به آن صحبت ها گوش نکردم .»

او در خصوص بزرگترین حاشیه آن فصل هم در جواب گفت :

« درخصوص حاشیه باید بگویم که در نیم فصل با بسیاری از بازیکنان ما تماس می گرفتند تا تیم را متلاشی کنند . یعنی پیشنهادات سنگینی به آنها می دادند که این بچه ها را از تیم جدا کنند .حرفشان هم این بود که تیم شما مثل فلان تیم در نیم فصل دوم به پایین جدول می آید که من اجازه جدایی هیچ کسی را ندادم. آنها فکر می کردند ما هم مثل فجر سپاسی و برق شیراز در سراشیبی سقوط قرار خواهیم گرفت . اما من چیز های دیگری را برای بچه هایم مثال می زدم و نمی گذاشتم که کسی بخواهد ذهن بچه های ما را متلاشی کند .»

او در ارتباط با اینکه تصور می کند که یک بار دیگر چنین اتفاقی در غالب تیم دیگری رخ بدهد یا خیر:

« من همیشه گفته ام که اگر مدیریت صحیح و فلسفه کاری داشته باشند و استراتژی درستی به کار بسته شود همه چیز پول نیست . فقط باید کمی قدرت تحمل خودمان را بالا ببریم . متاسفانه تیم ها خرج های نجومی می کنند اما در معرض سقوط هم هستند . »

عبدالله ویسی در باره اینکه آیا خودش پیش بینی چنین افتخاری را پیش از پیوستنش به استقلال خوزستان می کرد بیان کرد:

« شما می توانید از آقای بختیاری سوال کنید. من به او با وضوح و روشنی گفتم که در سال سوم می توانیم جواز ورود به آسیا را به دست بیاوریم. چون یک بار در صبای قم چنین اتفاقی برای من افتاده بود . تصور قهرمانی را نمی کردم ولی آسیایی بودنش را تضمین کرده بودم که خوشبختانه به قهرمانی انجامید .»

عبدالله ویسی در باره اینکه چرا در آسیا نتوانستند نتایج مطلوبی را به دست بیاورند گفت :

« آنها اصلا نمی خواستند که من آنجا باشم و به من اجازه اظهار نظری را نمی دادند. کسانی که مدیریت آن دوران را بر عهده گرفتند اصلا مدیر نبودند. برای موفقیت یک تیم باید همه پشت هم باشند .اما امیدوارم در آینده همه چیز مشخص شود و دست آن افراد برای همه باز شود .»

او در خاتمه یک خاطره هم از آن روزها نقل کرد ، همان خاطره ای که در فوتبال این مملکت تا سال های سال دیگر ماندگار شده است :

« در یکی از بازی ها که موفق شدیم به پیروزی برسیم ، دخسوس درخشش بی نظیری داشت که من در مصاحبه بعد از بازی گفتم که یک دروازه‌بان خوب از پدر و مادر خوب هم بهتر است .وقتی بعد از آن بازی به خانه آمدم دیدم مادرم با من حرف نمی زند و از خواهرم جریان را جویا شدم که دیدم متاسفانه آن مصاحبه را مادرم دید و به همین خاطر تا یک ماه با من حرف نمی زد .»