نمایش چشمگیر و امیدوار کننده ؛ شاگردان کی روش طلسم شکنی می کنند ؟
عملکرد درخشان تیم ملی در دو بازی اخیر در جام ملت های آسیا
تیم ملی فوتبال ایران توانست در مسابقهای که کاملاً برتر از حریف بود ویتنام را با شکست مواجه کند.
مالکیت توپ در بازی برابر ویتنام با تیم ملی بود و پس از خدشه بر رخ فوتبال مالکانه در جام ملتها، ایران اکنون با بهره مندی از تملک توپ توانست ویتنام را به تیمی تقریباً بی آزار تبدیل کند.
به استثنای موقعیت تک به تکی که سیو بیرانوند مانع از فروپاشی دروازه ایران شد و نیز موقعیتی در اواخر وقت بازی روی اشتباه خط دفاعی ایران، ویتنام نتوانست دروازه ایران را با خطر مواجه کند و علیرضا بیرانوند همانند بازی با یمن بیشتر به استراحت پرداخت تا درگیر مسابقهای در سطح جام ملتها شود.
موضوع مهم اما تملک تیم ملی بر توپ و میدان بود. بر اساس آمار، ایران در نیمه نخست بازی با ویتنام ۷۰ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت و این آمار در نیمه دوم به ۶۴ درصد رسید که با میانگین ۶۷ درصدی، ایران با استفاده از برتری مطلق خود در چرخش توپ و نیز واکنش سریع در بازپس گیری توپ ویتنام را در منگنه قرار داد.
در تورنمنتی که فوتبال مالکانه بارها زیر سؤال رفته ایران با این نمایش و پیروزی ۲ گله که حداقل شایستگی ایران برابر ویتنام بود، آبروی میدان داری و تملک توپ را حفظ میکند. گرچه فوتبال مالکانه دیگر تضمینی برای پیروزی نیست اما هنوز هم بهترین و سر راستترین راه برای رسیدن به پیروزی محسوب میشود.
به عبارت دیگر تملک توپ مسیر رسیدن به پیروزی را تسهیل میکند اما تمام داستان نیست. بهره مندی از توان فیزیکی مناسب، در اختیار داشتن پلن B و برخورداری از شرایط روانی استاندارد نقش مکمل فوتبال مالکانه در راه کسب برد را دارد بنا بر این به تنهایی قابلیت پیروز کردن یک تیم را نخواهد داشت.
ایران در جام ملتهای آسیا هنوز با تیمهای قدرتمند قاره روبرو نشده است اما نمایشی که در ۲ بازی خود به ویژه بازی برابر ویتنام ارائه کرده امیدوار کننده تر از چیزی است که پیش از این تصور میشد. ایران در نبردهای فیزیکی جسور و شجاع است، قابلیت حفظ توپ بالایی دارد و از چنان اعتماد به نفسی برخوردار است که میتواند در جریان مسابقهای در این سطح جلوههایی از توانمندیهای فردی بازیکنانش را به نمایش بگذارد و چشمها را به خود خیره کند.