بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

پشت پرده مصاحبه جنجالی صلاح و دوراهی بزرگ پیشِ روی لیورپول

منبع : خبرگزاری ایلنا
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه 17 آذر 1404 | 16:23

محمد صلاح بعد از مصاحبه آتشینی که علیه باشگاه و آرنه اشلوت انجام داد، همچنان در کمپ تمرینی کرکبی حضور دارد، اما آینده‌اش در لیورپول بیش از هر زمان دیگری مبهم است.

به گزارش ایلنا به نقل از اتلتیک، محمد صلاح عصر یک‌شنبه دوباره در کمپ تمرینی لیورپول در کرکبی دیده شد؛ جایی که فعلاً پایگاه او محسوب می‌شود، اما مشخص نیست تا چه زمانی این وضعیت ادامه داشته باشد.

مهاجم مصری در یک جلسه ریکاوری سبک در سالن سرپوشیده، کنار دیگر بازیکنانی تمرین کرد که در تساوی ۳-۳ شنبه‌شب مقابل لیدز یونایتد به میدان نرفته بودند.

در باشگاه بیش از هر چیز تلاش می‌شد «گردوغبار» ناشی از مصاحبه تند صلاح بعد از بازی در الند رود فروبخوابد، اما تصمیم‌های بسیار مهمی روی میز است؛ فوری‌ترین آن این است که آیا سومین گلزن برتر تاریخ لیورپول در فهرست سفر به ایتالیا برای دیدار سه‌شنبه‌شب مقابل اینتر در لیگ قهرمانان قرار بگیرد یا نه.

قرار است بازیکنان دوشنبه ساعت ۱۱:۴۵ به وقت محلی در کرکبی تمرین کنند و سپس از فرودگاه جان لنون به میلان پرواز کنند. آرنه اشلوت هم ساعت ۱۸:۴۵ در سن‌سیرو مقابل خبرنگاران خواهد نشست؛ جلسه‌ای که چه صلاح همراه تیم باشد و چه نباشد، تقریباً تنها یک موضوع را در صدر پرسش‌ها خواهد داشت: بحران صلاح.

آغاز بحران؛ از نیمکت تا مصاحبه انفجاری

بعد از آن‌که او در واکنش به نیمکت‌نشینی در سه بازی متوالی لیگ برتر، لیورپول را به «هل دادن زیر اتوبوس» و تبدیل‌کردنش به مقصر اصلی نتایج ضعیف این فصل متهم کرد؛ بخش مهمی از یک‌شنبه صلاح صرف گفت‌وگو با ایجنتش، رامی عباس، که مستقر در دبی است، شد.

صلاح در همان مصاحبه اعلام کرد رابطه‌اش با اشلوت «شکسته» و ادعا کرد «کسی در باشگاه نمی‌خواهد من اینجا بمانم» و به‌این‌ترتیب، عملاً درِ خروج در ژانویه را باز گذاشت.

منابع مختلف نزدیک به باشگاه که برای حفظ روابط خود نخواستند نام‌شان فاش شود، نکات مهمی را فاش کرده‌اند:

* برای مدیران ارشد لیورپول تعجب‌آور نبود که صلاح بالاخره حرف بزند، اما شدت حمله او به باشگاه و اشلوت فراتر از حد انتظار بود.

* برخی هم‌تیمی‌ها از جمعه، وقتی فهمیدند صلاح دوباره در لیدز نیمکت‌نشین است، منتظر یک واکنش علنی بودند و تغییر واضح خلق‌وخوی او را دیده بودند.

* با وجود این جنجال و نتایج ضعیف اخیر، مالکان باشگاه، گروه فنوی اسپورتز (FSG)، همچنان اعتماد کامل به اشلوت دارند.

* از نگاه باشگاه، نیمکت‌نشینی‌های اخیر صلاح یک تصمیم موقتی بود، نه پایان نقش ثابت او در ترکیب اصلی.

* در صورت تصمیم صلاح به جدایی بعد از حضور در جام ملت‌های آفریقا، باشگاه‌های سعودی و چند تیم MLS به‌شدت او را زیر نظر دارند.

این‌ها فقط بخشی از داستان ۴۸ ساعت عجیبی است که لیورپول پشت سر گذاشته و حالا همه می‌پرسند: چه شد که کار به این‌جا رسید و قدم بعدی چیست؟

از اوج تا بحران؛ فصلی که همه‌چیز عوض شد

دو روز بعد از یکی از جنجالی‌ترین مصاحبه‌های تاریخ لیگ برتر، فضای غالب در لیورپول «شوک» است.

اگر به عقب برگردیم، در آوریل همین امسال، صلاح در آنفیلد قهرمانی لیگ برتر را جشن می‌گرفت و از نقش اشلوت در این موفقیت تمجید می‌کرد. دو ماه قبل‌تر، رامی عباس در شبکه‌های اجتماعی نوشته بود: «اشلوت در کارش فوق‌العاده است.»

صلاح در گفت‌وگو با اسکای اسپورتس در آوریل گفته بود:«به او گفتم تا وقتی دفاعی به من استراحت بدهی، در حمله جبران می‌کنم. خوب گوش داد و عددها خودشان حرف می‌زنند.»

ستاره مصری با ۲۹ گل، کفش طلای لیگ برتر را برد، ۱۸ پاس گل داد و جایزه پلی‌میکر را هم گرفت. او رکورد بیشترین مشارکت در گل طی یک فصل ۳۸بازی‌ای لیگ برتر را شکست و عنوان بهترین بازیکن سال از نگاه خبرنگاران و اتحادیه بازیکنان را هم به نام خودش زد.

اما این فصل، برای او مثل همه اطرافیان لیورپول، به‌مراتب دشوارتر بود.

مرگ تلخ دیوگو ژوتا تأثیر روحی عمیقی روی صلاح گذاشت و تغییرات گسترده در تابستان، پس از هزینه ۴۵۰ میلیون پوندی برای جذب بازیکنان جدید، فضای رختکن و سرنوشت تیم را عوض کرد.

در شهریور، یک اکانت هواداری در ایکس (توییتر سابق) با افتخار از «به‌روزرسانی» ترکیب لیورپول و رفتن از دیاز و نونیز به فلوریان ویرتز و الکساندر ایساک نوشت. صلاح در پاسخ نوشت:«بیایید بابت خریدهای خوب خوشحال باشیم، بدون اینکه به قهرمان لیگ برتر بی‌احترامی کنیم.»

همین جواب، پرده‌ای کوچک از ذهنیت او را نشان می‌داد.

تضعیف نقش در زمین؛ تیم دیگر برای صلاح ساخته نشده است

صلاح احساس می‌کرد فصل قبل تیم تمام‌قد برای به حداکثر رساندن توان او طراحی شده بود و از کنار هم بودن با لوئیز دیاز، داروین نونیز و ترنت الکساندر-آرنولد لذت می‌برد؛ هر سه در تابستان جدا شدند.

با ورود ویرتز، ایساک و هوگو اکیتیکه، شیوه بازی لیورپول تغییر کرد و صلاح خیلی سخت‌تر به فضاهای مناسب برای گلزنی می‌رسید. حاصل کار، تنها ۴ گل در لیگ برتر تا این مقطع فصل است.

اطرافیانش می‌گویند افت او کاملاً قابل لمس بوده است.

جمعه، چند ساعت قبل از آن‌که صلاح در لیدز صحبت کند، سرمربی تیم ملی مصر، حسام حسن، در حاشیه قرعه‌کشی جام جهانی به «اتلتیک» گفت که در این دوران سخت مرتب با صلاح در تماس بوده است:«مو بازیکن بزرگی است و ذهنیت قوی‌ای دارد. قبلاً هم بارها مشکل داشته و باشگاه عوض کرده. اگر پیش من بیاید، می‌توانیم با هم جلو برویم و مشکلات باشگاهی را فراموش کنیم. او در پست خودش بهترین بازیکن دنیاست.»

با وجود افت فرم، هیچ نشانه‌ای از شکاف میان او و اشلوت دیده نمی‌شد؛ به‌خصوص که صلاح ۱۲ بازی اول لیگ را در ترکیب اصلی شروع کرده بود.

همه‌چیز از وقتی تغییر کرد که او هشت روز پیش مقابل وستهم روی نیمکت نشست.

حس خوبش وقتی بازگشت به ترکیب همزمان با بازی خانگی مقابل ساندرلند منتفی شد، باز هم بدتر شد. اما نقطه انفجار زمانی بود که در دیدار برابر لیدز، تمام ۹۰ دقیقه را روی نیمکت ماند.

اگر لیورپول در الند رود پیروزی ۳-۲ را حفظ می‌کرد، بعید بود صلاح با آن مصاحبه، شادی یک برد مهم را زیر سایه ببرد. اما بعد از آن‌که دو امتیاز دیگر از دست رفت، او تصمیم گرفت حرف‌هایی را که مدت‌ها در ذهنش مانده بود، به زبان بیاورد.

مدیران باشگاه می‌دانستند هرچه این دوره نیمکت‌نشینی طولانی‌تر شود، احتمال واکنش علنی صلاح بیشتر است. گذشته و ذهنیت رقابتی او، بخشی از تفاوتش با سایرین است و کمتر کسی انتظار داشت در برابر چیزی که از نظر خودش «بی‌عدالتی» است، ساکت بماند.

اما نگاه درون باشگاه این است که تصمیم اشلوت صرفاً یک انتخاب تاکتیکی برای خروج از یک روند ضعیف بوده و هیچ‌کس پشت پرده در پی «راندن» صلاح به سمت در خروج نبوده است. نیمکت‌نشینی او از منظر داخلی یک راه‌حل کوتاه‌مدت تلقی می‌شد، نه تنزل دائمی جایگاهش به بازیکن ذخیره.

طرح اشلوت بدون صلاح؛ فشرده‌تر، قابل‌پیش‌بینی‌تر

اشلوت تلاش کرده لیورپول را فشرده‌تر و کمتر قابل نفوذ کند و برای این کار تصمیم گرفت دومینیک سوبوسلای را به جناح راست، جای صلاح، منتقل کند؛ چون از نظر دوندگی و کار بدون توپ، گزینه کامل‌تری بود.

در باشگاه معتقدند با یک برد و دو تساوی در سه بازی اخیر، این تغییر تا حدی جواب داده و موقعیت‌های حریفان کاهش یافته است.

مربی هلندی باید از حالا برای دوره حضور صلاح در جام ملت‌های آفریقا هم برنامه می‌داشت؛ تورنمنتی که از ۲۱ دسامبر در مراکش آغاز می‌شود. اشلوت معتقد بود منطقی است این مدل بازی بدون صلاح را پیش از اعزام او به تیم ملی آزمایش کند.

اگر صلاح هدفش این بوده که با مصاحبه‌اش فشار را بر اشلوت بالا ببرد و جایگاه او را متزلزل کند -تحلیلی که چندین منبع نزدیک به باشگاه مطرح کرده‌اند و حتی یکی از آن‌ها این مصاحبه را «حمله‌ای محاسبه‌شده» توصیف کرده- به نظر می‌رسد با دیوار سختی روبه‌رو می‌شود.

حمایت مالکان از اشلوت پابرجاست و اخراج یک مربی فقط به‌خاطر اعتراض رسانه‌ای یک بازیکن -هرچقدر هم بزرگ و محبوب- در چارچوب سیاست‌های این باشگاه «غیرقابل تصور» خوانده شده است.

شکاف عمیق، اما احترام پابرجاست

در عین حال، در باشگاه برای اشلوت هم دلسوزی زیادی وجود دارد؛ چون او بارها در نشست‌های خبری کوشیده از صلاح دفاع کند.

اشلوت پیش از بازی با ساندرلند گفته بود:«مو سال‌های زیادی برای این باشگاه فوق‌العاده بوده و در آینده هم برای ما مهم خواهد بود. طبیعتاً هیچ بازیکنی از نیمکت‌نشینی خوشحال نمی‌شود، اما نحوه برخورد او کاملاً حرفه‌ای بود؛ از هم‌تیمی‌ها حمایت کرد و رفتار خیلی خوبی داشت.»

صلاح در رختکن لیورپول احترام و تحسین عمومی بالایی دارد، اما دوستان صمیمی زیادی ندارد. هم‌تیمی‌ها به‌محض اطلاع از نیمکت‌نشینی او مقابل لیدز، تغییر فضای رفتاری‌اش را احساس کردند و می‌دانستند دیر یا زود واکنش نشان خواهد داد. بنابراین وقتی اظهاراتش شنبه‌شب منتشر شد، کسی در تیم شگفت‌زده نشد.

یکی از عوامل جالب این است که مصاحبه صلاح، تمرکز رسانه‌ها را از شکل از دست رفتن برتری‌های ۲-۰ و ۳-۲ برداشت؛ ناگهان دیگر کسی درباره اشتباه جدید ابراهیما کوناته حرف نمی‌زد.

این‌که این انفجار رسانه‌ای چه تأثیری روی تیم بگذارد، هنوز مشخص نیست. مدیر برنامه یکی از بازیکنان باسابقه لیورپول می‌گوید:«صادقانه بگویم، خیلی نه. بعد از همه کاری که برای این باشگاه کرده، فکر نمی‌کنم کسی بتواند مقابل مو چیزی بگوید.»

از «پادشاه مصری» تا تردیدهای امروز

۱۰ آوریل، صلاح با لقب «پادشاه مصری» روی یک تخت طلایی در دایره وسط زمین زیر نورافکن‌های آنفیلد نشست تا ویدئوی اعلام تمدید قراردادش برای تلویزیون باشگاه ضبط شود.

صبح فردا خبر رسمی شد؛ قرارداد جدید دوساله تا تابستان ۲۰۲۷.

او در همان روز گفت دخترش، مکه، «خوشحال‌ترین عضو خانواده» است، چون دوست نداشته از دوستان مدرسه‌اش جدا شود.

«بهترین سال‌های فوتبالم اینجا بود. هشت سال اینجا بازی کردم، امیدوارم ده سال بشود. قرارداد را امضا کردم چون باور داشتم می‌توانیم با هم جام‌های بزرگی ببریم.»

صلاح بعدتر در گفت‌وگو با گری نویل در اسکای اسپورتس فاش کرد که ابتدای فصل، خودش هم فقط «۱۰ درصد» شانس می‌داده که بعد از ۲۰۲۵ در لیورپول بماند:«ما فلسفه باشگاه را می‌دانیم. حمله نمی‌کنم، فقط می‌دانم با بازیکنان بالای سی سال قبلاً چطور رفتار شده. انتظار نداشتم بمانم. از ژانویه به بعد، کم‌کم حس کردم اوضاع دارد بهتر می‌شود. کمی طول کشید. فکر می‌کنم باشگاه داشت من را تست می‌کرد ببیند هنوز می‌توانم این سطح را حفظ کنم یا نه!»

مسیر رسیدن به توافق بین ریچارد هیوز (مدیر ورزشی لیورپول) و عباس آسان نبود. رامی عباس ترجیح می‌دهد به‌جای تماس تلفنی، مذاکره رو در رو باشد؛ در وضعیت واتساپ او نوشته شده:«ویس ندهید. اگر دیر برسید، می‌روم.»

در مقطعی عباس نگران بود باشگاه حاضر نشود سطح دستمزد صلاح را به‌عنوان یکی از پردرآمدترین بازیکنان جهان حفظ کند؛ چیزی در حدود ۴۰۰ هزار پوند در هفته به‌اضافه پاداش‌های عملکرد. در تمدید قبلی در سال ۲۰۲۲ نیز تنش‌هایی وجود داشت و صلاح تردید داشت باشگاه واقعاً چقدر برای ماندنش جدی است؛ تا زمانی که مایک گوردون، رئیس FSG، ورود کرد و به جمع‌بندی کمک کرد.

در طول فصل گذشته، اشلوت در جلسات داخلی بارها تأکید کرده بود که چقدر برای ماندن صلاح ارزش قائل است. هواداران هم همین را می‌خواستند؛ بنری در کوپ دیده شد که تصویر صلاح را در حال شادی تیر و کمان نشان می‌داد با این جمله:

«FSG، او تیر را رها می‌کند، شما هم پولش را بدهید!»

برای مایکل ادواردز (مدیر اجرایی فوتبال گروه FSG) و هیوز، همه‌چیز باید از نظر مالی منطقی باشد. در نهایت، آمار خارق‌العاده صلاح باعث شد باشگاه برای این هزینه سنگین قانع شود. طولانی‌شدن مذاکرات تا آوریل، عملاً یک فصل اضافه داده‌ای بود تا باشگاه مطمئن شود.

آمار ۴۸/۰ پاس گل در هر ۹۰ دقیقه در فصل ۲۵-۲۰۲۴ بهترین رکورد دوران او در لیگ بود و با ۷۷/۰ گل در هر ۹۰ دقیقه، از فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ به این اندازه گلزن نبوده است. او بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ شوت زد (۱۳۰ شوت) و بیشترین موقعیت گل از جریان بازی (۸۶ مورد) را ساخت.

در آن مقطع، تمدید قرارداد «بدیهی» به نظر می‌رسید. حالا اما اوضاع پیچیده‌تر شده است.

جدل‌های رسانه‌ای؛ از کاراگر تا «وسواس» نسبت به صلاح

مذاکرات طولانی، چند جدل علنی هم به دنبال داشت؛ از جمله با جیمی کاراگر، مدافع سابق لیورپول و مفسر کنونی تلویزیون. کاراگر بعد از آن‌که صلاح در نوامبر گذشته گفت «احتمال ماندنم کمتر از رفتن است»، او را «خودخواه» توصیف کرد. صلاح هم در پاسخ، در شبکه‌های اجتماعی او را «وسواسی» نسبت به خودش خواند.

شنبه‌شب، صلاح اسم کاراگر را دوباره آورد:«فردا کاراگر من را نقد می‌کند، اما اشکالی ندارد.»

کاراگر یک‌شنبه در پخش اسکای به‌طور علنی وارد ماجرا نشد، اما قرار است دوشنبه‌شب در برنامه Monday Night Football حاضر شود و به‌احتمال زیاد این بار سکوت نخواهد کرد.

خود کاراگر می‌داند نقدهای تندش همیشه در رختکن لیورپول خوشایند نیست. اندی رابرتسون یک‌بار در گفت‌وگویی با شبکه CBS که کاراگر هم آنجا بود، به شوخی گفت بعد از صحبت‌های تند کاراگر درباره «خودخواهی» صلاح، در تیم به او «گیر» داده‌اند. کاراگر اما می‌گوید فقط آنچه می‌بیند را بیان می‌کند.

 سناریوهای پیشِ رو؛ آشتی، جدایی یا صبر تا جام ملت‌ها؟

حالا پرسش اصلی این است: از این‌جا به بعد چه می‌شود؟

بخش زیادی از پاسخ، به توانایی ادواردز و هیوز برای مدیریت بحران و ترمیم رابطه بستگی دارد؛ یا این‌که آیا اصلاً نقطه بدون بازگشت رد شده است یا نه.

اگر صلاح واقعاً تصمیم به جدایی گرفته باشد، کار به این خلاصه می‌شود که لیورپول در پنجره ژانویه بهترین پیشنهاد ممکن را پیدا کند و درآمد حاصل را صرف جذب جانشین احتمالی -مثلاً کسی مثل آنتوان سِمِنیو از بورنموث- کند.

تابستان ۲۰۲۳، لیورپول پیشنهادی ۱۵۰ میلیون پوندی از باشگاه الاتحاد عربستان را رد کرد. منابع فوتبالی در عربستان به «اتلتیک» گفته‌اند علاقه به صلاح نه‌تنها کم نشده، بلکه بیشتر هم شده و الهلال توان مالی لازم برای جذب او را دارد.

حضور در لیگ عربستان از نظر مالی وسوسه‌انگیز است، اما از نظر ورزشی گامی رو به عقب نسبت به حضور در لیگ برتر و لیگ قهرمانان خواهد بود.

صلاح پیش‌تر هم تمایل زیادی به ترک لیگ برتر نشان نداده بود. او به‌همراه همسرش، مَجی، و دو دخترش در چشایر زندگی آرام و رضایت‌بخشی دارد.

#گزینه MLS؛ از سن‌دیگو تا شیکاگو

اگر تصمیم به رفتن به آمریکا بگیرد، چند مقصد بالقوه مطرح هستند.

تیم جدید سن‌دیگو اف‌سی که از ۲۰۲۵ به MLS اضافه شده و مالکیت آن در اختیار میلیاردر مصری-بریتانیایی، محمد منصور، است، یکی از گزینه‌هاست. سن‌دیگو در فصل نخست، صدرنشین کنفرانس غرب شد و فلسفه‌ای آکادمی‌محور دارد، اما منصور در گفت‌وگو با «اتلتیک» گفته بود:«ما همیشه به دنبال بهتر شدن هستیم. به‌عنوان مالکان، هر کاری لازم باشد برای تقویت سن‌دیگو انجام می‌دهیم.»

در نگاه اول، شاید خیلی‌ها صلاح را به اینتر میامی لیونل مسی ربط بدهند؛ تیمی که یک جای خالی در لیست بازیکن «تعیین‌شده» دارد. اما یک منبع مطلع از برنامه‌های قهرمان MLS 2025 می‌گوید آن‌ها از قبل هدف دیگری برای جانشینی جوردی آلبای بازنشسته انتخاب کرده‌اند.

گزینه دیگر شیکاگو فایر است؛ باشگاهی که مدت‌هاست به دنبال جذب یک ستاره جهانی است. شیکاگو پیش از بازگشت نیمار به سانتوس برای جذب او تلاش کرد و در پرونده جذب کوین دی‌بروینه نیز تا مراحل پایانی جلو رفت، اما ستاره بلژیکی در نهایت ناپولی را انتخاب کرد.

مالک باشگاه، جو مانسویتو، توان مالی لازم برای خرج‌های بزرگ را دارد و یک منبع مطلع به «اتلتیک» گفته فایر پیش از تمدید قرارداد صلاح در آوریل، برای جذب او اقدام کرده بود. منطقی است دوباره شانس خود را امتحان کنند.

فرصت تنفس؛ جام ملت‌های آفریقا

در کوتاه‌مدت، صلاح راهی جام ملت‌های آفریقا می‌شود و غیبت او از مرسی‌ساید -که در صورت رسیدن مصر به فینال می‌تواند تا اواخر ژانویه طول بکشد- برای همه طرف‌ها فرصتی فراهم می‌کند تا شرایط را دوباره بسنجند.

اما این‌که این فاصله زمانی برای ترمیم زخم‌هایی که شنبه‌شب در وست یورکشایر ایجاد شد کافی باشد یا نه، پرسشی است که پاسخ آن، آینده یکی از بزرگ‌ترین دوران‌های تاریخ لیورپول را رقم خواهد زد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *