آشنایی با کریس دیکرسون، اپرای کوک بدنسازی؛ فرزند دومین وکیل زن آلاباما و قهرمان مستر المپیای ۱۹۸۲
کریس دیکرسون، یکی از نامهای جاودانه دنیای بدنسازی بود که همانند مادرش که از زنان الهامبخش ایالت آلاباما بود، بدعتگذاریهای نوینی را در حوزه کاری خود انجام داد. او تجربه قهرمانیهای متعددی را در مسابقات مختلف بدنسازی، بالاخص مستر المپیای ۱۹۸۲ داشته و نخستین آمریکایی آفریقاییتبار پیروز مستر المپیا شد. دیکرسون در سال ۲۰۲۱، دار فانی را وداع گفت.
طرفداری | کریس دیکرسون (Chris Dickerson) زاده ۲۵ اوت ۱۹۳۹ در شهر مونتگومری ایالت آلابامای آمریکا است. او کوچکترین قل از سهقلوهای ماهالا اشلی دیکرسون، فعال مدنی و دومین وکیل زن آفریقایی کانون وکلای ایندیانا بود. فعالیتهای نخستین کریس، یادگیری بازیگری، باله و آواز در آکادمی هنرهای نمایشی آمریکا بود. دیکرسون، آرزو داشت تا روزی خواننده اپرا شود و در استیجهای بینالمللی، اجرا کند. پیشنهاد مربی آواز کریس، مسیر زندگی او را عوض کرد؛ سینههای قوی، صدایی قویتر را برای خوانش اپرا به وجود میآورد و از همین روی، کریس با تمرینات ورزشی به منظور رسیدن به این مهم، علاقه جدیدی را با نام «بدنسازی»، در خود پیدا کرد.

نخستین مربی دیکرسون، بیل پرل نام داشت که پیش از همکاری با او، یکی از الگوهای مهمش در ورزش بود. دیکرسون پس از تمرینات سنگین با پرل، در لس آنجلس ساکن شد و با کار به عنوان نظافتچی، خرجهای لازم خود برای ماجراجوییهایش را فراهم کرد. رتبه سوم مسابقات لانگ بیچ سال ۱۹۶۵، نخستین تجربه دیکرسون در مسابقات بدنسازی بود. در عرض یک سال، کریس به پدیده بدنسازی جهان تبدیل شد زیرا توانست تا به قهرمانی آقای ساحل آتلانتیک، آقای شرق آمریکا، بخش جوانان آقای ایالات متحده، آقای نیویورک سیتی، آقای نیویورک متروپولیتن و آقای ایالت نیویورک برسد. دیکرسون در سال ۱۹۶۶، تنها در مسابقات آقای شمال آمریکا، رتبه نخست را به جیم هیسلوپ واگذار کرد و به رتبه دوم بسنده کرد.

در سال ۱۹۶۷، رتبه سوم آقای آمریکا در دو بخش عادی و عضلات، رتبه سوم جوانان آقای آمریکا و قهرمانی بخش عادی و رتبه دوم بخش عضلات آقای ایالات متحده، به کارنامه کاری دیکرسون اضافه شد. پس از دو رتبه دوم در دو بخش جوانان و بزرگسال آقای آمریکا در سال ۱۹۶۹، این بدنساز قهرمانی دوره ۱۹۷۰ همین مسابقات را به دست آورد. دیگر تجربه سال ۱۹۷۰ دیکرسون، حضور در مسابقات مستر یونیورس بود که با رتبه نخست کلاس کوتاه قد و واگذاری رتبه نخست ردهبندی کلی به فرانک زین، همراه شد. در مستر یونیورس ۱۹۷۱ نیز رتبه نخست کلاس قدی برای دیکرسون ثبت شد اما در ردهبندی کلی، این رتبه تکرار نشد. پس از یک سال وقفه، سال ۱۹۷۳، یکی دیگر از سالهای موفق ورزشی کریس بود زیرا او توانست با قهرمانی در دو آوردگاه حرفهای آقای آمریکا WBBG و مستر یونیورس، نامش را بیش از پیش در جامعه بدنسازها مطرح کند.

قهرمانی در یونیورس پروی سال ۱۹۷۴، موفقیت بعدی دیکرسون در بدنسازی بود که با غلبه بر بدنسازهایی چون بویر کو و تونی اموت در کلاس قدیاش، به دست آمد. پس از شروع رقابت جدی کو و دیکرسون، سال ۱۹۷۵ به سود کریس پیش نرفت زیرا او در دو آوردگاه یونیورس پرو و حرفهای آقای آمریکا، قافیه را به کو باخت و رتبه دوم ردهبندی را به دست آورد. پس از رتبه سوم یونیورس پرو و المپوس WBBG در سال ۱۹۷۶، دیکرسون در کاپ حرفهای کانادای ۱۹۷۹ که به میزبانی انجمن IFBB برگزار میشد، عنوان قهرمانی را به دست آورد. او در سال ۱۹۷۹، برای نخستین بار در مسابقات مستر المپیا حضور یافت و با رتبه چهارم دسته سبکوزن، پس از فرانک زین، بویر کو و رابی رابینسون، به کار خود پایان داد. دیگر تجربیات این سال کریس، رتبه دومش در کاپ حرفهای الماس کانادا و گرندپری ونکوور بود.

سال ۱۹۸۰، سالی پر از موفقیت برای کریس بود زیرا او به قهرمانی در کاپ حرفهای کانادا، فراخوان حرفهای فلوریدا، گرندپری کالیفرنیا و میامی رسید و تنها در گرندپریهای لوئیزیانا و پنسیلوانیا، از کسب رتبه شماره یک، ناکام بود. قهرمانی در شب قهرمانان، مهمترین قهرمانی فصل دیکرسون بود که با برتری برابر رابی رابینسون به ثبت رسید. او در مستر المپیای همین سال، شانس بالایی را برای قهرمانی داشت اما بازگشت آرنولد شوارتزنگر، معادلات را برهم زد و دیکرسون، با وجود سالی پربار در بدنسازی جهان به نایب قهرمانی بسنده کرد. دیگر ناکامی سال دیکرسون، رتبه دوم فراخوان حرفهای پیتزبورو، پس از کیسی ویاتور بود. در سال ۱۹۸۱ نیز سناریوی سال قبل دیکرسون تکرار شد و او به قهرمانی شب قهرمانان و نایب قهرمانی مستر المپیا رسید. این بار، دوست صمیمی آرنولد یعنی فرانکو کولومبو، باعث شد تا قهرمانی مستر المپیا از این بدنساز دور شود. از دیگر تجربیات سال ۱۹۸۱ این بدنساز، قهرمانی گرندپریهای کالیفرنیا، لوئیزیانا و واشنگتن و رتبه دوم گرندپریهای نیو انگلند، جایزه بزرگ جام جهانی و جام جهانی حرفهایها بود.

طلسم قهرمانی دیکرسون در مستر المپیا، در سال ۱۹۸۲، سرانجام شکسته شد؛ او در حالی که رقبایی چون فرانک زین و کیسی ویاتور را در پیش روی خود میدید، عنوان قهرمانی مستر المپیا را به دست آورد. این قهرمانی، دیکرسون را به نخستین آمریکایی آفریقاییتبار تاریخ بدنسازی تبدیل کرد که عنوان قهرمانی مستر المپیا را به دست آورده است. پس از رسیدن به سقف آرزو، رتبههای دیکرسون نزول کرد و او در سالهای بعدی، رتبه ۱۱ مستر المپیای ۱۹۸۴، رتبه هشتم آرنولد کلاسیک 1990 و رتبه چهارم المپیا مسترز ۱۹۹۴ را به دست آورد. دیکرسون در سال ۱۹۹۴، از دنیای بدنسازی خداحافظی کرد و شش سال بعد، نامش را در تالار مشاهیر IFBB، جادوانه کرد. دیکرسون که توسط خوانندگی اپرا به دنیای بدنسازی وارد شد، صدای بسیار گرمی داشت و در برخی مسابقات، سرود ملی آمریکا را به خوبی اجرا میکرد. تعادل، وقار و زیبایی، از ویژگیهای هنری بود که دیکرسون در بدنسازی به آن، توجه ویژهای داشت. او که در سال ۲۰۲۰ با مشکلات جسمانی متعددی روبهرو بود، در ۲۳ دسامبر سال ۲۰۲۱، در سن ۸۲ سالگی، دار فانی را وداع گفت. دیکرسون یکی از دگرباشان جنسی بود و آن را آشکارا به اطلاع عموم رساند.

از سری خاطرات ورزشی
- بادی بائر، بوکسور ۲۰۳ سانتیمتری و غول لوبیای سحر آمیز؛ از دو شکست سنگینوزن تا دشمنی با سوپرمن
- گوجا میتو، بوکسور ۲۵۰ سانتیمتری و جالوت رومانی؛ از سیرک تا سرماخوردگی مرگآور
- گونار لوسبو، ساعد کلفت بدنسازی؛ از فیگور در حالت مستی تا شباهت چهره به آرنولد
- آرشیو مطالب مرتبط














