بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

مربی تیم ملی: بازیکنی که بیشتر به خودش فکر کند، کنار می گذاریم

نویسنده : مهدی فتح اله زاده
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : چهارشنبه 22 اردیبهشت 1395 | 11:17

دستیار لوزانو می گوید هدف آنها رسیدن به موفقیت و گرفتن سهمیه المپیک است و در این راه همه باید همدل باشند.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

آرام و با اعتماد به نفسی بالا. والیبال ایران آن‌قدر برایش جذاب هست که قید سرمربیگری در تیم‌های دیگر را بزند. خوان سیچلو که سه سالی با ولاسکو روی نیمکت والیبال ایران بود، حالا دستیار مرد دیگری از آرژانتین است‌‌؛ رائول لوزانو. مربی‌ای که به نظر سیچلو یکی از مردان بزرگ دنیای والیبال است. سیچلو سال ۲۰۱۲ در انتخابی المپیک روی نیمکت ایران بود و امسال هم این داستان برای او تکرار می‌شود. البته او چهار سال پیش دستیار ولاسکو بود و این بار به لوزانو کمک می‌کند. حالا برای او هم سهمیه المیپک تنها دغدغه است. دغدغه‌ای که حتی حاضر نیست لحظه‌ای به آن فکر نکند. رؤیایی که شدنی است و سیچلو درباره‌‌اش می‌گوید: «تیم ما ایران است، می‌رویم که سهمیه بگیریم و برگردیم. امیدوارم بعد از المپیکی شدن شما را در همین اتاق ملاقات کنیم.»

* شما دوباره به ایران برگشتید، چطور این اتفاق افتاد؟

من ایران را خیلی دوست دارم. حتی برای قهرمانی آسیا، خوشحال بودم با تیم ملی قطر به ایران آمدم. من فلسفه و جو والیبال ایران را خیلی دوست دارم. به خاطر همین هم برگشتم. امیدوارم این فاز نهایی هم برای آماده‌سازی تیم ملی به خوبی انجام شود و به هدف اصلی برسیم.

* چه تفاوتی بین کار با ولاسکو و لوزانو هست؟

هر دو آنها مربیان خیلی خوب دنیا هستند. من از ولاسکو نکات خیلی زیادی یاد گرفتم. حالا هم سعی می‌کنم از لوزانو، تجربیاتش در موقعیت‌های مختلف و مدیریت شرایط را یاد بگیرم. چراکه خیلی مهم است این مسائل. هر مربی روش خودش را دارد. من دقت می‌کنم هر راهی چه نتایجی دارد. این مسئله تجربه‌ای است که دفعه بعد راه بهتری را انتخاب کنم. من خوش‌شانس بودم که قبلاً با ولاسکو کار کردم. یکی از بهترین مربیان جهان و شاید بهترین مربی جهان. حالا هم با لوزانو کار می‌کنم. مربی خیلی خوب و باتجربه‌ای است.

* ایران با ولاسکو راه سختی را شروع کرد و حالا با لوزانو کارش سخت‌تر است. چراکه دیگر برد آمریکا مردم را راضی نمی‌کند. حالا نتیجه مهم است.

درست است، شرایط والیبال ایران فرق می‌کند. وقتی ولاسکو آمد پروسه دیگری بود. او باید ایران را به جمع تیم‌های برتر دنیا می‌رساند اما حالا که جزو تیم‌های برتر شده، باید موقعیتش را حفظ کند. هرچند شاید مردم دوست دارند تیم قهرمان جهان شود اما اولین کار حفظ موقعیت است و بعد برای قهرمانی جهان یا نتیجه خیلی خوب در المپیک بجنگیم. قبل از آن باید فکر کنیم مهم‌ترین مسئله ما سهمیه است و بعد باید حرف از توقع مردم زد.

* شما الان هم مثل زمان ولاسکو مغز متفکر تیم هستید؟

امیدوارم این‌طور باشد چراکه من نمی‌دانم مغز متفکر تیم در زمان ولاسکو چه کسی بود؟ (‌با خنده)

* یعنی شما نبودید؟

در زمان ولاسکو ما کار تیمی خیلی خوبی می‌کردیم. بعضی وظایف به من تفویض شده بود که انجام می‌دادم. امیدوارم در همان راه و روش با لوزانو هم همکاری کنم و کمک حال او باشم.

* بازیکنان و فدراسیون آن‌قدر به شما اعتماد داشتند که وقتی حرف از آمدن لوزانو شد، با وجود شما خیال‌شان راحت شد. خودتان می‌دانید که ایران به شما اعتماد دارد؟

این موضوع باعث افتخارم است و خیلی خوشحالم که این اعتماد وجود داشته و دارد. من هم سعی می‌کنم با مطالعه و کار زیاد درباره تیم، حریفان و کمک برای بالا رفتن سطح والیبال ایران، به این اعتماد جواب دهم. می‌خواهم نشان دهم این اعتماد بی‌دلیل نبوده است تا به هدف اصلی برسیم.

* دو بازی با فرانسه پیش‌زمینه‌ای برای بازی در انتخابی المپیک است؟

من فکر می‌کنم در فاز مهمی هستیم چراکه لوزانو از وقتی آمده، اولین باری است که تیم را در مسابقه‌ای کوچ می‌کند. این مسئله هم برای بازیکنان مهم است که لوزانو را بشناسند و هم برای لوزانو که بازیکنان را بشناسد و تاکتیک‌ها و سیستمی که در تمرینات کار کرده‌ایم را در این دو بازی محک بزند و بداند کدام‌یک برای ما در انتخابی المپیک کاربردی است.

* لوزانو ۱۴ بازیکن را برای فرانسه، انگار با شک و تردید انتخاب کرده است؟

نه. بحث شک و تردید نیست. بحث تعداد زیاد بازیکنان با عملکرد و شرایط خیلی شبیه هم است. این کار را سخت می‌کند.

* یعنی این عملکرد جوری است که مصطفی شریفات جانشین سید شود؟

این ۱۴ بازیکن برای بازی با فرانسه تجربه بین‌المللی خیلی زیادی دارند. سال‌ها برای تیم ملی بازی کرده‌اند. شریفات و زرینی هم سال قبل در قهرمانی آسیا بازی می‌کردند. تورنمنت انتخابی المپیک، خیلی سخت است، همه تیم‌ها با همه توان می‌آیند. بنابراین لوزانو باید بهترین بازیکنان را انتخاب کند تا بتوانند در توکیو به او کمک کنند. از طرفی لوزانو فرصت زیادی برای شناخت بازیکنان نداشته. ما هم که کمک او بودیم اطلاعات زیادی به لوزانو دادیم اما خودش هم باید ببیند. به خاطر همین در تمرینات به هر بازیکنی دستوراتی می‌داد که ببیند چطور انجام می‌دهد و چقدر پیشرفت می‌کند. تغییر و جابه‌جایی بازیکنان از تیم الف به ب هم برای ارزیابی بازیکنان در شرایط مختلف بود. بحث شک و تردید نبود. بحث شناخت بهتر بود. شناخت بهتر و انتخاب بهترین بازیکنان در این زمان.

* نزدیکی بازیکنان و نبود فرصت کافی کار را برای انتخاب لیست ۱۴ نفره سخت‌تر کرده بود؟

وظیفه من کمک به سرمربی، جمع‌آوری اطلاعات و گفتن نکات به او است. شاید نکاتی که من به لوزانو می‌گویم شبیه چیزی نباشد که او می‌بیند. بنابراین تصمیم نهایی را سرمربی می‌گیرد. همین که خودش تست می‌کرد تا ببیند، پروسه طولانی‌تر شد. حالا هم ۱۴ بازیکن را به فرانسه بردیم تا تست کنیم. اگر جواب ندهند زمان برای تغییر ترکیب داریم.

* چقدر احتمال می‌دهید این ترکیب ۱۴ نفره به انتخابی المپیک برود؟

نمی‌توانم بگویم احتمالش چقدر است. اگر همه چیز خوب پیش برود ممکن است آنها به انتخابی المپیک بروند، ولی اگر جواب ندهند یا خوب کار نکنند ممکن است تغییراتی بدهیم.

* لوزانو به خاطر محدودیت زمانی اسکلت قبلی تیم ایران را انتخاب کرد؟

بخشی مربوط به زمان است اما همه دلیل زمان نیست. چراکه ما به تورنمنت سختی می‌رویم. در انتخابی المپیک، بازیکنان به خاطر ۹ بازی در ۷ روز فشار زیادی را باید تحمل کنند. اگر بعد از یکی، دو پیروزی خیلی جشن بگیریم، ممکن است در روز آخر وقتی برای جشن نداشته باشیم. بنابراین باید بازیکنانی را انتخاب کنیم که در آن شرایط بهترین جواب را بدهند.

* در انتخابی المپیک ۲۰۱۲ باخت ۳-یک به استرالیا کار را خراب کرد. چه اتفاقی این بار می‌افتد که آن خاطره تلخ تکرار نشود؟

حالا چیزی که خیلی این بار مهم است برد بازی‌هاست. خیلی از بازیکنان فعلی تیم، در انتخابی قبلی هم بودند، آنها تجربه‌‌اش را دارند. ما می‌دانیم تمرکزمان بازی به بازی است. تجربه خریدنی نیست، بلکه باید انجام دهی تا به دست بیاوری. این تیم تجربه را دارد. ما هدف‌مان برد ۵ بازی است‌‌؛ ۳ بازی با آسیایی‌ها، کانادا و ونزوئلا. اگر ۷ تیم را ببریم حتماً به المپیک می‌رویم. ولی هدف ما برد ۵ بازی است.

* یعنی هدف، صعود به عنوان بهترین تیم آسیایی است یا قهرمانی و نایب‌قهرمانی رقابت‌ها؟

هدف ما صعود به المپیک است. ما می‌خواهیم به المپیک برویم. چراکه اگر نرویم شرایط خیلی سخت می‌شود و همه غمگین می‌شوند و خودمان هم بدتر از همه.

* در توکیو کار تیم با بازی با استرالیا شروع می‌شود. چه کار می‌کنید تا خاطره تلخ دوره قبل بازیکنان را تحت تأثیر نگذارد؟

موقعیت خیلی خوبی است که استرالیا را ببریم و آن خاطره تلخ را از ذهن همه پاک کنیم. من فکر نمی‌کنم بچه‌ها مشکل تفکر منفی یا خاطره بدی از آن موقع داشته باشند. مهم‌ترین مسئله این است که بچه‌ها استرالیا را دست‌کم نگیرند. باید روی این موضوع کار کنیم.

* فرض کنید ایران سهمیه گرفته، در المپیک چه اتفاقی قرار است بیفتد؟

ما اول می‌خواهیم به المپیک برویم. حالا ما فقط درباره انتخابی المپیک فکر می‌کنیم. بعد از انتخابی بیایید درباره المپیک صحبت کنیم.

* بازی با ژاپن هم راحت نیست. به طور حتم آنها می‌خواهند بهترین تیم آسیا شوند.

آخرین بار آنها قهرمان آسیا شده‌اند و شرایط‌شان با دوره قبل فرق می‌کند. من امیدوارم، ایران به جای ژاپن بهترین تیم آسیا شود. ژاپن تیمش خیلی پیشرفت کرده و حتی پاسورش را عوض کرده و پاسور جدیدش، خیلی دقیق است، حتی دو دریافت‌کننده‌‌اش را هم تغییر داده و بهتر از قبلی‌ها هستند و فوکوزاوای باتجربه را هم آورده است. البته روحیه تیم ما برای برد همه تیم‌هاست حتی اروپایی‌ها. ولی ما هدف‌مان صعود به المپیک است.

* روحیه تیم حالا خوب هست؟ در زمان کواچ خبرهای خوب از رختکن بیرون نمی‌آمد.

نمی‌خواهم درباره تیم زمان کواچ صحبت کنم. چراکه من نبودم. حالا بازیکنان انگیزه و تمرکز خیلی زیادی دارند تا بلیت ریو را بگیرند. برای آنها این موضع خیلی مهم است. بازیکنان واقعاً می‌خواهند که تیم المپیکی شود.

* در زمان کواچ بعضی بازیکنان خودشان را بزرگتر از مربی می‌دانستند. حالا با شخصیت مشابه لوزانو به ولاسکو، این تابو شکسته شده؟

من فکر می‌کنم بازیکنان خیلی باهوش هستند، می‌دانند چه زمانی چه کارهایی می‌توانند انجام دهند و چه زمانی نه. الان همه ما دنبال سهمیه المپیک هستیم. مهم نیست قدرت دست چه کسی است. مهم این است که تیم به هدفش برسد. اگر ما درک کنیم که چنین تفکری در بازیکنان هست شک نکنید آنها را کنار می‌گذاریم.

* حتی ستاره‌ها؟

بله. هرکس که باشد. حالا بیایید ببینید آنها چطوری تمرین می‌کنند. نمی‌دانم در گذشته چه اتفاقی افتاد اما حالا همان بازیکنانی که شما اسم می‌برید با تمرکز زیاد، سخت تمرین می‌کنند اما اگر حس کنیم بازیکنی بیشتر به خودش فکر می‌کند تا به تیم، کنارش می‌گذاریم.

* ولاسکو با لوزانو چه تفاوتی دارد؟

الان نمی‌توانم در این باره حرفی بزنم. چراکه من با لوزانو یک ماه کار کردم، با ولاسکو سه سال اما هر دو آنها تجربه خیلی زیادی در مدیریت تیم در سطح بین‌المللی دارند که خیلی ارزشمند است.

* فرهاد ظریف دوباره به تیم برگشت، در حالی که با کواچ مشکل پیدا کرد و کنار رفت. خیلی‌ها معتقد بودند او پاشنه آشیل تیم بود. واقعاً او می‌تواند به تیم کمک کند؟

من فکر می‌کنم ظریف بهترین دریافت‌کننده ایران بین لیبروهاست. این نظر شخصی من نیست. آمار بازی‌های لیگ و بازی‌های بین‌المللی او می‌گوید. نمی‌دانم زمان کواچ چه اتفاقی افتاده اما وقتی لوزانو از من خواست لیبرویی با دریافت خوب معرفی کنم ظریف را پیشنهاد دادم. چراکه معروف پاس‌های سرعتی می‌دهد، اگر لیبرویی باشد که دریافت را خیلی خوب برساند در حمله و دریافت بعد از سرویس عملکردمان بالا می‌رود. وقتی به او گفتیم، دیدیم که چقدر انگیزه دارد و دوست دارد به تیم کمک کند. حالا هم خوب تمرین می‌کند.

 

خبرآنلاین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.