موفقیت برانکو در پرسپولیس الگویی را ترسیم کرده که همه به دنبال سرمربی خارجی هستند

موفقیت برانکو در پرسپولیس الگویی را ترسیم کرده که تا اطلاع ثانوی می‌تواند را‌ه‌حل مدیران برای نجات تیم‌شان باشد. الگویی که مکمل حضور کی‌روش در راس تیم ملی بود. بعد از حضور این دو مربی در فوتبال ایران و تحول تاکتیکی دو تیم زیردست آنها حالا دیگر اکثر مدیران و هواداران راه خروج تیم‌هایشان از بحران را حضور یک مربی خارجی می‌دانند.

تقابل این اتفاق با وضعیت ارزی کشور کمی در تناقض است. این تناقض تا آنجا پیش رفته که با حضور ۵مربی خارجی روی نیمکت تیم‌های ایرانی رکورد فوتبال ایران در این زمینه شکسته خواهد شد. فصل گذشته پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی و صنعت نفت تیم‌هایی با نیمکت خارجی بودند. اگرچه سرجیو از صنعت نفت جدا شده اما گویا مسئولان این تیم همچنان به دنبال جذب یک مربی خارجی دیگر هستند. با حضور گل‌گهر سیرجان و بگوویچ تعداد تیم‌های دارای مربی خارجی نسبت به فصل گذشته افزایش یافته و به عدد ۵ می‌رسد. این تعداد مربی خارجی در لیگ برتر رکورد محسوب می‌شود.

این در حالی است که به غیر از برانکو بقیه نتوانستند جایگاه خود در ایران را حفظ کرده و به ثبات برسند. شفر قبل از این که فصل به پایان برسد از جمع آبی‌ها جدا شد. تراکتورسازی دو مربی خارجی را روی نیمکت خود دید و سال جدید را با سومین مربی خارجی آغاز می‌کند. سرجیو روزهای خیلی بدی را در آبادان گذراند اما پایانی استثنایی در این تیم را رقم زد آنقدر خوب که مشتری پروپا قرصی را پیدا کرد و رفت. از نظر ثبات البته تنها کسی که در ایران می‌تواند حریف برانکو شود وینگو بگوویچ است. مربی کرواتی که تعداد سال‌های حضورش روی نیمکت تیم‌های ایرانی از بسیاری از مربیان ایرانی بیشتر است. البته او فقط ثبات داشته و از افتخار و موفقیت خبری نبوده تا این که امسال با صعود گل‌گهر بالاخره این طلسم را شکست. این آمار نشان می‌دهد که همه تیم‌ها به دنبال برانکوی خودشان هستند اما فعلا به جز پرسپولیس کسی نتوانسته آن را پیدا کند و فقط هزینه و دلارهای اضافه مصرف شده است.

نود