نقد و تحلیلی فنی بر بازی پرتغال و ولز

نیمه اول :

ولز با سیستم ۳ دفاع متمرکز و دو بال کناری و ۳ هافبک وسط و دو مهاجم که گرت بیل بیشتر به عقب برمی گشت و می توان گفت سیستم در حالت کلی ۳،۲.۴،۱ و آنها دفاع را از داخل زمین حریف آغاز کردند ولی با توجه حرکات انفرادی و فاصله ای که بین خطوط آنها وجود داشت آنها برای حمایت از خط دفاع خود در برابر تکنیک نانی و فرارهای رونالدو کم کم دفاع تیمی را از زمین خود انجام دادند که برای آنها فایده هم داشت و فضای پا به توپ شدن برای گرت بیل را مهیا کرد و هنور که در بازی فرانسه با ایسلند گفتم تاکتیک در هر تیم به عکس العمل تیم حریف حریف بستگی دارد و بعصی وقتها حرکت درست تیمی شما ، وضعیت بهتری برای تیم مقابل بوجود می آورد.

تیم پرتغال با چیدمان ۴،۱.۳،۲ بازی کرد و با قرار دادن سانچز در سمت راست عملا حرکت رو به جلو چپ ولز را کنترل کردند و همچنین با قرارگرفتن شماره ۱۳ خود مرکز دفاع را کاملا پوشش دادند و نفوذ از وسط و احیانا گرفتن ضربه آزاد برای ولز را به حداقل یا صفر رساندن همچنین بخاطر اینکه دو دفاع مرکزی اصلی پرتغال ( په په و کاروالیو) در این بازی غایب بودند ، آنها اجازه نداندن که تیم ولز از جناحین ارسالی را انجام دهند. دفاع تیمی پرتغال از وسط میدان شروع می شد و با توجه به تکنیکی فردی بهتر بازیکنان پرتغال توپ بیشتر در زمین ولز به گردش در آمد و تنها اشکال تیم پرتغال ارسالهای بلند برای رونالدو بود که او کاملا بوسیله دفاع مرکزی ولز شماره ۱۹ بسته شده بود. در تیم ولز بیشتر از پاسهای بلند قطری و یا حرکت پا به توپ گرت بیل برای حملات خود استفاده کردند و دلیل آن اینکه دفاع تیمی پرتغال از وسط میدان شروع میشد و همچنین پرسینگ عالی را بکار بستند و اجازه نزدیک شدن تیم ولز به منطقه جریمه را نمی دادند و شاید هم همانطور که اشاره شد نمی خواستند ضربه خطا برای ولز بدست بیاید که گرت بیل از آن بهره ببرد.

نیمه دوم :

بازهم به گردش درآمدن توپ با قدرت تکنیکی ودربیل بازیکنان پرتغال در زمین ولز و حاصل این فشار، گرفتن کرنر و بازهم بدست آمدن گل از روی ضربات ایستگاهی و اگر توجه داشته باشید کرنر به صورت ترکیبی زده شد و این باعث شد که تمرکز دفاع مخصوصا یارگیر مستقیم رونالدو بهم بخورد و گل اول برای پرتغال. در ادامه باز هم حرکات فنی و فردی در پا به توپ بازیکن پرتغال و ارسال از جناحین و گل دوم برای آنها ، بعد از این نتیجه مربی پرتغال تغییر روش داد و با انجام تعویض اول خود ۴،۱.۴،۱ بازی کردند و با آوردن نانی به وسط خط هافبک برای رهبری و کنترل مرکز زمین ، با قدرت بالای حفط توپ و دربیل زنی سرعتی رو به جلو .

در ادامه تیم ولز هم با خارج کردن دفاع مرکزی خود سیستم را ۴،۴.۲ کرد و با توجه به تک مهاجم بودن حریف ، مدافعان کناری آنها هم بیشتر در حملات شرکت کردند و عمده مشکل ولز نداشتن بازیکن رونده با تکنیک فردی بود ( در برابر تیمی که در زمین خود خوب پرسینگ انجام می دهد مثل پرتغال در این بازی ، بازیکنان رونده و تکنیکی بسیار کار ساز است یعنی همان وسیله ای که در این بازی برتری پرتعال را رقم زده بود) و تنها گرت بیل با سرعت خود می توانست راه گشا باشد که اوهم کاملا در زمین پرتغال یارگیری مستقیم می شد و او مجبور بود برای گرفتن توپ عقب برگردد و با توجه به فاصله زیادی که با دروازه حریف بوجود می آمد ، عملا استارت های او خطری برای پرتغال نداشت و همچنین طراح خود یعنی رمزی را در این بازی نداشتند ، چون او در بازیهای قبلی ریتم بازی را برای ولز تنظیم می کرد و پایه ریز اکثر حملات تیم آنها بود .

در اواخر بازی تیم ولز خیلی باز بازی می کرد و تعویض های آنها تمام تهاجمی بود و در مقابل مربی پرتعال تعویض دوم برای استحکام مرکز زمین بود و آخرین تعویض برای استفاده از حمله سریع یا ضد حمله بود که اگر بازیکنان پرتغال کمی بیشتر تمرکز داشتند می توانستند با گل بیشتری پیروز بازی باشند.

بطور کلی بهتر بودن تکنیک فردی بازیکنان تیم پرتغال باعث برتری بر تیم ولز شد. نکته جالب غیر فنی در این بازی نحوه قضاوت داور بود که به قول معرف انگلیسی سوت زد چون خیلی از برخوردها که در آلمان خطا گرفته می شود را او به راحتی ادامه بازی را در پیش می گرفت.

محمد رضا پرکاس – مربی فوتبال