گادوین منشا: هواداران پرسپولیس با من مانند یک بازیکن آماتور رفتار می کنند!

حتی اگر بدبین ها درست گفته باشند که گادوین منشا دوشنبه شب برای مشتریان خارجی اش فوتبال بازی کرد، آن گلی که زد می ارزید به همه گل های نزده اش. گلی که پل صعود پرسپولیس شد و انگار شکسته نفسی و فروتنی را هم به مهاجم نیجریه ای یاد داده که گل اول، گل کاپیتان را از آن مهم تر می داند.

حضور دوباره در جمع چهار تیم برتر قاره کهن بود که پرسپولیسِ محرومِ برانکو از پس آن برآمد و حالا امیدوارانه چشم دوخته به جام قهرمانی آسیا که حالا خیلی فاصله ندارد از دست هایش. این همان چیزی است که گادوین منشا مهم تر از گل سرنوشت ساز خود می داند و می گوید که با هم تیمی هایش برای به دست آوردن آن قول و قرارهایی گذاشته اند. گفت وگوی امروز ما اما از همان گلی آغاز می شود که صعود پرسپولیس را رقم زد.

*قول داده بودی به الدحیل گل بزنی اما دیگر داشتی بدقول می شدی.

خیلی بدشانس بودم وگرنه همان شوتی که اول بازی زدم باید گل می شد. نمی دانم دروازه بان حریف چطور خودش را رساند چون به نظر آمد که توپ اول به نوک انگشتان او خورد، بعد به تیر دروازه.

*اگر آن توپ گل می شد، اتفاق دیگری می افتاد؟

آن وقت راحت تر می بردیم. شاید حتی گل هم نمی خوردیم. بازی استرس بالایی داشت و ما نیاز داشتیم که گل اول را بزنیم. برای همین می گویم راحت تر می بردیم.

*آخرین باری که صحبت کردیم، پیش از بازی رفت بود. گفتی می خواهی بهترین گلت را به الدحیل بزنی و پرسپولیس با گل تو صعود کند. فکر نمی کنم گلی مهم تر از این گل زده باشی.

درست است، گفته بودم بهترین گلم را می زنم. این واقعا بهترین و مهم ترین گل تمام زندگی ام بود که هیچ وقت فراموشش نمی کنم.

*البته امیدواریم آخرین گلت هم نباشد!

برایم عجیب است که هنوز با من مثل یک بازیکن آماتور برخورد می کنید. این تنها گل من نبوده که آخرین گلم باشد. من فصل پیش هم در آسیا گل های زیادی زدم اما خودم می دانم که کافی نیست. باید در نیمه نهایی و فینال هم گل بزنم تا دیگر کسی انتقاد نکند. آیا آن موقع از من راضی می شوند؟ من گل زدن را خوب بلدم اما به من احترام نمی گذارند و همیشه انتقاد می کنند.

*اتفاقا در همین بازی هم از تو انتقاد شد که خودخواهانه بازی می کنی و کم پاس می دهی. دلیلش این نبود که می گفتی دوست داری پرسپولیس با گل تو صعود کند؟

من به شما گفتم که دوست دارم با گل من صعود کنیم اما بازی آنقدر مهم بود و آنقدر استرس داشتیم که دیگر اهمیتی نداشت چه کسی گل می زند. فقط می خواستیم ببریم و صعود کنیم.

*اما سر آخر هم گل صعود را زدی و هم جواب منتقدانت را دادی.

بله من زدم و به خاطر آن گل خیلی خوشحالم. من فقط می خواستم خودم را ثابت کنم اما خودخواهی نکردم. می دانید که من بیشتر از بقیه بازیکنان تیم روی نیمکت نشستم اما ناامید نشدم و هم تیمی هایم هم کمکم کردند. اگر بگویم خوشحال نیستم، دروغ گفته ام اما مهم ترین گل پرسپولیس را در آن بازی سیدجلال زد. انگار باید گل اول را می زدیم تا راه بیفتیم. من هم گل صعود را زدم.

*بعد از رد کردن مدافع الدحیل همه منتظر شوتزنی ات بودند اما تصمیم گرفتی دروازه بان را هم دریبل بزنی. می دانی اگر آن موقعیت را از دست می دادی چه می شد؟

خودم مطمئن بودم که گل می زنم. دروازه بان سر راهم بود و اگر شوت می زدم، ممکن بود یکجوری توپ را دفع کند. برای همین او را هم دریبل زدم و از هیجان خودم هم داشتم با توپ می رفتم توی دروازه . لحظه عجیب و غریبی بود. خیلی استرس داشتیم اما هواداران به ما انرژی می دادند و اجازه ندادند ناامید شویم.

*همین هواداران حالا توقع دارند در نیمه نهایی هم السد را شکست بدهید و پرسپولیس را به فینال ببرید، می توانید؟

ما به قهرمانی آسیا فکر می کنیم اما قبل از رسیدن به فینال باید السد را شکست بدهیم. این تیم هم مثل الدحیل خیلی قدرتمند است و بازیکنان بزرگی دارد اما تیم ما هم بزرگ است و به راحتی شکست نمی خورد. ما در تیم حرف هایمان را زده ایم و می خواهیم قهرمان آسیا شویم.

ایران ورزشی