بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

عکس ؛ تصویری دردناک و تراژیک از لحظه ای که تعصب بازیکنان ایران به جهان نمایش داده شد

اشک غرور آمیز بازیکنان تیم ملی ایران پس از دیدار با پرتغال در جام جهانی

نویسنده : خبرگزاری فوتبال ایران
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : سه شنبه 5 تیر 1397 | 13:44
جام جهانی - مهدی طارمی - سعد سطام الشمری

هربار و در هر دوره ای که در جام جهانی حضور داشتیم آخرین بازی ایران پایان با اشک و آه بود اما این بار این اشک ها و گریه هایی که در مستطیل سبز دیدیم با تمامی دفعات دیگر فرق داشت، چرا که این اشک نه از روی ضعف و درماندگی که اشکی غرورآمیز بود که از در پایان یک نمایش زیبا اجتناب ناپذیر به نظر می رسید.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

تیم ملی ایران در مهمترین بازی اش در جام جهانی نمایشی افتخارآمیز داشت و توانست پرتغال قهرمان فوتبال اروپا را نود دقیقه در ترس و اضطرابی دائمی نگه دارد. این بهترین بازی تیم ملی در جام جهانی نبود، بازی برابر اسپانیا با وجود شکست تیم به مراتب بازی بهتری از بازیکنان ما بود اما در همین بازی با پرتغال تیم ایران می توانست به پیروزی برسد. مثل دو بازی قبلی که در یکی شانس همراه شد و سه امتیاز را گرفتیم و در دومی شانس همراهمان نبود و توپ اتفاقی حریف گل شد و توپ های خطرناک ما میلیمتری بیرون رفتند.

در بازی با پرتغال با وجود آنکه بهترین بازی تیم ملی در جام جهانی بود اما نمایشی قدرتمندانه بود که می توانست منجر به برد و صعود تیم ایران شود. اگر آن توپ دقیقه ۹۵ مهدی طارمی تبدیل به گل می شد الان ایران از شادی روی هوا بود. اگر یکی دو فرصت دیگه مان به تور می رسید یا آن اشتباه در خط دفاع و هافبک رخ نمی داد که هافبک پرتغال بتواند به راحتی شوت بزند آن وقت نتیجه اکنون فرق می کرد. با تمام این اوصاف نیز ایران شایسته برد در این بازی و صعود بود چرا که پرتغال نیز به غیر از آن پنالتی که بیرانوند از رونالدو گرفت موقعیت گل زیادی نداشت.

همه این ها پایان بازی را تراژیک تر از قبل کرد و این بار اشک های پایان بازی اذیتمان نکرد که بیشتر باعث افتخارمان بود. جالب اینجا بود که در پایان بازی برخلاف جام قبلی که بعد از باخت نیز بازیکنان دنبال لباس بازیکنان سرشناس و ستاره های حریف بودند اندوه بازیکنان نگذاشت که چنین صحنه های ناخوشایندی را ببینیم.

در پایان مسابقه طارمی بیش از همه بازیکنان ناراحت بود. او در حالی که اشک می ریخت با مشت به زمین می کوبید و حتی دلداری کریم انصاریفرد و مارکار و دیگر بازیکنان فایده ای نداشت. مهدی می توانست تبدیل به افسانه شود اگر آن توپ دقیقه آخر را تبدیل به گل می کرد. چه صحنه دشواری که در دقیقه ۹۵ و در آخرین دقیقه بازی، در صحنه ای که می توانید گل صعود تیم ملی و شادی یک ملت را به ثمر برسانید زدن گل واقعا دشوار است. وقتی رونالدو براثر استرس نمی تواند پنالتی اش را گل کند پس طارمی جوان در اولین تورنمنت مهم دوران زندگی اش حق دارد که در آن صحنه آنقدر اسیر استرس شود که دیر به توپ ضربه بزند و ضربه را در حالی که انتخاب های بهتری دارد به آن شکل بزند. او حق داشت که در پایان بازی از شدت ناراحتی و اشک نتواند از روی چمن بلند شود. هرچند او در این جام نشان داد که چه مهره موثر و چه بازیکن مهمی برای تیم ملی ایران برای رسیدن به افتخارات مهمی مثل قهرمانی در جام ملت ها می تواند باشد.

مهدی طارمی

مهدی طارمی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.