اسطوره های بی جام

در صورتی که مسی از تصمیم خود صرفنظر نکند و قید حضور در جام جهانی روسیه را بزند تبدیل به یکی از بزرگترین ناکامان فوتبال ملی تاریخ خواهد شد. او در کوپا آمه ریکای امسال در بازیهای مرحله گروهی و پیش از فینال درخشان بود اما در فینال بدشانس بود و از دست دادن پنالتی کلیدی مزید بر علت شد تا او که ناراحت و بهت زده به نظر می رسید در پایان بازی با فوتبال ملی وداع کند. به بهانه ناکامی مسی در فوتبال ملی بزرگترین بازیکنانی که علیرغم شهرت و محبوبیت جهانی در فوتبال ملی ناکام بودند را با هم مرور می کنیم.

یوهان کرویف
اسطوره فقید فوتبال هلند در جام جهانی ۱۹۷۴ هر کاری که از دستش بر می آمد را انجام داد اما در فینال مغلوب آلمان غربی شد و دستش از جام کوتاه ماند. بهترین شماره ۱۴ تاریخ فوتبال در پیروزی چهار بر صفر مقابل آرژانتین در آن مسابقات دو گل زد و در پیروزی دو بر صفر مقابل برزیل هم گلزنی کرد. کرویف در فینال پنالتی گرفت تا یوهان نیسکنز گلزنی کند اما آلمان غربی با نتیجه دو بر یک پیروز شد تا کرویف در حسرت جام بماند.

روبرتو باجو
مهاجم اسطوره ای فوتبال ایتالیا هرگز پنالتی خراب کردنش در مقابل برزیل در فینال جام جهانی ۱۹۹۴ را فراموش نکرد و آن لحظه را یکی از بدترین لحظات عمرش خواند. باجو که با مصدومیت و با تزریق آمپول مسکن خود را به فینال رسانده بود در ضربات پنالتی پایان بازی آخرین ضربه را مقابل کلودیو تافارل، دروازه بان برزیل از دست داد. باجو در جام جهانی ۱۹۹۰ هم در مرحله نیمه نهایی مقابل آرژانتین با ضربات پنالتی شکست خورده بود و از رسیدن به فینال باز مانده بود.

اوزه بیو
“پلنگ سیاه” فوتبال پرتغال در جام جهانی ۱۹۶۶ رکورد شگفت انگیز ۹ گل را از خود به جای گذاشت اما عملکرد به یاد ماندنی او هم برای قهرمانی کافی نبود. اوزه بیو در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات در پیروزی چهار بر سه مقابل کره شمالی چهار گل زد. اوزه بیو در مرحله نیمه نهایی در مقابل انگلیس از روی نقطه پنالتی دروازه گوردون بنکز را باز کرد اما پرتغالی ها با نتیجه دو بر یک شکست خوردند. اشک های اوزه بیو در پایان بازی یکی از به یاد مادنی ترین اتفاقات تاریخ جام جهانی بود.

زیکو
اسطوره فوتبال برزیل در جام جهانی ۱۹۷۸ یکی از به یاد ماندنی ترین گلهای تاریخ مسابقات را از روی نقطه کرنر به ثمر رساند اما کلیو توماس، داور ولزی بازی در عین ناباوری این گل را مردود اعلام کرد و مدعی شد که ثانیه هایی قبل از ورود توپ به دروازه سوئد، سوت پایان را زده است. تیم ملی برزیل در آن مسابقات در بازی رده بندی مقابل ایتالیا پیروز شد و در رده سوم قرار گرفت.زیکو در جام جهانی ۱۹۸۲ چهار گل زد اما تیمش در مرحله گروهی دوم مسابقات مقابل ایتالیا شکست خورد. برزیل با زیکو در جام جهانی ۱۹۸۶ هم در مرحله یک چهارم مقابل فرانسه اوت شد که زیکو در آن بازی در جریان مسابقه پنالتی اش را از دست داد اما در ضربات پنالتی پایانی موفق به گلزنی شد.

رائول
اسطوره رئال مادرید را می توان یکی از بدشانس ترین بازیکنان تاریخ فوتبال اسپانیا دانست چرا که دوره طلایی لاروخا درست زمانی آغاز شد که او از تیم ملی کنار رفت. آخرین تورنمنت ملی رائول، جام جهانی ۲۰۰۶ بود که تیم ملی اسپانیا در آن مسابقات در مرحله یک هشتم توسط فرانسه حذف شد. او که سالها آقای گل فوتبال اسپانیا بود در هیچ کدام از تورنمنت های ملی خود خودشانس نبود و تقریبا همیشه حذف زودهنگام را تجربه کرد.

آلفردو دی استفانو
اسطوره همه کاره تاریخ فوتبال در سه تیم ملی کلمبیا، اسپانیا و آرژانتین بازی کرد اما در هیچ کدام نتوانست موفقیتی کسب کند.دی استفانو با هیچ کدام از این سه تیم در جام جهانی حضور نیافت. در سالهای ۱۹۵۰ و ۱۹۵۴ آرژانتین از حضور در جام جهانی امتناع کرد و در سال ۱۹۵۸ که دی استفانو ملیت اسپانیایی را انتخاب کرده بود، این تیم از صعود به مسابقات بازماند. دون آلفردو جام جهانی ۱۹۶۲ را هم به علت مصدومیت از دست داد.

پل گاسکوئین
هافبک توانمند و البته پرحاشیه فوتبال انگلیس هر چند که در تورنمنت های بزرگ درخشش ویژه ای داشت اما به خاطر حواشی بزرگ زندگی شخصی اش در سال ۱۹۹۸ از تیم ملی کنار گذاشته شد و از حضور در مسابقات فرانسه باز ماند. شاید ماندگارترین خاطره “گازا” در تیم ملی انگلیس مربوط به مسابقات جام جهانی ۱۹۹۰ باشد. گاسکوئین که در آن مسابقات عملکرد بی نظیری از خود ارائه داده بود در بازی مرحله نیمه نهایی مقابل آلمان کارت زرد گرفت، کارتی که به معنی از دست دادن فینال احتمالی مسابقات بود. جاری شدن اشک از چشمان بازین اسبق نیوکاسل و تاتنهام از چشم دوربین های تلویزیونی دور نماند هر چند که انگلیس در ضربات پنالتی مغلوب شد و از حضور در فینال باز ماند.گاسکوئین در یوروهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۶ و جام جهانی ۱۹۹۴ هم عملکرد خوبی داشت اما از حضور در فینال باز ماند.

میشائیل بالاک
هافبک اسبق بایرن مونیخ در جام های جهانی ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ عملکرد بی نظیری داشت و در تیم برتر مسابقات هم قرار گرفت اما در هیچ کدام از دو تورنمنت ژرمن ها قهرمان نشدند. او فینال جام جهانی کره و ژاپن را به علت محرومیت از دست داد و در جام جهانی ۲۰۰۶ هم به رده سومی مسابقات رضایت داد. بالاک در دو یوروی ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ هم حضور داشت اما از سال ۲۰۱۰ به بعد در لیست یواخیم لوو قرار نگرفت و نتوانست در روزهای درخشان فوتبال آلمان و قهرمانی در جام جهانی برزیل نقشی داشته باشد.

اریک کانتونا
معروف ترین یاغی دنیای فوتبال در عرصه ملی هیچ توفیقی نداشت. او در همان سالهای آغازین دوران فوتبالش به علت درگیری لفظی با هنری میشل، سرمربی وقت خروس ها از حضور در تیم ملی محروم شد. او در دوران مربیگری میشل پلاتینی در یورو ۱۹۹۲ به تیم ملی برگشت اما توفیق چندانی نداشت. تیم ملی فرانسه به جام جهانی ۹۴ راه نیافت و در حالی که به نظر می رسید کانتونا قرار است کاپیتان تیم ملی فرانسه در یورو ۹۶ باشد درگیری شدیدش با هواداران باعث شد از بازیهای باشگاهی و ملی محروم شود تا عملا در فوتبال فرانسه غروب کند و جای خود را به زیدان بدهد.