نگاهی گذرا به تصمیمات غیرعادی برانكو

برانکو ایوانکوویچ در یکی از تاره‌ترین اظهار نظر‌های خود در مورد شرایط تیم ملی ایران در دیدار مقابل تیم ملی ترکیه گفت:

«این بازی را دیدم اما بهتر است در مورد آن از کی‌روش سؤال کنید. فقط یک مسئله وجود دارد و آن هم اینکه به نظرم عدم حضور سید‌جلال حسینی که از بهترین مدافعان لیگ بوده و علی علیپور که آقای گل لیگ شد در لیست و ترکیب تیم ملی عادی نیست. اگرچه در نهایت تصمیم‌گیرنده نهایی سرمربی تیم ملی است.»

کارلوس کی‌روش یک مربی «مؤلف» است و تا به حال ثابت کرده بابت هر لجبازی که می‌کند، یک دلیل در ذهنش دارد و معمولاً با هر تیمی که به هر تورنمنتی رفته، توانسته نمایش قابل قبول (حتی در صورت عدم کسب نتیجه جالب)، داشته باشد. با این حال، او اگر سیدجلال حسینی و علی علیپور را خط زده، حتماً دلایل خاص خودش را داشته اما برانکو که این حرف‌ها را به زبان می‌آورد، همان فردی است که تصمیماتش معمولاً غیرعادی بوده و همواره با انتقادات زیادی مواجه می‌شود.

برانکو همان فردی است که رامین رضاییان را در بهترین شرایط فنی ممکن از تیمش کنار گذاشت. او کسی بود که هرگز اجازه بازگشت به محمد عباس‌‌زاده و پیام صادقیان نداد و همواره از سوشا مکانی که طبق آمار و ارقام، یکی از ضعیف‌ترین دروازه‌بان‌های پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر بود، حمایت کرد. حمایت‌های برانکو از بازیکنان کمتر از حد متوسط مثل بابک حاتمی نیز در نوع خود عجیب بود. البته او در مورد این رفتارها که «غیرعادی» به نظر می‌رسید، توضیح اضافی نیز نمی‌داد و دلیلی بر آن بیان نمی‌کرد.

اگر تعریف برانکو از اقدام «غیرعادی» این است که چرا کی‌روش به عنوان سرمربی تیم ملی روی نام دو ستاره پرسپولیس یعنی سیدجلال حسینی و علی علیپور خط کشیده، کاش می‌شد به این سؤال هم پاسخ بدهد که فصل قبل، خودش چرا بی‌خود و بی‌جهت، حداقل بدون اینکه دلیل قانع‌کننده‌ای داشته باشد، محسن مسلمان بهترین پاسور لیگ را روی نیمکت ذخیره‌ها نشاند و اجازه بازی به او نداد تا سروصدای سکوها به هوا بلند شود. او در مورد مهدی طارمی نیز همین کار را کرد و این‌طور بود که در سیستم برانکو، بازیکنان کاملاً معمولی مثل محسن ربیع‌خواه یا رضا خالقی‌فر بیشتر از ستاره‌ها، فرصت بازی پیدا کردند.

از دیگر تصمیمات برانکو می‌توان به لیست خریدهای خارجی‌‌اش پرداخت. بازیکنانی مثل پریمیوف، پلی‌یانسکی، گولتس، رادوشوویچ و… که یا بی‌کیفیت بودند، یا اصلاً برای حضور در میدان خریداری نشده بودند و یا همیشه باید نفر دوم باشند. اگر قرار است بازیکنی برای نیمکت ذخیره‌ها یا سکوها جذب شود، چرا باشگاه از جوانان و امیدهای تیم استفاده نمی‌کند تا هم خرج دلاری نداشته باشد و هم بازیکنان جوانش را برای آینده مهیا کند؟

به نظر می‌رسد برانکو با اینکه مربی بسیار خوبی است و در سه فصل اخیر، آمار رؤیایی برای هواداران پرسپولیس برجا گذاشته اما در مورد تصمیمات «غیرعادی» کی‌روش، حرف‌هایی از روی عجله و خصومت‌های شخصی به زبان آورده است در حالی که خودش نیز، دست‌کمی از کی‌روش در داستان تصمیمات «غیرعادی» ندارد. برانکو نشان داده عاشق تصمیمات «غیرعادی» است و اگر کی‌روش یک مربی کروات بود، حتماً امروز تحت حمایت کامل برانکو قرار داشت ولی مسائل دیگر و اتفاقات پشت پرده، آنها را مقابل هم قرار داده است.