کونته؛ چالش بزرگ جزیره…

به دلیل علاقه افراد به مستطیل سبز و نگرش سطحیشان بسیاری نمیفهمند و نمی دانند چه دنیایی در کنار این مستطیل قرار گرفته، منظورم همان چند صندلی با یک سایه بان یک تیکه است.

بنظرم ستاره شدن فوتبالیست های بزرگ مطمئنا وابسته به حضور این نیمکت نشین های کت و شلواریست! مربیانی که در ۹۰ درصد مواقع زمینه ظهور ستارگان بزرگ هستند. نمونه بارز آن سرالکس بزرگ و پپ .

آنتونیو کونته قصه ما هم که در زمانی که در مستطیل بود آنقدر ها بازیکن بزرگی نبود، با ورود به دنیای مربیگری، ستاره فوتبال ایتالیایی شد که مدت ها بود به کویری ساکت تبدیل شده بود.

او از سیه نا به یوونتوس آمد و از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ در این تیم موفق به کسب ۳ جام کالچوشد و افتخارات دیگری هم کسب کرد و از آن به بعد باری دیگر یووه بر تخت سلطنت ایتالیا تکیه زد. کونته با آمدنش به یووه مسیر تازه ای را کشف کرد، مسیری که ریل قطار یووه همچنان روی آن هو هو میکند.

لیدری با شخصیتی پرشور و جذاب همچون ال چولو، جذابیت را به فوتبال ایتالیا هدیه داد. او سپس به تیم ملی کشورش رفت به تیمی که ستاره ی بزرگ جدیدی ندارد، تیمی که ستارگانش همان بزرگان قدیمی هستند جی جی و د روسی، همان ها که در فینال ۲۰۰۶ جام جهانی قهرمان شدند.

اما آنتونیو مسیر جدید در تیم ملی را هم کشف کرد و نتیجه اش عبور از اسپانیای بزرگ  و رسیدن به ۸ تیم برتر اروپا بود که امروز اتفاق افتاد.

شاید آن ها که بازی را دیدند فهمیدند که ایتالیای کونته کمی فرق دارد، تیمی با برنامه، دونده، و پرشور، تیمی که شاید امیدی برای طرفداران ایتالیایی شود که روزی معدن ستاره بود چه در تیم ملی چه درباشگاه های داخلی اش.

کونته بعد از یورو راهی استندفوربریج است، او چه ببرد چه ببازد رفتنی است، او به مصاف آلمان خواهد رفت و هیچکس حق سرزنشش را  اگر به آلمان ببازد ندارد چون دلیلش روشن است.

او فصل بعد مهمترین چالش جزیره خواهد بود، ما قبلا هم رقابت مورینیو و پپ و کلوپ و ونگر را دیده ایم اما رقیب جدیدی در راه است.

شاید ایده ال ترین انتخاب چلسی همین کونته می بود و اگر من جای ابراموویچ بودم از بین کونته و سیمئونه یکی را انتخاب میکردم.

مسیری که در برابر مورینیو ایتالیایی، لقبی که سایت تلگراف به او نسبت داد، بسیار روشن و پر رمز و راز است. او اگر رقابت را در جزیره ببرد به صورت نامحسوسی بهترین خواهد شد، بدون شک!

نویسنده : سجاد توسلی