بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

شاگردان کی روش ، سربازان صلح برای اثبات حقانیت ایران در جامعه جهانی

نگاهی به مأموریت شاگردان کی روش در جام جهانی

نویسنده : ParsFootball Multimedia News
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : جمعه 21 اردیبهشت 1397 | 12:58
تیم ملی ایران

چه بخواهیم و یا که مخالف آن باشیم ورزش ابزاری شده برای سیاست و در بهترین حالت آن ورزشکاران سربازان زمان صلح بسیاری از کشورها برای مطرح کردن خود در عرصه جهانی اند.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

تاریخ ورزش نمونه های فراوانی دارد که بعنوان مثال می توانیم به اعتراض دونده های آمریکایی بر روی سکو در المپیک مکزیکو سیتی ۱۹۶۸ اشاره کنیم.
در جریان بازیها دو ورزشکار سیاهپوست آمریکایی به نام های تامی اسمیت و جان کارلوس پس از پایان فنیال ۲۰۰ متر روی سکوی قهرمانی قرار گرفتند و در حالی که دستکش سیاه در دست داشتند، مشت های خود را به علامت سلام ویژه طرفداران قدرت سیاهپوستان بلند کردند. آنها در هنگام نواختن سرود آمریکا و بالا رفتن پرچم این کشور، اعتراض خود را به تبعیض نژادی در امریکا اعلام کردند. به همین دلیل کمیتۀ بین المللی المپیک در بیانیه ای اعلام کرد که مقام آنها از اعتبار ساقط است و هر دو را از دهکدۀ بازی ها اخراج کردند. در پی این موضوع، ورزشکاران آمریکایی با آویختن تابلوهایی با مضمون: مرگ بر رئیس آمریکایی کمیتۀبین المللی المپیک، «اوری براندج»، اعتراض خود را به تصمیم آی. او. سی مبنی بر اخراج آن دو اعلام کردند.
مورد سیاسی دیگر در تاریخ ورزش، تحریم المپیک مونترال ۱۹۷۶ از سوی کشورهای آفریقایی بعلت حضور کاروان کشور آپارتاید آن روزگار آفریقای جنوبی و تحریم المپیک ۱۹۸۰ شوروی و ۱۹۸۴ آمریکا که دلایل سیاسی داشتند و…. اشاره کرد.

بازی های سیاسی از فوتبال بسیار استفاده کرده است. روزگاری فاشیستها در دهه ۳۰ ایتالیا و دیکتاتور آن روزگار ایتالیا یعنی موسیلینی با استفاده از بازیکنان آرژانتنی تبار در تیم ملی ایتالیا از فتح جام جهانی برای پیشبرد مکتب فاشیسم استفاده کرد که البته جسی اوونس با درخشش خود در المپیک برلین ۱۹۳۶ و کسب ۴ مدال طلا از جمله مدال طلا ۱۰۰ متر در حضور هیتلر توانست نظریه نژاد برتر دیکتاتور آلمانی را با ورزش هم بی اعتبار کند.
آلمان شکست خورده پس از جنگ با قهرمان در جام جهانی ۱۹۵۴ برن آغاز دو باره امید و زیستن را جشن گرفت.
آلمانی ها بارقه های اتحادشان را در جام جهانی ۱۹۷۴ با بازی با همسایگان همنام شرقی آن روزگارشان روشن کردند . دیکتاتور های آرژانتینی با فتح جام جهانی ۱۹۷۸ فقر و سرکوب را در لوای جشن ها مدتی پنهان کردند.
مارادونا با رهبری پیروزی در دیدار تاریخی آرژانتین و انگلستان نبرد فالکند و ظلم انگلیسی ها را به قول خودش جبران کرد.
جام جهانی ۱۹۹۸ نوبت بازی قرن ایران و آمریکا بود و این تئاتر رویاها وقتی زیبا تر شد که با پیروزی بچه های ایران پس از سالها ظلم و دلخوری از سیاست های دولت آمریکا همراه شد .
ژاپن و کره جنوبی اولین جام جهانی آسیایی را در ۲۰۰۲ برای مطرح کردن آسیا و کشورشان برگزار کردند.
هشت سال بعد اولین جام جهانی آفریقائی را کشوری که با رهبری بزرگ چون نلسون ماندلا بیست سال قبل آن از چنگ نژاد پرستی رها شده بود با شکوه برگزار کرد و نشان داد که فوتبال تا چه حد در معرفی کشورها می تواند موثر باشد.
جام جهانی قطر هم نمایشی برای معرفی کشوری خواهد بود که با بهره برداری صحیح از سرمایه هایش با غرور کشورش را معرفی خواهد کرد .
…. و اما حالا جام جهانی روسیه می تواند برای کشور ما نمایش دیگری داشته باشد .
فوتبال با اقتدار کشورمان می تواند بزرگی و توانمندی و صلح طلبی ایران عزیزمان را نشان دهد و بی اقرار اگر بتوانیم در گروه سختمان موفق باشیم حرفهایمان بهتر شنیده می شوند تا در روزهایی که ترامپ باز هم بی تعهدی و بدعهدی امریکا را به رخ جهان کشانده شاگردان کی روش به عنوان سربازان زمان صلح نام ایران را بیش از پیش به عنوان کشوری پرافتخار و صلح طلب بلندآوازه تر کنند.

تورج‌عاطف – خبرگزاری فوتبال ایران، پارس فوتبال دات کام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.