نگاهی به درس هایی که تیم ملی از بازی مقابل الجزایر گرفت

البته باید اضافه کنیم این برد چون باخت در برابر تونس برای تیم ملی ما به شرط یافتن راه کارهای مناسب برای پوشش ضعف ها و شکوفایی بهتر برتری ها یک پیروزی است. اما درس های ما:

۱- دروازه بان: تیم ملی ما بار دیگر یک دروازه بان خوب داشت. تک گل بازی برای الجزایری ها بخاطر اشتباه محاسباتی بیرانوند حاصل شد اما نمایش درخشان او در این بازی چون بازی در برابر تونس نشان از عزم راسخ این سنگر بان ملی پوش ما دارد.

۲- باید اذعان کنیم خانزاده در این بازی یک سورپرایز بزرگ برای اهالی فوتبال ایران بود. خانزاده نمایش مناسبی داشت اما باید بگویم اگر درخشش بیرانوند نبود شاید ضعفهای قلب دفاع تیم ملی بیشتر خود نمائی می کرد. تیم ملی یک مدافع بسیار خوب چون پور علی گنجی را دارد و سید جلال حسینی هم یکی از بهترین های لیگ داخلی ما است اما سوال بزرگ همچنان برای قلب دفاع مانده است. در دفاع راست رقابت فوق العاده است در این بازی وریا غفوری به واقع نمایش خوبی داشت و رقابت او در کنار رضائیان که در بازی تونس او را دیدیم می تواند این جناح را قوی تر کند. در جناح چپ آقائی بازی کرد اما او فاصله ای با میلاد محمدی زیاد است.

۳- در خط میانی بازگشت سعید عزت الهی نظم بهتری به میانه میدان ما داده بود اما می دانیم او را در بازی اول در برابر مراکش نداریم و باید به انتظار بشینیم و احسان حاج صفی نمایش عالی داشت و بهترین هافبک ما در این دیدار و سازنده گل دوم ما بود. انصاری فر هنوز در پست جدیدش یعنی هافبک راست آشفته است در سمت چپ طارمی بازی عالی انجام داد اما افسوس که زود مصدوم شد.
جهانبخش هنوز نتوانسته است بازی های درخشانش در تیم باشگاهی اش را در تیم ملی نمایش دهد اما کم نوسان است. بازیکنان دیگر خط میانی یعنی قدوس و شجاعی و ابراهیمی و امیری که در نیمه دوم آمدند در این بازی نمایش خاصی را نشان ندادند.

۴- در خط حمله آزمون با این که شرایط جسمانی آرمانی نداشت اما گل فوق العاده زد. کاوه رضائی چون بسیاری از بازیکنان تیم ملی ما در نیمه دوم فرصت چندانی برای خودنمایی بدست نیاورد.

در نمای کلی تیم ملی در این بازی به خصوص در نیمه اول منظم تر و با انگیزه تر و آماده تر بود امید که به این روند صعودی ادامه دهیم.

تورج عاطف-خبرگزاری پارس فوتبال