دژاگه دو ماه از تمرینات دور خواهد بود

این شاید پایانی باشد بر تمام آرزوهای بازیکنی که بعد از نیم‌فصل دوری از مسابقات باشگاهی، تازه پیراهن تیمی قدیمی در چمپیونشیپ را پوشیده بود. دژاگه همین چند روز قبل از ناحیه رباط داخلی آسیب دید تا جدا از آیتور کارانکا، کارلوس کی‌روش را هم نگران کند؛ کی‌روش که علاقه و اعتقاد ویژه‌ای به اشکان دارد و حتی کاپیتانی تیم ملی را نیز به او سپرده است.

این آسیب دیدگی، دژاگه را ۲ ماه از فوتبال دور کرد. یعنی او تا اواخر فروردین ۹۷ نمی‌تواند در تمرینات گروهی ناتینگهام فارست شرکت کند و پا به توپ شود. این دوری ۲ ماهه، دژاگه را از فرم مطلوب بدنی نیز دور خواهد کرد چون او باید دوران درمان خود را سپری کند و به همین دلیل نمی‌تواند تمرینات سخت بدنی را انجام بدهد. همین مساله باعث می‌شود تا اشکان دژاگه بلافاصله بعد از پایان دوران نقاهت ۲ ماهه نتواند برای ناتینگهام فارست بازی کند.

۳۲ هفته از لیگ فشرده و طاقت‌فرسای چمپینوشیپ گذشته و ۱۴ هفته دیگر از آن باقی مانده. فارست اکنون با کسب ۳۵ امتیاز در رده هفدهم این لیگ ۲۴ تیمی قرار دارد. این تیم به خریدهای جدید خود نیاز مبرم دارد اما حالا یکی از آنها را از دست داده و ناچار است روی نام اشکان دژاگه تا پایان فصل قلم قرمز بکشد. آیتور کارانکا هم این نکته را می‌داند که دیگر در این فصل نمی‌تواند از وجود دژاگه در ترکیب ناتینگهام فارست استفاده کند.

اشکان دژاگه اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت می‌تواند تمرینات سبک خود را آغاز کند. فاصله تمرینات سبک تا رسیدن به شرایط بازی حدود ۲ هفته است. یعنی دژاگه اواسط اردیبهشت قادر است به بازی‌های رسمی برگردد و برای ناتینگهام فارست یا تیم ملی ایران بازی کند. چمپیونشیپ اما در آن مقطع، آخرین بازی‌های خود را انجام می‌دهد. این تیم اول اردیبهشت در هفته چهل و چهارم مقابل کاردیف سیتی بازی می‌کند، ۸ اردیبهشت و در هفته چهل و پنجم برابر بریستول به میدان می‌رود و در هفته پایانی، یعنی ۱۶ اردیبهشت نیز مقابل بولتون قرار می‌گیرد.

چمپیونشیپ در تاریخ ۱۶ اردیبهشت به اتمام می‌رسد و نام تیم‌های صعود‌کننده به دسته بالاتر (پریمیر لیگ ) یا تیم‌های سقوط‌کننده به دسته پایینتر (لیگ یک ) مشخص می‌شود. با توجه به شرایطی که اشکان دژاگه تجربه می‌کند و البته تاریخ بازی‌ها، از حالا می‌توان گفت کاپیتان تیم ملی ایران ادامه فصل را از دست داده و باید با بازی‌های باشگاهی وداع کند چون با توجه به دوران درمان دژاگه و البته فشار بالا در چمپیونشیپ، او قادر نخواهد بود به سرعت خود را آماده کند و به شرایط حضور در بازی‌های رسمی برساند.

اشکان که بعد از نیم‌فصل تلخ در ولفسبورگ و انجام تنها ۲ بازی در ترکیب این تیم (مقابل آینتراخت برانشوایگ در پلی‌آف )، حدود ۶ ماه را بدون تیم سپری کرده بود حالا یک دوره تلخ دیگر را در فوتبال خود تجربه می‌کند. دورانی که کسی تصور نمی‌کرد اینچنین برای اشکان سپری شود و او را از فوتبال دور کند.

دژاگه که با قراردادی تا پایان فصل پیراهن ناتینگهام فارست را بر تن کرده بود، غیر از آسیب‌دیدگی دغدغه دیگری هم خواهد داشت. او که در این ۲ سال اخیر، تعداد بازی‌های باشگاهی‌اش به اندازه انگشتان یک دست هم نمی‌رسد برای انتخاب تیم جدید با مشکلات بسیاری مواجه خواهد شد. حتی اگر در فهرست ۲۳ نفره کی‌روش قرار بگیرد، همراه ایران به جام جهانی برود و در روسیه بازی هم کند.
کارنامه دژاگه در ۲ سال – البته در رده باشگاهی – به هیچ وجه قابل توجه نیست. این را بگذارید کنار این مساله که او به جام جهانی نرود؛ آن وقت کدام تیم حاضر می‌شود بازیکنی را جذب کند که در ۲ سال اخیر تنها چند بازی باشگاهی انجام داده و البته به جام جهانی هم نرفته؟ اشکان از همین امروز باید تلاش خود را به کار گیرد تا حداقل همراه تیم ملی ایران به روسیه برود. شاید اگر این اتفاق رخ بدهد، بخت او برای انتخاب تیمی بهتر در لیگی معتبرتر بیشتر شود.