گیگز : عناصر هجومی منچستریونایتد عالی هستند

رایان گیگز ، بازیکن ولزی پیشین منچستریونایتد معتقد است که در شهر منچستر، تفاوت بر اساس خط میانی شیاطین سرخ و سیتیزن ها رقم می خورد.

به گزارش اسکای، گیگز در مصاحبه ای مفصل، پیرامون وضعیت منچستریونایتد حرف زده که در ادامه بخش هایی از آن را می خوانید:

خط حمله منچستریونایتد و بهترین پست برای پل پوگبا

عناصر هجومی منچستریونایتد بدون ذره ای شک، توان دستیابی به عنوان قهرمانی فصل آینده لیگ برتر را دارند. آن ها از سرعت، ذکاوت، گلزنی و تجربه لازم برای ساختن خط حمله ای به واقع درجه یک برخوردار هستند. نظر من این است که خط حمله منچستریونایتد به خوبی منچسترسیتی است ولی تفاوت در اینجاست که آن ها پشت سرشان کوین دی بروین و داوید سیلوا را دارند که دائما خط حمله تیم شان را تغذیه می کنند.

یونایتد هم پوگبا را دارد که احتمالا می تواند به خوبی آن ها باشد ولی نمانیا ماتیچ بیشتر عنصری تدافعی است و پس تنها خلاقیت میانه زمین است که به سیتی مزیت می بخشد. یکی از بهترین بازی های پل پوگبا، بازی برابر اورتون (برد ۲-۰ در تاریخ ۱ ژانویه) بود؛ جایی که او همانند دوران حضورش در یوونتوس، در سمت چپ زمین و نمانیا ماتیچ قرار گفت و آندر هررا در سمت راست به میدان رفت. فکر می کنم وقتی او در سمت چپ خط هافبکی سه نفره حاضر باشد، بهترین کارایی را دارد. او در زمینه سانتر کردن هم شگفت انگیز است و فکر نمی کنم با داشتن وظایف دفاعی بیشتر در میانه میدان، بتواند چندان کارآمد باشد. دوست دارم او را در چینش ۳-۳-۴ با حضور ماتیچ در مرکز، خودش در سمت چپ و هررا در سمت راست ببینم تا این گونه سه مهاجم تیم هم خلاقیت بیشتری را پشت سرشان داشته باشند.

رقابت موجود در خط حمله فعلی یونایتد، هیجان انگیز است. اگر من جای مارکوس رشفورد یا آنتونی مارسیال بودم، با خود فکر می کردم که باید سطح بازی خود را ارتقا بدهم و چنین چیزی در سایه رقابتی سالم در تیم میسر می شود.

ژوزه در حال آزمودن این نکته است که چه کسی، می تواند کجا بازی کند. سانچز در بارسلونا در سمت راست بازی کرده و پس به نظرم، حضور او در سمت چپ زمین در تمامی مسابقات، قطعی نیست. همچنین فکر می کنم ژوزه برای بازی های مختلف، گزینه های متفاوتی در اختیار دارد. وقتی خط حمله ای برای ضد حمله زدن بخواهید، با لوکاکو، مارسیال و رشفورد بازی خواهید کرد ولی گاهی ماتا می تواند با خلاقیت خود به تیم در جهت به زانو در آوردن رقبا کمک کند.

مارکوس رشفورد

مشکل اصلی رشفورد این است که بهترین پست برای او در نوک خط حمله است و البته این گونه هم به نظر نمی رسد که او به لوکاکو ترجیح داده شود. او در دیدار برابر یوول در آن پست خیلی خوب بود ولی در طول فصل قادر نیست به اندازه لوکاکو گلزنی کند. هر چند گمان نمی کنم رشفورد در این بازه به فکر آینده خود باشد. او در طول چهار تورنمنت، به اندازه کافی بازی خواهد کرد ولی مشکل زمانی پیش می آید که او جایی در بازی ها بزرگ نداشته باشد. وقتی من به یونایتد آمدم، دو پست برای سه بازیکن وجود داشت: من، لی شارپ و آندری کانچسلکیس. پس به این فکر افتادم که وقتی به من بازی می رسد، باید خودم را اثبات کنم.

جو اولدترافورد

در وهله نخست، باید بگویم فکر می کنم هواداران یونایتد در دیدار های خارج از خانه، بهترین هستند. در خانه، ۷۵ هزار نفر به ورزشگاه می آیند که شاید برخی از آن ها تماشاگران دائمی بازی های تیم نیستند و برای سرگرمی به ورزشگاه آمده و شاید پس از آن بخواهند از تیم حمایت کنند. در بازی های خارج از خانه طرفداران تیم فرق می کنند؛ آن ها در تمامی بازی ها با شعارهای مختلف از تیم حمایت می کنند.

همچنین وقتی در خانه بازی می کنید، اغلب برابر دفاعی ۱۱ نفره قرار می گیرید و از این رو نیاز به شکیبایی بیشتر برای تیم و طرفداران است. در بازی های خانگی که منچستر برای غلبه بر حریف به مشکل خورده، همیشه وقتی که توپ به عقب پاس داده می شود، سر و صدای طرفداران بیرون می آید. حرف من این است که جو اولدترافورد حتی نسبت به بهترین دوران ما فرقی نکرده. طرفداران هرگاه که تیم برابر لیورپول، چلسی، آرسنال، منچسترسیتی و تاتنهام به آن ها نیاز داشته باشد، حضوری موثر دارند اما در بازی هایی همانند بازی با هادرزفیلد، بازیکنان باید انتظارات را برآورده سازند و کار را تمام کنند.