سبو شهبازیان: صد در صد از اینکه به استقلال رفتم تصمیم درستی گرفتم

سبو شهبازیان یکی از خوب‌ها و چهره‌های دوست داشتنی فوتبال کشورمان است که با او هم کلام شدیم. تیتری زده شده بود توی بعضی از روزنامه‌ها و سایت‌ها که به ایشون زیبای از دست رفته لقب داده بودند. انصافا کلمه زیبا در شان و شخصیت ایشان است.

خیلی خوش اومدید، وقتتون بخیر.

سبو شهبازیان:

ممنون از لطفتون. مرسی من و دعوت کردید. در خدمتتون هستم.

اون لقب زیبای از دست رفته خیلی خوب بود.

نظر لطفتونه.

دیگه از اون باشگاه بزرگ پاس خبری نیست. دلتون برای اون پاس نمی‌سوزه؟

سبو شهبازیان:

هم دلمون می‌سوزه هم دلمون تنگه. به یاد اون تیم خوب، همیشه جزء ۳ تای اول بودیم، بازیکن‌های خوبی در سطح باشگاهی و ملی داشتیم.

از آرارات هم دیگه خبری نیست.

سبو شهبازیان:

به هر حال تیم آرارات یکی از تیم‌های خوب و پرطرفداری بود که اون موقع جزء ۳ تای اول کشورمون بود. متاسفانه سیاست‌های خود باشگاه جوری بود که الان رفته تو رده‌های پایین.

از اون پاس خاطراتی داری؟

سبو شهبازیان:

۶ سال تو یک تیم باشی نمی‌تونی بگی خاطره‌ای نداری. بازیکن‌های واقعا خوب و قوی داشت. روز اولی که من از تیم ملی جوانان اومدم باشگاه پاس، واقعا بازیکن‌هاشون قوی بودن که خودم گفتم واقعا کار سخته. خداروشکر روز اولی که اومدم، آقای ذوالفقارنسب خیلی به من لطف کردن و من رو با سن کم بازی دادن. دوران خیلی خوبی بود ولی خیلی زود تموم شد.

فکر کنم مرداد ۸۲ بود که اومدین استقلال. چرا استقلال؟

سبو شهبازیان:

تقریبا من ۶ سال بود که تو تیم پاس بودم و می‌خواستم تغییر مکان بدم. تصمیمی بود که گرفتم با این که ۶ ماه از قراردادم مونده بود، اون موقع مدیرعامل وقت آقای آجرلو بودن که موافقت کردن من بیام تیم استقلال. آقای قلعه نوعی هم لطف داشتن و نظر مساعدی داشتن که من بیام ولی متاسفانه روز دومی که اومدم سر تمرین، مصدومیت بدی اومد سراغم که همه فکر کردن من از تیم پاس با مصدومیت اومدم در صورتی که اینجوری نبود و من قبلش تست پزشکی داده بودم.

چرا نتونستی برگردی؟ البته برگشتی ولی مصدومیت پشت مصدومیت شد.

سبو شهبازیان:

اون موقعی که رباط پام پاره شد، متاسفانه پای راستم دچار مصدومیت‌های دوباره شد. تو ۳ سالی که اونجا بودم باید با دکتر نوروزی قرارداد می‌بستم. اینجا جا داره از آقای قلعه نویی هم تشکر کنم. با این که من ۳ سال مصدوم بودم و آقای قلعه نویی من رو نگه داشتن.

ولی اون مقطع از آقای قلعه نویی ناراحت بودی. گفته بودی حتی حاضره خودش بازی کنه ولی به من بازی نده.

سبو شهبازیان:

این دقیقا مصاحبه‌هایی بود که من خودم نگفتم ولی واقعا تو این ۳ سال که من مصدوم بودم، آقای قلعه نویی به من لطف داشتن.

مصاحبه کرده بودی که حتی بازی با اتکا تو جام حذفی هم به من بازی نداد، حداقل می‌ذاشت با اتکا بازی کنم.

سبو شهبازیان:

بازیکن که مصدومه وقتی احساس می‌کنه بهتره، دوست داره بازی کنه ولی تشخیص مربیه. فکر می‌کنم آقای قلعه نویی خوب تشخیص دادن چون من خوب نشده بودم و فقط دوست داشتم بازی کنم.

چند سالگی رفتی کنار؟

سبو شهبازیان:

من سال ۸۶ فوتبال رو گذاشتم کنار. سال ۷۷ که ۱۷ سالم بود تو لیگ برتر شروع کردم به بازی کردن تا ۸۶ تو لیگ بودم که بعد از استقلال یک سال هم صبا باتری بودم و بعد فوتبال رو گذاشتم کنار.

تو صبا بهتون بازی رسید؟

سبو شهبازیان:

اونجا هم مصدوم شدم. آقای فرهاد کاظمی خیلی لطف کردن .به من زنگ زدن گفتن بیا اینجا ولی متاسفانه کشاله همسترینگم پاره شد و ۶ ماه هم اونجا مصدوم بودم.

الان مدرک مربیگری داری؟

سبو شهبازیان:

دوره‌های مربیگری رو رفتم. الان B آسیا دارم و منتظر A هستم که شرکت کنم.

شما این همه ستاره‌های خوب کشورمون که ارامنه بودن، چرا به آرارات کمک نمی‌کنید؟

سبو شهبازیان:

درسته که آرارات از باشگاه‌هایی هست که امکانات خوبی داره ولی متاسفانه فقط از بازیکن‌های اقلیت بازیکن می‌گیرن.

اگه به شما پیشنهاد بدن میرین؟

سبو شهبازیان:

تقریبا یک سال پیش برای امیدهای باشگاه به من پیشنهاد شد ولی بازیکن‌هاشون به حد نصاب نرسید.

شما الان چی کار می‌کنید؟

مدرسه فوتبال کار می‌کنم و تو کار لوازم خانگی هم هستم.

می‌گفتن شما آدم خیلی آرومی هستی و بیشتر تو خودتی. واقعا اینجوری بودی؟

من بیشتر تو کار خودم بودم ولی کاش حرفه‌ای تر زندگی می‌کردم.

از این که اومدی استقلال راضی بودی؟

سبو شهبازیان:

صد در صد، تصمیم درستی گرفتم. من وقتی پاس بودم پیشنهاد خوبی از کشور فرانسه داشتم. سال ۸۰ سوشو فرانسه من رو می‌خواست. مدیرعامل وقتمون آقای شفق احساس کردن که لازم نیست من برم. حتی نماینده باشگاهشون اومد تهران که با من قرارداد ببندن ولی متاسفانه اون اتفاقات افتاد و تصمیم گرفتم برم استقلال.

تیم ملی چی؟

سبو شهبازیان:

رده‌های نوجوانان، جوانان و امید کاملا بودم. تیم‌های بزرگسالان هم چند سالی دعوت شدم ولی افتخار این رو نداشتم که بازی کنم.

قراردادتون با استقلال چقدر بود؟

سبو شهبازیان:

اون موقع چون وکیل نداشتیم، با ما یک قرارداد داخلی می‌بستن مثلا می‌گفتن ۱۰۰ میلیون ولی موقعی که می‌رفتیم هیئت فوتبال امضا کنیم، قرارداد رو می‌زدن ۳۰ میلیون. می‌گفتن به خاطر مالیات این رو امضا کنیم تا ما بعدش درستش ‌کنیم. ما هم ۳۰ میلیون رو می‌گرفتیم و اون قرارداد ۱۰۰ میلیون رو خیلی راحت می‌شد پاره کرد و انداخت دور.

آخرین قراردادت چقدر بوده؟

۱۵۰ میلیون با استقلال ۳ ساله بود.

طلب دارین؟

فکر کنم ۶۰-۷۰ میلیون بیشتر نگرفتم.

الان بازیکن مدافع کی رو دوست داری؟

پژمان منتظری

بهترین رفیقتون؟

پیروز قربانی بود، آقای عباس آقایی و آقای حسن رودباریان.

یک بار رفتی سر تمرین استقلال. انگار به زور بردنت.

سبو شهبازیان:

نه من دلم تنگ شده بود. یک بار زمان آقای قلعه نویی رفتم یک بار هم وقتی آقای منصوریان بودن.

ممنون که دعوت ما رو پذیرفتید. ان‌شاالله همیشه موفق باشی و دمتون گرم که کنار ما بودید.

سبو شهبازیان:

ممنون از شما که قابل دونستید و من و دعوت کردید.

متافوتبال