نگاهی به بهترین مدافعان چپ در تاریخ فوتبال ؛ و این مالدینی دست نیافتنی!
بخش دوم ؛ از پائولو مالدینی دست نیافتنی تا اشلی کول
فولبک ها همیشه نقش اساسی در شکل گیری یک تیم قدرتمند را دارند، بازیکنانی که هم در دفاع نقش به سزایی دارند و هم در حمله، در این مطلب قصد بررسی بهترین مدافعان چپ تاریخ فوتبال را داریم، بازیکنانی که از افسانه های این پست در فوتبال به شمار می روند.
مدافعان چپ بخش اساسی یک تیم در حمله به سمت دروازه بان حریف است. تاریخ فوتبال اسطوره ها و بازیکنانی معرفی کرده است که دستاوردهای فوق العاده ای به دست آورده اند.
در بخش اول از روبرتو کارلوس گفتیم تا رسیدیم به جاچینتو فاکتی، آندریاس برمه، کارل هاینز اشنلینگر و نیلتون سانتوس در این بخش هم در مورد مدافعان چپ دیگری که اسطوره های دوره خودشون بودند اشاره می کنیم.
پل برایتنر ؛ تیم ملی آلمان
بهترین لحظات دوران فوتبال برایتنر در پست دفاع چپ بود او به مرور به خط هافبک رفت و تبدیل به یکی از بهترین هافبک های دهه هشتاد میلادی شد. برایتنر در دوران فوتبالش در عرصه باشگاهی پنج بوندسلیگا و دو لالیگا (۱۹۷۵ و ۱۹۷۶) با بایرن و رئال مادرید بدست آورد و در سال ۱۹۷۴ با باواریایی ها قهرمان اروپا شد. وی در سال های ۱۹۷۱ و ۱۹۸۲ قهرمان جام حذفی آلمان شد و در سال ۱۹۷۵ قهرمان جام حذفی آلمان. وی در دوران حضورش در بایرن زوج کارل هاینز رومنینگه بود و زوجی به نام “برایتنینگه” را با هم تشکیل دادند. برایتنر یک بازیکن کلیدی برای آلمان غربی در قهرمانی جام جهانی ۱۹۷۴ بود و در فینال هم گلزنی کرد. وی در فینال جام جهانی ۱۹۸۲ هم گلزنی کرد.
پائولو مالدینی ؛ تیم ملی ایتالیا
مالدینی یکی از شاخص ترین و برترین مدافعان چپ تاریخ فوتبال جهان است انتخاب کردن مالدینی برای پست دفاع چپ یا دفاع وسط کار بسیار سخت و پیچیده ایست چون که مالدینی در هر دو پست یک اعجوبه به حساب می آید، مالدینی در مجموع ۹۰۲ بازی ۳۳ گل برای میلان به ثمر رساند که ۲۹ گل آن در سری آ بود. او در طول دوران حرفهای خود هشت بار در فینال لیگ قهرمانان اروپا حاضر بودهاست که تنها فرانسیسکو گنتو از رئال مادرید همپای او در این رکورد است. مالدینی پنج بار جام قهرمانان اروپا را بالای سر برده است. آخرین قهرمانی او در لیگ قهرمانان اروپا، لیگ ۲۰۰۷ اروپا بود که میلان در فینال ۲–۱ لیورپول را شکست داد. مالدینی برای تیم ملی ایتالیا ۱۲۵ بازی و ۷ گل به ثمر رساند اما هرگز هیچ افتخاری با تیم ملی کشورش به دست نیاورد.
بیسنته لیزارازو ؛ تیم ملی فرانسه
یکی از مستحکم ترین مدافعان چپ تاریخ فوتبال بی شک همین لیرارازوست، اوج فوتبال لیزارازو طی یک دوران فوقالعاده در بایرن مونیخ بود که موفق شد ۶ جام قهرمانی در بوندسلیگا، پنج قهرمانی در جام حذفی، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یک جام بینقارهای به دست آورد. وی به همراه بوردو نیز یک عنوان قهرمانی به دست آورده است. بیسنته لیزارازو در سطح بینالمللی با تیم ملی فوتبال فرانسه نیز موفق بود. او در مجموع ۹۷ بازی برای این تیم انجام داد و به کشورش کمک کرد تا در سال ۱۹۹۸ قهرمان جام جهانی و در سال ۲۰۰۰ قهرمان اروپا شود.
رود کرول ؛ تیم ملی هلند
رود کرول که همراه با یوهان کرایوف، گانتر نیسکنز و جانی رپ برای آژاکس بازی می کرد، یک مهره کلیدی در سیستم “فوتبال جامع” رینوس میشل بود. او همراه با آژاکس دو مدال برندگان جام اروپا را در سال های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ به ترتیب با شکست تیم های اینترمیلان و یوونتوس در فینال ها به کلکسیون خود اضافه کرد. کرول اولین بازی ملی خود را در سال ۱۹۶۹ انجام داد و در فینال دو جام جهانی شرکت داشت. در فینال ۱۹۷۴ مقابل آلمان غربی و در فینال ۱۹۷۸ مقابل آرژانتین به عنوان بازیکن بک بازی کرد که البته درهر دو فینال هلند بازنده بود. او یکی از آخرین اعضای تیم بزرگ آژاکس در آن زمان بود که باشگاهش را ترک نکرد و تا زمانی که در سال ۱۹۸۰ به ناپولی آخرین باشگاهش رفت، شش عنوان قهرمانی لیگ هلند را کسب کرده بود .
اشلی کول ؛ تیم ملی انکلیس
اوج فوتبال کول در تیم چلسی رقم خورده است، کول در مدت زمان حضورش در چلسی ( ۸ سال ) ۲۲۹ بازی برای چلسی انجام داده است و موفق به زدن ۷ گل شده است، خصوصیات بازی کول سرعت بالا و استقامت زیادش در بازی بود که او را از هم پست های خود متمایز کرده بود، او ۱۰۷ بازی برای تیم ملی انگلستان انجام داده است ولی موفق به کسب هیچ جام معتبری در رده ملی نشده است .