بخش اول ؛ از لو یاشین روسی تا خوزه لوییز چیلاورت

تاریخ فوتبال دروازه بان های افسانه ای زیادی را در نسل های مختلف به خود دیده است. دروازه بانانی که هر کدام در دوران اوج، از سنگر خود به شکلی خارق العاده محافظت می کردند، در این مطلب قصد داریم اساطیر دروازه بانی جهان را معرفی کنیم.

لئو یاشین ؛ تیم ملی روسیه

یاشین بارها و از جمله در جام جهانی برای تیم ملی شوروی به میدان رفت. او به دفع ضربات پنالتی معروف بود و در دوران بازیگری‌ اش بیش از ۱۵۰ پنالتی مهار کرد و نیز اولین دروازه بانی بود که عنوان فوتبالیست سال اروپا را کسب کرد. یاشین شاید تنها گلری در تاریخ فوتبال بود که در اغلب بازیها سهم قابل توجه ای را حتی بیشتر از فورواردها، هافبک ها و …  عهده دار بود و بسیاری از استانداردهای مسئولیتی گلرها نتیجه مدت زمانی بود که او دروازه بانی می کرد. شجاعت او زبانزد همگان بود و شهره به کنترل دروازه به هنگام گرفتن ضربات پنالتی بود و روشهای جدیدی را برای دفع یا گرفتن توپ بکار می برد که به تدریج مورد استفاده سایر گلرها نیز شد.

دینو زوف ؛ تیم ملی ایتالیا

زوف برای اولین بار در سال ۱۹۶۸ به تیم ملی ایتالیا دعوت شد و در همین سال همراه این تیم به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا رسید. زوف به همراه یوونتوس ۶ بار فاتح اسکودتو شد و جام یوفا را در سال ۱۹۷۷ فتح کرد. او در ۳ دوره جام جهانی حضور داشت و در سال ۱۹۸۲ به عنوان کاپیتان تیم ملی ایتالیا در ۴۰ سالگی فاتح جام جهانی شد. دینو زوف پس از انجام ۱۱۲ بازی ملی در سال ۱۹۸۳ از تیم ملی خداحافظی کرد. بدون هیچ شکی زوف یکی از پنج دروازه بان تاریخ فوتبال است.

سپ مایر ؛ تیم ملی آلمان

سپ مایر، که بسیاری او را برترین دروازه بان تاریخ آلمان و باشگاه بایرن مونیخ می دانند، در اواخر دهه ی ۱۹۵۰ به تیم جوانان بایرن مونیخ پیوست و در دهه ی ۱۹۷۰ بود که به اوج شهرت رسید. تیم دهه ی ۱۹۷۰ بایرن اسطوره های زیادی از قبیل مولر، بکن باوئر و خود او داشت، او بین سال های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۶ سه بار پیاپی با پیراهن باواریایی ها در چمپیونزلیگ به قهرمانی رسید. در میان سال های ۱۹۶۶ و ۱۹۷۹، سپ مایر رکورد۴۷۳بازی در بوندسلیگا را به نام خود ثبت کرد، او در عین حال یکی از بازیکنانی است که با پیراهن تیم ملی آلمان در چهار دوره رقابت های جام جهانی به میدان رفته است، و توانسته است مقام قهرمانی جام جهانی ۱۹۷۴ و جام ملتهای ۱۹۷۲ را کسب کند .

خوزه لوییز چیلاورت ؛ تیم ملی پاراگوئه

در مورد بزرگی چیلاورت باید گفت وی از ۹۴ تا ۱۹۹۹ همواره بهترین دروازبان بوده است و با اینکه در باشگاههای بزرگ بازی نکرده ولی شهرتی این چنینی به دست آورده است ،چیلاورت در ۲ جام جهانی شرکت داشته که (۹۸-۲۰۰۲)در جام جهانی ۹۸ پاراگوئه با وی و مهاجم ۱۹ ساله خود سانتا کروز تیم زهرداری نشان می داد. اما چیلاورت که به تنهایی تیمی بود که نمی توانست هم مهاجم باشد هم دروازه بان، اما جالب بود بدانید تمامی ضربات آزاد پاراگوئه را خودش می زد و حتی کرنل ها هم به او داده می شد که تعجب دارد وی با آن وزن خود چندین بار تا زمین حریف می رفت و می آمد. با اینکه پاراگوئه موفق نبود اما وی آنقدر خوب کار کرد که با حضور آندریاس کوپکه، اشمایکل، تافارل، بارتز، کامپوس و پالیوکا، بهترین دروازبان جام لقب گرفت.

ادوین ون در سار ؛ تیم ملی هلند

فن در سار در سال ۱۹۸۵ به نوردویک پیوست و توانست نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. او ۵ سال در تیم‌های مختلف آکادمی این باشگاه دروازه‌بانی آموخت تا اینکه در سال ۱۹۹۰ راهی آژاکس شد و در بهترین تیم فوتبال هلند فوتبال خود را ادامه داد و به تیم ملی هلند نیز دعوت شد. یوونتوس ایتالیا، فولام و منچستریونایتد تیم‌های دیگر این دروازه بان بودند، جایی که او ۷۹۵ بار برای تیم‌های مختلف در سطوح باشگاهی به میدان رفت و موفق شد ۳۵۶ بار کلین شیت کند. او در طول ۲۱ سال فعالیت باشگاهی موفق شد ۸ بار به قهرمانی در لیگ داخلی برسد و دوبار نیز لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد.

ادامه دارد…