اسطوره تنیس دنیا: هیچوقت فکر نمی کردم به یک نماد جهانی بدل شوم

چند روز دیگر رقابت های ویمبلدون آغاز می شود و بهترین تنیسور زن دنیا آماده است تا یک بار دیگر افتخار آفرینی کند. وی در مصاحبه ای درباره مسائل مختلفی از الگو ها و اسطوره های بچگی اش تا پدر و خواهر و نسل جدید تنیسور ها و سبک زندگی اش صحبت کرده است.

به گزارش tennisworldusa، اسطوره آمریکایی درباره الگوهایش گفت:

با تماشای مونیکا سلس و استفی گرف بزرگ شدم. آنها بسیار الهام بخش من شدند چون قهرمان بودند. اما بدون الهام بخش حقیقی ونوس بود. او من را هل داد تا ادامه دهم و هر روز همه تلاشم را بکنم. چیزی که در زمین تنیس یاد می گرفتیم را در زندگی پیاده می کردیم. وقتی او نفر شماره یک دنیا شد من هم می خواستم به آنجا برسم و وقتی در اوایل حرفه اش به فینال اوپن آمریکا رسید من هم می خواستم آن کار را بکنم. می خواستم مثل او شوم.

اما راز موفقیت آنها پدرشان ریچارد است:

پدرم مربی شگفت انگیزی است، بهترین مربی که تا به حال با او کار کرده ام.  او احتمالاً بهترین مربی تاریخ است! او از هیچی شروع کرد، یک کتاب خرید و یک راکت و در ۴۰ سالگی استارت زد.

سرنا برای هجدمین سال است که در تور شرکت می کند اما هنوز شور و هیجان یک جوان ۲۰ ساله را دارد، تنیسور ۳۴ ساله در اینباره می گوید:

هر بار که به فینال یک گرند اسلم و یا هر تورنمنت دیگری می رسم هیجان زده ام. این روز ها سعی می کنم  از این لحظات بیشتر لذت ببرم چون می دانم ابدی نیستم. فوق العاده است که توانسته ام اینقدر تنیس بازی کنم، هیچوقت فکر نمی کردم تا به اینجا برسم. اولین و اخرین گرند اسلم خود را در سه دهه مختلف بردم و بابت این مسئله شکرگزارم. وقتی بچه بودم هیچوقت فکر نمی کردم به یک نماد جهانی بدل شوم، فقط به رسیدن به فینال اوپن آمریکا فکر می کردم. فقط روی تنیس متمرکز بودم. اما حالا متفاوت است، مردم با دیده تحسین به من نگاه می کنند و امیدوارند که من پیروز شوم.

وی درباره بهترین رقبایی که تا به حال داشته است می گوید:

سوال سختی است، قطعاً ونوس. با مارتینا هینگیس، جاستین هِنین و کیم کلیسترز هم لحظات خوبی داشتم. لیندزی دَوِنپورت هم بازیکن بسیار جالبی بود و حالا نسل جدیدی از بازیکنان با کیفیت بالا وجود دارد.

ویلیامز امسال دوبار در فینال دو گرند اسلم به بازیکنانی از همین نسل جدید باخت – انجلیک کربر در اوپن استرالیا و گاربینه موگوروزا در اوپن فرانسه – و این یعنی هنوز برای رسیدن به رکورد ۲۲ گرند اسلم استفی گرف یکی کم دارد، وقتی درباره احساسش نسبت به این شکست ها سوال شد پاسخ داد:

فکر نمی کنم باعث رشد من شد، من رشد خود را کرده ام. فشار زیادی بود و من سعی کردم تا بهترین عملکردم را بدهم. اما من اشتباهات زیادی داشتم و او بهتر بود، پیش می آید.

سرنا در پایان به یک جنبه مهم زندگی اشاره کرد و گفت:

همیشه رویاهایی هستند که باید به آنها رسید، فکر می کنم بدون رویاها نمی توان نتیجه گرفت.