چه اشکالی دارد ” برانکو ” و ” شفر ” هم مثل ما فیلم هندی بازی کنند ؟
فیلم هندی ما و فیلم هندی شفر و برانکو
دو نفر که صبح تا شب پشت سر هم حرف میزنند، به محض رودررو شدن چنان یکدیگر را در آغوش گرفتند که کسی نمیتوانست آنها را از هم جدا کند. مثل بعضی از مدیران فعلی و سابق استقلال که انواع و اقسام مصاحبهها را علیه هم انجام میدهند اما جلوی دوربین عکاسان عکس مشترک میگیرند.
دو نفر که صبح تا شب پشت سر هم حرف میزنند، به محض رودررو شدن چنان یکدیگر را در آغوش گرفتند که کسی نمیتوانست آنها را از هم جدا کند. مثل بعضی از مدیران فعلی و سابق استقلال که انواع و اقسام مصاحبهها را علیه هم انجام میدهند اما جلوی دوربین عکاسان عکس مشترک میگیرند.این عادت واقعاً عادت عجیبی است و همه ما اگر کمی رفتارمان را مرور کنیم، متوجه میشویم که این عادت بد را داریم اما غلظتش در نزد بعضیها واقعاً بالاست. جالب اینکه همین ما با دیدن عکس شفر و برانکو کنار یکدیگر تیتر میزنیم فیلم هندی به سبک برانکو و شفر! حتی اگر این تیتر درست باشد، باید بپرسیم خود ما در طول روز چند بار از این فیلم هندیها اکران میکنیم؟! اگر فیلم هندی بازی کردن و شو اجرا کردن بد است که برای همه بد است، نه فقط مربیان خارجی شاغل در ایران اما اگر خوب است، خب چه اشکالی دارد برانکو و شفر هم حداقل برای دقایقی مثل خودمان شوند؟
متأسفانه بسیاری از رفتارهای روزمره ما شبیه فیلمهای هندی است و جالب اینکه اکثراً از فیلم هندی بازی کردن دیگران نفرت داریم. از قدیم گفتهاند اول یک سوزن به خودت بزن بعد یک جوالدوز به دیگران اما انگار عادت داریم اول جوالدوز را به دیگران بزنیم و حتی بیخیال آن سوزن معروف میشویم.