بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

واکاوی زشت بازی کردن این روزهای پرسپولیس ؛ این ۴ نفر و البته برانکو

چرا پرسپولیس از سبک بازی هجومی و زیبا به زشت بازی کردن روی آورده است

نویسنده : Parsfootball Multi media
تعداد نظرات کاربران : ۳ نظر
تاریخ انتشار : چهارشنبه 1 آذر 1396 | 17:05
چرا پرسپولیس از سبک بازی هجومی و زیبا به زشت بازی کردن روی آورده است

کنار هم قراردادن بازی های این فصل پرسپولیس و فصل قبل به روشنی روز نشان می دهد که تغییرات محسوسی در تفکرات کادر فنی این تیم به وجود آمده است.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

کنار هم قراردادن بازی های این فصل پرسپولیس و فصل قبل به روشنی روز نشان می دهد که تغییرات محسوسی در تفکرات کادر فنی این تیم به وجود آمده است. تیمی که فصل قبل چه در خانه چه در شهرستان، بیشترین تعداد پاسکاری را داشت و اصولا فوتبال را دست کم تا قبل از رسیدن به گل نخست، صد درصد هجومی دنبال می کرد حالا اینگونه نیست. البته بی انصافی است اگر صد درصد این تغییر را به نگرش برانکو مرتبط بدانیم. تاثیرگذارترین بازیکنانی که در طول دو فصل قبل، شالوده فوتبال زیبا را به دوش می کشیدند حالا هر یک به دلیلی نیستند و یا با افت فاحش رو به رو شدند. اما در بخش دیگر سوال این است چرا برانکو از بازیکنان جانشین همان فوتبال سابق را نمی خواهد؟ در ابتدا به بخش نخست می پردازیم؛ غیبت مردانی که نقش اول را داشتند.

طارمی بازیکنی فراتر از یک گلزن

بدون شک سر آغاز سقوط فوتبال زیبا از فردای محرومیت چهار ماهه مهدی طارمی شروع شد. بهترین گلزن دو فصل اخیر فوتبال ما، تنها نقش یک مهاجم را نداشت چرا که بعد از محرومیت او علیپور و منشا توانستند تقریبا به همان اندازه گل بزنند اما موضوع مهمتری در جریان است. طارمی تنها یک مهاجم هدف نبود که در باکس ۱۸ قدم منتظر توپ بماند و آن را تبدیل به گل کند. طارمی همیشه به خط میانی می آمد و با گرفتن توپ، نقش اصلی معماری حملات را به دوش می کشید. او به خوبی با وینگرها هماهنگ بود و چشم بسته می توانست طوری حملات را پایه ریزی کند که ناگهان در کسری از ثانیه چند بازیکن خودی مقابل دروازه حریف صاحب موقعیت شوند. بسیاری از حملات به گل منجر نمی شد اما فرایند حمله و همین پاسکاری های متوالی در مقابل دروازه حریف به خودی خود، ترشح آدرنالین هوادار پرسپولیس را بالاتر می برد و آنها از دیدن این حملات به هیجان می آمدند. مثلث طارمی با محسن مسلمان و احمدزاده بعدا با اضافه شدن کمال کامیابی نیا تبدیل به مربع شد و همین مربع هجومی بار اصلی حملات و گلزنی را به دوش می کشید. حالا طارمی نیست و منشا و علیپور نتوانستند وظیفه او را انجام دهند؛ بازیسازی و خلق چندین موقعیت عالی.
مصدومیت ناگهان احمد زاده و از بین رفتن نقطه قوت

فرشاد احمد زاده تا قبل از آغاز فصلهفدهم، نسبت به پستش و تعداد بازی های انجام داده، کمترین گل را برای پرسپولیس زده بود.اگرچه در ابتدای فصل توانست این کارنامه را بهبود ببخشد اما کماکان نمی شود روی گلزنی او حساب کرد. نقش مهم او که در پست وینگر راست بازی می کرد، طراحی حملات از آن جناح بود. درست مانند یک حلقه که وظیفه داشت بار هجوم را از میانه میدان به سمت راست شیفت کند و از آنجا با همکاری محسن مسلمان، جناح راست را تبدیل به توپ خانه اصلی کند. اوج کار احمدزاده دورانی بود که کنار دستش رامین رضاییان را داشت. مثلث او با رضاییان و مسلمان جناح راست را تبدیل به نقطه قوت تیم کرد. اوج این همکاری را می شود در داربی معروف که منجر به برد ۴ گله قرمزها شد، دید. سه گل از ۴ گل دقیقا محصول این همکاری بود. اما با رفتن رضاییان کم کم قدرت آن جناح رو به افول گذاشت اما با این وجود احمدزاده توانست همچنان مهمترین مهره در آن جناح باشد. غیبت او بخاطرجراحی موجب شده که در حملات، کمال کامیابی نیا به آن منطقه برود. اما کمال نه تکنیک لازم را دارد و نه سرعت و دقت. البته بشار رسن مخصوصا در داربی تا حدود زیادی موفق شد کار فرشاد را انجام دهد اما در بازی با پدیده با بیرون رفتن زودهنگام رسن، تازه هواداران پرسپولیس فهمیدند چرا برانکو این همه روی فرشاد اصرار دارد.

روحیه مسلمان نابود شد

اما از بین بازیکنان محوری، محسن مسلمان نه درگیر محرومیت است نه مصدومیت . اما اعتراض او بعد از تعویض مقابل الهلال، دوره سیاهی را برایش به وجود آورد. پیش از این محسن مسلمان نشان داده بود بازیکن کامل و بدون ایرادی نیست. از این رو عملکردش کاملا غیر قابل پیشبینی بود. در بازی هایی که روی فرم قررا داشت تقریبا معمار همه حملات محسوب می شد و یک تنه بار میانه میدان را به دوش می کشید. اما در روز بدش مرتب توپ لو می داد و به گونه ای کاملا “مربی آزار” بازی می کرد. از این رو تقریبا اولین تعویض برانکو به شمار می رفت. با این وجود بعد از اتفاق بازی با الهلال، برانکو به بشار رسن میدان داد و نیمکت نشینی در داربی، ضربه ای سخت به روحیه مسلمان بود. او که می‌داند با وجود کی‌روش هرگز رنگ تیم ملی را نخواهد دید همه امیدش درخشش با پیراهن قرمز بود اما با تصمیم برانکو حالا دیگر روحیه سابق را ندارد. مقابل پدیده بخاطرمصدومیت بشار رسن در دقیقه چهار به میدان آمد اما کاملا مشخص بود تا اطلاع ثانوی شاهد هیچ بازی خوبی از او نخواهیم بود.

کمال و هیات واگذاری توپ

روزهای خوشبختی کمال کامیابی نیا به دوره ای مربوط می شد که او تنها هافبک دفاعی تیمش بود. در طول نود دقیقه هرگز لازم نبود به جناحین برود و بخواهد با حرکات تکنیکی، ادای یک وینگر سرعتی را در بیاورد. تنها در میانه میدان بود و وظیفه مهمش قطع توپ حریف. در دوره اوجش با مسلمان یک زوج رویایی ساخت که این زوج با طارمی و احمد زاده، مربع قدرت را تشکیل دادند. پرسپولیس به گونه ای معتاد کمال کامیابی نیا بود که هنوز خیلی ها دلیل شکست سه بر دو در داربی فصل قبل را به غیبت او ربط می دهند.اما حالا برانکو با دو هافبک دفاعی بازی می کند. مثلا در بازی با پدیده در تهران که پرسپولیس تنها به دنبال برد است وجود دو هافبک دفاعی چه لزومی داشت؟ همین اشتباه تاکتیکی موجب شد کمال مرتب به جناحین برود و با توجه به عدم تخصصش تنها شاهد لو دادن توپ ها بودیم. حالا که به هیچ عنوان برانکو نمی خواهد قید ربیع خواه را بزند بهتر است کامیابی نیا دست کم در چنین بازی هایی روی نیمکت باشد.

جانشینان و ترس برانکو

این از وضعیت چهار بازیکنی که عملا ۸۰ درصد حملات تیم را رهبری می کردند. اما سوال این است با وجود علیپور، منشا، رسن و سیامک نعمتی چرا برانکو نمی خواهد با کمی ریسک، همان فوتبال رو به جلو را با این بازیکنان امتحان کند؟ پرسپولیس صد در صد اقتصادی فوتبال بازی می کند و همین بازی های نه چندان جذاب موجب شد بعد از مدت ها در بازی با پدیده شاهد خالی بودن بسیاری از سکوها باشیم. شاید تا پیش از این برای هوادار پرسپولیس که نه سال رنگ جام لیگ برتر را ندیده بود، فوتبال اقتصادی توجیهی داشت اما برانکو فصل قبل تیم را قهرمان کرد و مضاف بر آن بازی های تماشاگر پسندی را ارائه داد.او حالا مجاز به هیچ عقب نشینی ای نیست. اگر قرار به تکرار نمایش مقابل پدیده در دیگر بازی‌ها باشد آن وقت نه تنها تکرار قهرمانی سخت می شود که بدتر از آن شاهد کوچ هواداران از روی سکوها خواهیم بود. بحران خود ساخته بیرانوند، خروج بی موقع طاهری و مسائل مالی جای خود اما دلیل زشت و زیبا بازی کردن یک تیم، ریشه در افکار یک مربی دارد. اگر برانکو بخواهد همان مرد محتاط زمان تیم ملی باشد آن وقت شاید تمدید یا عدم تمدید قراردادش چندان دغدغه هواداران نباشد.

مهدی طاهرخانی-خبرگزاری پارس فوتبال

3 پاسخ به “واکاوی زشت بازی کردن این روزهای پرسپولیس ؛ این ۴ نفر و البته برانکو”

  1. میلاد گفت:
    ۰
    ۰

    واقعیت رو بگم پرسپولیس بد بازی کرد ولی افتضاح نبود

  2. باقر گفت:
    ۰
    ۰

    یه بازی پرسپولیس بد بوده حالا هی بکوبینش

  3. س گفت:
    ۰
    ۰

    سلام. واکاوی نکردید چطور میشه به تیمی که ۱۱ نفره دفاع می کنه و فقط با ۲-۳ نفر ضد حمله می کنه چجور باید گل زد؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.