بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

خاطره بازی با دوست داشتنی ترین “آبی” دنیا ؛ برای غرور آتزوری!

خاطره بازی با تیم ملی فوتبال ایتالیا

نویسنده : ParsFootball Multimedia News
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : شنبه 20 آبان 1396 | 20:21
خاطره بازی با تیم ملی فوتبال ایتالیا

چند ماه پیش به تماشای تئاتر ” ضیافت پنالتی ها “با بازی درخشان امیر جعفری نشستم که در مورد فابیو گروسو بازیکن تیم ملی ایتالیا و زننده ضربه آخر پنالتی آنها در فینال جام جهانی ۲۰۰۶ بود. امیر جعفری مرا از میان خاطرات نوجوانی و جوانی ام عبور داد.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

چند ماه پیش به تماشای تئاتر ” ضیافت پنالتی ها “با بازی درخشان امیر جعفری نشستم که در مورد فابیو گروسو بازیکن تیم ملی ایتالیا و زننده ضربه آخر پنالتی آنها در فینال جام جهانی ۲۰۰۶ بود. امیر جعفری مرا از میان خاطرات نوجوانی و جوانی ام عبور داد. همه خاطراتی که با آتزوری داشتم…

۱/ خاطره اول: در سالی است که به دنیا آمده ام ۱۹۶۶ و طبیعتا بیننده آن بازی نبودم! جام جهانی لندن و افتضاحی برای ایتالیائی ها که برای کره شمالی معجزه است. آنها آتزوری ها را حذف می کنند و همه خاطرات ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ که قهرمان جام جهانی شدند را به باد می دهند.
۲/ خاطره دوم: چهار ساله هستم مادرم می گوید خیره به جعبه جادوئی سیاه و سپید تلویزیون هستم شاید جرقه های عشق به فوتبال آن سالها در ذهنم زده شده است بازی فینال جام جهانی ۱۹۷۰ است جائی که پله و یاران نسل بی نظیر تیم زاگالو یعنی توستائو و جرزینهو و کارلوس آلبرتو و… جام فرانسوی مشهور ژول ریمه را برای همیشه به خانه می برند و ایتالیائی را در فینال با ۴ گل مغلوب می کنند.
۳/ خاطره سوم: سال ۱۹۷۸ است حالا یک عاشق درجه یک فوتبال هستم جام جهانی اولی است که ایران هم حضور دارد اما خاطره من با ایتالیا مربوط به دو بازی نیمه نهائی و رده بندی است که ایتالیا در برابر هلند و برزیل جلو می افتد اما هر دو را می بازد و به جای رویای قهرمانی چهارم می شود!
۴/ خاطره چهارم: این یکی از تلخ ترین خاطرات من با ایتالیا است آنها قلب من را برای اولین بار می شکنند و برزیلی که من عاشق آن همواره بودند را حذف می کنند جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا است آن هم برزیل تله سانتا و سوکراتس و زیکو و ادر و آن دروازه بان کم موی نالایق پرز که به آسانی تسلیم پائولو روسی می شوند و ایتالیا به راهش ادامه می دهد و قهرمان جام جهانی ۱۹۸۲ برای سومین بار و بدون کمک موسیلینی و آرژانتینی ها که ایتالیائی جا زده می شوند و…
۵/ خاطره پنجم: جام جهانی ۱۹۹۰ است برزیل چنگی به دل نمی زند اما ایتالیائی ها در خاک خودشان هستند تیمی دوست داشتنی با اسکیلاچی و بارزی و ویالی… اما باز قلب من را در جهت معکوس می شکنند و در نیمه نهائی مغلوب آرژانتین مارادونا می شوند.
۶/ خاطره ششم: جام جهانی ۱۹۹۴ است بازی فینال است برزیل من با به به تو و روماریو و… برزیلی بازی نمی کند اما به فینال می رسند و در فینال در ضربات پنالتی قهرمان جام جهانی می شوند و ضربه آخر پنالتی را بازیکنی به آسمان می کوبد که من بی نهایت او را دوست داشتم روبرتو باجو.
۷/ خاطره هفتم: جام جهانی ۲۰۰۲ است این جام یک مضحکه به تمام معنی است جائی که یک داور اکوادوری یعنی مورنو توانست ایتالیا را شکست دهد و کره جنوبی را به مرحله بعد بفرستد البته این داور سالها بعد به جرم حمل مواد مخدر در نیویورک بازداشت شد واتفاق خوب این بود که برزیل محبوب من با مثلث رونالدو و رونالدینیو و ریوالدو قهرمان جام جهانی شد.
۸/ خاطره هشتم: جام جهانی ۲۰۰۶ است و معجزه رخ می دهد و ایتالیائی که حتی می توانست در مرحله مقدماتی حذف شود قهرمانی چهارم خودش را جشن می گیرد و قصه آنقدر شیرین می شود که فابیو گروسو زننده آخرین پنالتی تبدیل می شود به سوژه ای برای یک تئاتر ایرانی یعنی ” ضیافت پنالتی ها “.
۹/ خاطره نهم: شکست تیم یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان سال گذشته در برابر رئال مادرید یکی دیگر از خاطراتی است که برایم خوشایند نبود. من نه طرفدار یوونتوس و نه رئال مادرید هستم اما دوست داشتم که جی جی بوفون دوست داشتنی این جام را هم در کارنامه خودش داشته باشد.
۱۰/ خاطره دهم: دو تن از بهترین هافبک های جهان فوتبال مردانی که سالها از بازی آنها لذت می بردم باز نشسته می شوند اولین آنها فرانچسکو توتی گلادیاتور مشهور تیم رم که از دیر باز در سری آ طرفدار این تیم هستم و دومین خداحافظی که چند روز اخیر رخ داد پیرلو مهندس بی نظیر فوتبال ایتالیا است که من از تحسین کنند گان آنها بودم و معتقدم یکی از زیبائی های فوتبال ضربه های کاشته ای است که توتی و پیرلو پشت آن می ایستادند البته بعنوان یک عاشق برزیل رولینو و رونالدینیو و روبرتو کارلوس و زیکو و ادر و… هم نمونه های دیگری از این زیبائی هستند.
۱۱/ خاطره یازدهم: من شکست تیم ملی ایتالیا در بازی رفت پلی آف جام جهانی ۲۰۱۸ در برابر سوئد است و فریاد بوفون به ایتالیائی ها عاشق است که می گوید برای غرور آتزوری ما را در سن سیرو و یا جوزپه ماتزا در بازی برگشت حمایت کنید دلم می خواهد که جی جی بوفون به آخرین جام جهانی زندگیش هم برود.
به انتظار می نشینم شاید باز هم ایتالیائی ها خاطره ساز برایم شدند.

تورج عاطف-خبرگزاری پارس فوتبال

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.