برانکوی عزیز ! هروقت تو خوشبین و خونسرد هستی ما احساس خطر می کنیم !
آقای برانکو ! کمی عصبی باش!
برانکوی عزیز! میدانم بازی سختی در پیش داری. شکست ۴ بر صفر در بازی رفت کمرت را شکست. شاید باور نکنی اما در مورد تو من به یک الگوریتم رسیدهام.
برانکوی عزیز! میدانم بازی سختی در پیش داری. شکست ۴ بر صفر در بازی رفت پرسپولیس کمرت را شکست. شاید باور نکنی اما در مورد تو من به یک الگوریتم رسیدهام. بگذار برایت توضیح بدهم. تو مرد خوشبین و خونسرد و خوشقلبی هستی. با تواناییهای فنی بالا و البته اعتماد بیش از حد به سرنوشت. و خب توی ایران نباید به سرنوشت خیلی اعتماد کنی. کیروش را ببین . با چنگ و دندان با سرنوشت ایرانی میجنگد! از انتخاب کمپ تا ادبکردن بازیکنان و درافتادن با مسئولین بالادستی. او در هیچ بازیای به سرنوشت اعتماد ندارد. او مثل تو خوشبین نیست. شاید شهامت تو را هم نداشته باشد. پس در هربازی انگار از صفر شروع میکند. بازیکنانش را تهییج میکند، هیچوقت نمیگذارد آنها احساس آرامش داشته باشند، آنها باید بجنگند، هیچ بازیای را از پیش برده حساب نمیکند و در هیچ مسابقهای هم بیگدار به آب نمیزند. او بر سرنوشت ایرانی مسلط شده است. ایران حتی در مصاف با تیمهای درجه دو آسیایی به حملات بدون وقفه و ریسکی روی نمیآورد. پس سرنوشت هیچوقت او را غافلگیر نمیکند و راستش دیگر کیروش و تیم ملی ما را هم غافلگیر نمیکنند.
۲-اما برانکوی عزیز، تو با آن خوشقلبی ذاتیات، با آن اعتمادت به سرنوشت و بازیکنانت، ما را مدام غافلگیر میکنی و خودت هم مدام غافلگیر میشوی. تیمی داری که نتایج شگفتانگیزی به دست میآورد در مقابل حریفان دندانگرد داخلی و خارجی اما این ظرفیت را داری که غافلگیر شوی و همه رشتههایت در ثانیهای برباد روند. با تو پیروزیهای بزرگ و شکستهای دردناکی به دست آوردهایم.
۳-راستش هروقت تو خوشبین و خونسرد هستی و تیمات خوشحال و با اعتماد به نفس، من شخصا احساس خطر میکنم. وقتی دو فصل پیش در دربی چهار بر دو استقلال را بردی و بعد در جشن آن پیروزی بزرگ به تلویزیون آمدی و مدام مصاحبه کردی و قهرمانیات را مسلم دانستی، من احساس خطر کردم. سرنوشت، آنهم سرنوشت ایرانی، حیلهگر است. پس آن شد که قهرمانی را مفت و مسلم به استقلال خوزستان دادی.
۴-دوماه پیش وقتی بعد از آن تساوی حماسی با الاهلی، رسانهها خبر از یک برانکوی خشمگین و سختگیر در تمرینات پرسپولیس دادند، مطمئن بودم تو موفق میشوی. برانکو وقتی عصبانی و تهییجشده است، میتواند سرنوشت مجازاتگر ایرانی را کنار بزند. همانطور هم شد. در یک بازیای که هشتاد دقیقه دهنفره بودی، حریف پرمدعای سعودی را سه بر یک مغلوب کردی و به نیمهنهایی رفتی. اما قبل از بازی با الهلال، همان تخلیه انرژی پس از شکست چهار بر دو استقلال را دوباره احساس کردم. همان رجزخوانیها و شادمانیها و اطمینان به پیروزی بر حریف بزرگ سعودی. اطمینان به سرنوشت و اینکه حتی در غیاب چهار ستاره اصلیات، لازم نیست تغییر تاکتیک بدهی . فکر کردی سرنوشت پاسخ مناسبی به شجاعت و تواناییهای فنیات میدهد اما اینگونه نیست. سرنوشت، سرنوشت ایرانی آماده مجازاتکردن و ادبکردن است. جانور عجیبی است! پس آن شد که شکست تلخ چهار بر صفر را برای ما به ارمغان آوردی.
۵-حالا در بازی برگشت پرسپولیس مأموریت غیرممکن در پیش داری. امیدوارم تیمت را مثل سربازان اسپارت به میدان بفرستی، تهییجشده و عصبی و شجاع. بازیکنانی که بروند و بجنگند. جبران چهار بر صفر تقریبا غیرممکن است اما میدانی که مردم از تو فقط اعاده حیثیت میخواهند. همین. میخواهند خاطره آن شکست سنگین را فراموش کنند. همین. پس تیمت را سفت و سخت بچین. با دو هافبک دفاعی به زمین بیا. ربیعخواه ؟ نه. تو را به خدا نه. اینقدر هم آمار و عملکرد ربیعخواه را به رخ ما نکشید. به قول آلبرتو موراویا سه نوع دروغ داریم: دروغ معمولی، دروغ شاخدار و آمار! نوراللهی و کمال را در کنار هم بگذار. رسن را راست بگذار و وحید را چپ. مسلمان را هم پشت سر علیپور. منشا را بگذار برای ۲۰ دقیقه آخر. محرمی را در راست و انصاری در چپ. اگر رابطه سیدجلال و شجاع خوب شده باشد بهترین زوج هستند در وسط. به بیرانوند بگو از چالش مانکن دست بردارد. بگو ماشینحساب ذهنش را خاموش کند و فکر دریافتیها و معوقههایش نباشد و در هر ضربه موظف باشد که شیرجه برود و واکنش نشان دهد. او را کناری بکش و بهش بگو طرفدارهای پرسپولیس چقدر از این پست هاج و واجت در مقابل ضربات موثر و سنگین حریفان شاکی هستند. بهش بگو روی سرعت عمل ذهن و دستش کار کند. بگو که در این بازی، خونسردی دو ریال هم ارزش ندارد. بهشان بگو. به محمد انصاری بگو که بجنگد و لازم نیست درس اخلاق برای حریف و تماشاگران برگزار کند. به وحید امیری بگو که وظیفهاش سانتر کردن و توپرسانی به فورواردها است . بهش بگو که وینگر است نه دفاع چپ. به شجاع بگو که برای مبارزه به زمین آمده است نه برای ژستهای آرتیستی بعد از گلزدن.
۶- برانکوی عزیز امیدوارم از این نامه و حجم خردهفرمایشهای ما ناراحت نشده باشی. بهترین تصمیمات را بگیر. بهترین بازیکنان پرسپولیس را به زمین بفرست. بازی مهمی در پیش داری و هیچکس هم در انتظار معجزه نیست. همه فقط اعاده حیثیت میخواهند. برانکوی عزیز کمی عصبی باش. آنطوری دوستداشتنیتری.
آی اسپورت