قصاص قبل از جنایت نکنیم ؛ شفر ِ نام آشنا، بهتر از “ویچ” های ناشناس است!
بررسی دلایل اصلی انتخاب شفر
امروز نمی توان برای شفر نسخه پیچید زیرا هنوز کسی نمی داند معیار برای انتخاب سر مربی خارجی در فوتبال ما چیست.
تعریفی در مورد روانشناسی ایرانیان بسیار گفته شده است که ” ایرانیان خوش استقبال و بد بدرقه هستند ” این واقعیت را شاید باید با توجه به حوادث مختلف فوتبال در این مقوله اجتماعی تایید کرد.هنوز استقبال از خاویار کلمنته را از یاد نبردیم که برای مذاکرات به ایران آمده بود اما چون یک قهرمان ملی از او استقبال شد این اتفاق بارها افتاده است اما گویی در مورد شفر سر مربی جدید آلمانی تیم استقلال به گونه ای دگر رخ داده است زیرا وقتی که در شب گذشته وارد تهران شد و خبرنگاران از او خواستند که به دوربین دست تکان دهد او می گوید ” این یک ژست خداحافظی است و من تازه آمده ام ” این اتفاق برای شفر در بسیاری از رسانه ها رخ داده و حمله های گسترده ای علیه او صورت گرفته و به گونه ای او را از همین امروز بازنده می دانند و شاید از دید نگارنده ” قصاص قبل از جنایت می کنیم “.
آیا جمله قصاص قبل از جنایت درست است و یا این که پیش بینی ها در مورد او درست در می آید ؟ باید بگویم که فوتبال فارسی ما حالتی دارد که به واقع نمی توان هیچ پیش بینی در مورد موفقیت و یا ناکامی در آن کرد به یاد داریم در سالهای میانی دهه ۷۰ خورشیدی که استانکو پابلوکوویچ به ایران برای رهبری تیم ملی ایران آمده بود درآغاز نام او را با اسم یک خوراکی مقایسه می کردند و به نوعی او را مسخره می کردند استانکو با تیم ملی به بازیهای آسیایی ۱۹۹۴ رفت و خیلی زود حذف شد اما امیر عابدینی او را در پرسپولیس به کار گرفت و او یکی از خاطره انگیز ترین سر مربیان تاریخ فوتبال کشور شد.
همین اتفاق در مورد برانکو نیز بود وقتی که جانشین بلاژویچ شد به بازیهای آسیایی ۲۰۰۲ رفت کسی به او احتمال موفقیت نمی داد اما برانکو موفق شد چرا راه دور برویم وقتی که در فردای صعود تیم ملی به جام جهانی ۱۹۹۸ ناگهان داریوش مصطفوی از کار به بهانه بیمار کردنش ! کنار رفت و محسن صفایی فراهانی رئیس فدراسیون فوتبال شد صفایی فراهانی با چهره ای جدی که چندان محبوب رسانه ها نبود اما او موفق شد فوتبال ما به واقع غیر قابل پیش بینی است.
اما آیا شفر انتخاب خوبی است ؟
می پرسیم در بین گزینه های داخلی کسی می توانست سر مربی تیم استقلال در این بحران شود ؟
آیا طرفداران و رسانه ها و کارشناسان به گزینه ایرانی که مردانی چون مظلومی و مرفاوی و… بودند روی خوش نشان می دادند ؟
آیا فضای امروز فوتبال ما تحمل و صبر برای حضور گزینه داخلی برای سر مربیگری تیمهای استقلال و پرسپولیس را دارد ؟
از دید نگارنده چنین صبری وجود ندارد و اصولا باید گفت تیم های مشهور باید شخصیت های کاریزماتیک را بالای سر خود داشته باشند استقلال شاید باید باز به دنبال امیر قلعه نوعی می رفت تا آن فضا اطمینان بخش را تجربه کند که البته قلعه نوعی حالا با ژنرال سالهای پیش هم فرق می کند استقلال باید گزینه خارجی بر می گزید.
از سویی دیگر سرمربی خارجی برای استقلال چه کسی می توانست باشد ؟ بازی رسانه ای تریم از اول هم کسی باورش نمی کرد ضمن آن که هزینه ها و توقعات او سر به فلک می گذاشت و از سویی وقتی او بازیکنان خودش را انتخاب نکرده است نمی توانستیم توقع زیادی از او داشته باشیم حتی اگر ۴ میلیون یورو به او می دادیم بین ۴ میلیون یورو تریم و ۳۰۰ هزار دلار شفر حرفهای زیادی برای دلیل انتخاب وجود دارد.
شفر در سالهای اخیر کارنامه خوبی ندارد اما او در جامائیکا و کامرون با امکانات کم موفق بوده است شفر کار در کم امکاناتی را تجربه کرده است شفر روانشناسی خوبی دارد که در نقاط مختلف دنیا با فرهنگهای مختلف کار کرده است.
شفر نامی آشنا است و این نام بی تردید بهتر از ” ویچ ” های ناشناس است.
او سن بالایی دارد اما از یاد نبریم برانکو و کرانچار و کی روش اگر قرار باشد سن فاکتور اصلی باشند در رده های سنی او هستند از طرفی ما همینقدر دارایی داریم و پول و امکانات و مدیریت حاکم بر فوتبال ما در حد لیگ چین و امارات و قطر و حتی تایلند و… نیست.
امروز نمی توان برای شفر نسخه پیچید زیرا هنوز کسی نمی داند معیار برای انتخاب سر مربی خارجی در فوتبال ما چیست.
زیرا در این فوتبال همه گونه داشته ایم که هم موفق و هم ناموفق شده اند.
زیرا فوتبال ما سبک خاصی را بخاطر گستردگی جغرافیائی و عدم آموزش های ابتدایی ندارد.
اما می گوییم ” قصاص قبل از جنایت نکنیم ” شاید حروف اسم فامیل شفر یعنی ” ش” و ” ف” و ” ر” بتواند ” شاید فردای روشن ” را برای ما تداعی کند.
تورج عاطف-خبرگزاری پارس فوتبال
خدا کنه شفر بتونه نجات بده استقلال قعرنشین رو..دیگه واقعا خسته شدیم
اینم زیاد دووم نمیاره تو استقلال