مک درموت و جلسه با کاپیتان ها

میک مک درموت خیلی امید دارد در استقلال تبدیل به یک سرمربی شود. او را حتما خیلی خوب می‌شناسید. اولین بار پایش را کارلوس کی‌روش به ایران باز کرد. در بدو ورودش. میک طوری ملی پوشان پا به سن گذاشته تیم ۲۰۱۳ ملی را تمرین می‌داد که می پرستیدندش.

این مربی اما با پیشنهاد اغوا کننده الاهلی خیلی زود کی‌روش و ایران را ول کرد و رفت النصر. جایی که شد دستیار والتر زنگا. او فوتبال را خیلی خوب می‌فهمید. یک بدنساز صرف نبود و کارش در حقیقت تحویل دادن تیم به سرمربی در بهترین حالت بدنی بود . در اوج انگیزه. میک در النصر با اسون گوران اریکسون هم کار کرد و کمی فنی‌تر از قبل شد. یکی دو سالی هم رفت تیم‌های پایه النصر و امسال به استقلال آمد تا دستیار منصوریان باشد. این همکاری خیلی طول نکشید تا حالا او شده مرد اول نیمکت استقلال. اولین برد در رشت و بازی نسبتا روان استقلال در نیمه دوم سبب شده در اوج بی پولی آبی‌ها او این مجال را داشته باشد چند هفته‌ای بیشتر روی نیمکت این تیم بنشیند.

مک درموت که استقلال ‌را به واسطه دستیار ایرانی‌اش صالح خوب می‌شناسد، به خوبی می‌داند در دل تیم با حضور کاپیتان‌های تیم چه گذشته است. او برای رحمتی و جباری پیغام قرستاده و آنها را یواشکی ملاقات کرده است و برای اینکه دوباره همدل شوند حرف زده است. مشکل استقلال اما با داشتن بازیکنانی مثل مهدی و مجتبی سنگینی نیمکت است. حالا با برگشتن مصدومان و پر شدن دست مربی، او چه نیازی به بازیکنانی دارد که یکی‌شان خودش گفته ترجیح‌اش خداحافظی است و بازگشت آن دیگری‌شان تنها گلری را باز بی انگیزه می‌کند که در یک سال گذشته اگر بازی می‌کرد شاید الان منصوریان هنوز روی نیمکت بود و از او به عنوان پدیده جوان مربیگری ایرانی نام برده می‌شد.

آوردن این دو کاپیتان بیرون مانده دیگر حتی سکوها را هم ترغیب به تشویق تیم نمی‌کند و کسی دیگر این بازو و این پرستیژ استقلال به گفته منصوریان را هم نجات دهندگان تیم نمی‌داند. همان طور که دیگر خسرو هم یک پدیده برای تیم نیست و تهییجی ندارد. استقلال نیاز به پوست اندازی دارد. بدون پادو ، بدون خسرو ، بدون جباری و بدون رحمتی. استقلالی‌ها امروز چنین تیمی می‌خواهند. آیا میک توان ساختنش را دارد؟