چرا پرسپولیس باخت ؟

با وجود اینکه الهلال بازی را به مراتب بهتر و هوشمندانه تر از پرسپولیس شروع کرد و مزد این برتری ابتدایی را با چهار گل در انتها جشن گرفت اما نگاهی به آمار کلی بازی با توجه به یک نیمه ۱۰ نفره بازی کردن سعودی ها، می گوید پرسپولیس در امار بهتر بود اما باخت ،چون بازیکنانش بیشتر از حد استاندارد اشتباه بزرگ داشتند.
پرسپولیس فصل قبل با اقتدار قهرمان لیگ شانزدهم شد و در ادامه هم توانست تا این مرحله در لیگ قهرمانان آسیا صعود کند. یکی از دلایل اصلی این برتری یکساله به ستون فقرات این تیم مربوط می شد. سید جلال حسینی به عنوان مهمترین عنصر دفاعی و فرمانده این خط در آخرین نقطه دفاعی، کمال کامیابی نیا بعنوان عمود خیمه در میانه زمین که برنده اکثر جنگ های تن به تن بود و سرانجام حضور مهدی طارمی که نقشش بیش از آنکه مرد گلزن و آقای گل لیگ برتر و آسیا باشد، معماری حملات پرسپولیس بود. وجود طارمی یعنی به سرانجام رسیدن زنجیره مسلمان، احمد زاده و کامیابی نیا. پرسپولیس چند ماه قبل دو بازی با همین الهلال در مسقط انجام داد.

بازی رفت را یک بر یک کرد و بازی برگشت مساوی بدون گل.
در بازی رفت مسلمان تیم را پیش انداخت و تنها به واسطه یک کرنر، اشتباه بیراوند و عدم خروجش منجر به دریافت گل تساوی شد اما در بازی برگشت که اسما قرمزها میزبان بودند الهلال به دنبال مساوی بدون گل برای تضمین صعودش به عنوان صدرنشین بود و این تیم برانکو بود که نود دقیقه بهتر بازی کرد و حتی به گواهی رای پیشکسوتان داوری، قاضی بازی یک پنالتی محرز را برای پرسپولیس نگرفت. همان دو بازی به این معنا بود که قدرت پرسپولیس و الهلال نزدیک به هم است. اما کدام پرسپولیس؟ آن روز سید جلال حسینی ،کمال کامیابی نیا، طارمی و حتی رامین رضاییان در ترکیب اصلی تیم بودند. ولی در شبی که پرسپولیس چهار تایی شد هیچ یک نه.
گل های اول و دوم الهلال را باز مرور کنید. محرمی کوتاه قامت و شجاع خلیل زاده توان قطع کردن سانتر ارسالی را ندارند و بازیکن سوری به راحتی گل اول را با ضربه سر می زند.اگرچه مشکوک به آفساید بود اما خط دفاعی می توانست کمی جلوتر بیاید تا آفساید مشهود شود. در گل دوم فرشاد احمدزاده که علاقه وحشتناکی به دایو و زمین خوردن های متوالی دارد پیرو این عادت زشت و اصلاح نشدنی به زمین خورد و داور به درستی رای به ادامه بازیداد و باز هم ناکامی محرمی و شجاع خلیل زاده. البته چند دقیقه قبل از این دو گل با اشتباه عجیب و باور نکردنی ماهینی، ریکاردو با بیراوند تقریبا تک به تک شد.

پرسپولیس با شروع نیمه دوم و با خارج بازیکن الهلال فرصت داشت با صبر و حوصله به گل اول برسد. حتی بازی را با نتیجه دو بر یک ببازد. ولی یک شباهت عجیب بین گل سوم الهلال و گل دوم سپاهان که همین چند روز قبلش خورده بودند وجود داشت. بازهم شایان مصلح بعنوان مدافع چپ به راحتی جا ماند و باز هم شجاع خلیل زاده بعنوان جانشین سید جلال حسینی بدترین نوع یارگیری را با عمر خریبین داشت. به طوری که این بازیکن جوان سوری به راحتی مقابل دروازه یک ضربه به توپ زد و تمام. در صحنه گل چهارم اشتباه ماهینی که تنها پشتش را به سمت زننده شوت یعنی خریبین کرد و جاگیری اشتباه بیراوند بدون روحیه تاثیر گذار بود.

این انتخاب خود برانکوست. رامین رضاییان را به عنوان بهترین دفاع راست حال حاضر فوتبال ایران به راحتی هرچه تمام تر از دست داد و به این نتیجه رسید صادق محرمی گزینه بهتری است. اما یک آمار قابل تامل از محرمی به جا مانده است. او بیش از ۴۰ بازی با پیراهن پرسپولیس انجام داده و دریغ از یک پاس گل و یا گلزنی. این آمار را با عملکرد یکسال و نیم قبل رضاییان ، مقایسه کنید. مگر می شود تیم شما از رضاییان به محرمی برسد و آب از آب تکان نخورد؟ تاوان یعنی همین.

فوتبال بازی اشتباهات است و شجاع خلیل زاده همانگونه که فصل قبل مرد شماره یک شکست های سپاهان بود در این فصل هم تمام قد در تمامی گل های دریافتی پرسپولیس نقش دارد.برانکو یک زمانی در تیم ملی علاقه افراطی به ستار زارع و محمد علوی داشت و این دو توانستند سال ها ملی پوش شوند اما به محض خروج برانکو از تیم ملی، فوتبال آنها حتی در رده باشگاهی هم تمام شد، اینک او گزینه ای به اسم محسن ربیع خواه را رو کرده است. بازیکنی که نسبت به فصل قبل هزاران بار پیشرفت کرده اما عملکرد او در غیاب کامیابی نیا چگونه بود؟ برانکو بار دیگر فیلم بازی را ببیند و ببیند چگونه بازیکن مورد علاقه اش وسط زمین را در بست به بازیکنان میانی الهلال داد.

تاوان برای چنین روزهایی است. اما در مورد طارمی نمی شود دیگر خرده ای از سرمربی تیم گرفت. برانکو دو فصل تمام همه حملاتش را روی حضور طارمی طرح ریزی کرد و با گاف مدیریتی طاهری، ناگهان در مهمترین بازی تاریخ پرسپولیس تا امروز در لیگ قهرمانان آسیا، شوک خروج طارمی، بر پرسپولیس چنبره زد. تاوان برای چنین روزهایی است.

یک نیمه تمام علیپور و منشا نه تنها موفق به گلزنی نشدند که بدتر از همه در غیاب طارمی، نوع حملات پرسپولیس بی نظم و شلخته بود. فوتبال بازی اشتباهات است. نمی شود پرسپولس ناگهان ۵ بازیکن تاثیرگذار و مهمش را که در بازی رفت مرحله گروهی حاضر بودند را از دست بدهد و ناگهان با جانشینان همان نتیجه قبل را بگیرد. تاوان برای چنین روزهایی است.

پرسپولیس بیش از یک دهه تاوان انتخات نادرستش را داد تا سرانجام به بازیکنان با کیفیت نخستین بازی مقابل الهلال برسد و ساده انگارانه است اگر محرمی بی تجربه و افت کرده را با مدافع راست ثابت تیم ملی مقایسه کنیم که قیاسش حتی روی کاغذ هم اهانت به رامین رضاییان است.

نمی شود سید جلال حسینی را با ۵ قهرمانی در لیگ برتر با شجاع خلیل زاده که دیگر حتی جایی در تیم ملی ندارد یکی کرد. محمد انصاری در خط دفاع کجا حسین ماهینی که تنها پشتش را به زننده ضربه می کند کجا؟ چه تفاوتی بین ربیع خواه و کامیابی نیا است؟ فاصله اش را با سال نوری باید اندازه گرفت.در اوج حملات الهلال هافبک دفاعی مورد علاقه برانکو حتی یک توپ را هم درمیانه میدان قطع نکرد تا آن فشار وحشتناک سرانجام منجر به اشتباهات مردانی شود که هیچ شباهتی به بالادستی های خود در ترکیب چند ماه قبل پرسپولیس ندارند.

فوتبال بازی اشتباهات است و برانکو خودش سراغ مردانی رفت که چند برابر قبلی ها در هنگامه فشار، اشتباه می کنند. بدون تردید اگر ترکیب بازی رفت مرحله گروهی برابر الهلال در ابوظبی هم چیده می شد نتیجه چیز دیگری بود. آنها مردانی بودند که در فشار حریف اینگونه ساده وا نمی دادند. یکی مثل رامین را برانکو اخراج کرد، طارمی قربانی ندانم کاری وکیلش و جعل مدیریت شد، حسینی که گفته می شد از مصدومیت رها شده بود، قربانی احتیاط بیش از اندازه برانکو و کمال و انصاری هم چوب اشتباهات خود را خوردند که محروم شدند.

شاید اگر بازی برگشت در تهران بود می شد خودفریبی کرد و به گونه ای از بازگشت جادویی حرف زد اما حالا که بازی در مسقط است، طارمی نیست، فضا برای جولان دوباره محرمی، شجاع و ربیع خواه باز است، تنها دعا کنید فاجعه دیگری رقم نخورد. حیف است این تیم وداعی اینگونه زشت با لیگ قهرمانان آسیا در این مرحله داشته باشد.

آسیا تمام شد و برانکو حالا با این مردان همیشه در حال اشتباه، خودش را مهیای لیگی کند که تا چهار ماه طارمی را هم در آن ندارد. کسی از این مجموعه پر اشتباه بازگشت جادویی طلب نمی کند، تنها لطف کنید و در باخت عددسازی نکنید. تاوان برای چنین روزهایی است اما کمی آرامتر کاخ هواداران را فرو بریزید.

نویسنده : مهدی طاهرخانی-خبرگزاری پارس فوتبال