این ستاره ” پرسپولیس ” به چالشهای بیشتری برای پیشرفتکردن نیاز دارد ؛ اصلیترین دلیل برای نگرانی هواداران ” پرسپولیس “
روح سوشا در بیرانوند؛ کمی آهستهتر بد شو!
فاصله پیتر اشمایکل بودن و سوشا مکانیشدن برای علیرضا بیرانوند در ورزشگاه نقش جهان، فقط چند دقیقه است. مرد شماره یک تیم برانکو، برای حفظ برتری تیمش در یک بازی بزرگ، تا آنجا که میتواند به بدناش کش میدهد و با یک اثر کوچک روی توپ ساسان انصاری، دروازه را بسته نگه میدارد. ا
فاصله پیتر اشمایکل بودن و سوشا مکانیشدن برای علیرضا بیرانوند در ورزشگاه نقش جهان، فقط چند دقیقه است. مرد شماره یک تیم برانکو، برای حفظ برتری تیمش در یک بازی بزرگ، تا آنجا که میتواند به بدناش کش میدهد و با یک اثر کوچک روی توپ ساسان انصاری، دروازه را بسته نگه میدارد. این، بهترین واکنش فصل بیرانوند محسوب میشود. بهتر از هر واکنش دیگری در بازیهای لیگ یا جدالهای لیگ قهرمانان آسیا. او همیشه با این اتهام روبروست که ضعفهایش، در سایه خط دفاعی پرقدرت پرسپولیس و تاکتیکهای دفاعی کارلوس کیروش در تیم ملی پنهان میشوند. خیلیها باور دارند که آمار کلینشیتهای این دروازهبان، بیشتر مربوط به مهرههای دیگر تیم هستند تا اینکه نتیجه استعداد شگرف علیرضا در دروازهبانی باشند. این واکنش طلایی اما میتواند همه چیز را به نفع او تغییر بدهد. اگر بازی با همین برتری حداقلی پسران برانکو به پایان برسد، سهم او در برد درست به اندازه سهم مهدی طارمی خواهد بود که ضربه پنالتیاش را به گل تبدیل کرده است. علیرضا از اینجا به بعد، فقط باید اشتباه نکند و در مقابل فشار خط آتش حریف، دوام بیاورد. او، شوت مروان حسین را با تسلط دریافت میکند. شروعهای مجدد موفقیتآمیزی دارد و حتی میتواند بهترین بازیکن زمین لقب بگیرد اما تنها ۹ دقیقه بعد از سیو درخشان روی ضربه انصاری، پرسپولیس دوباره از ناحیه دروازهبان ضربه میخورد. ربیعخواه، مروان را به حال خودش رها کرده، بیرانوند بیجهت از دروازه بیرون آمده و بازیکن خارجی سپاهان، آنقدر فرصتطلب هست که چنین موقعیتی را از دست ندهد. قرمزها، با لغرش بیرانوند کنار میآیند. نبض بازی را در دست میگیرند و با تحمیل بازیشان به حریف، دوباره به گل میرسند اما یک واکنش ناامیدکننده دیگر از سنگربان تیم برانکو، به سپاهان مجال نفسکشیدن میدهد. عکسالعمل بیرانوند در مقابل ضربه علیمحمدی، شباهت عجیبی به واکنش سوشا در بازی لیگ پانزدهم در ورزشگاه تختی برابر نفت تهران دارد. مسابقهای که درست مثل جدال روز گذشته، دو امتیاز حساس را از پرسپولیس گرفت. انگار برای لحظاتی، این سوشا مکانی بود که به قصد تکرار خاطرات آزاردهندهاش به دروازه پرسپولیس برگشت.
علیرضا بیرانوند ، معمولا گلر پراشتباهی نیست اما در عین حال، با تعریف استاندارد یک گلر بینقص فاصله زیادی دارد. تا امروز بیشتر از آنکه به پرسپولیس سود رسانده باشد، از بازی در مقابل خط دفاعی این تیم به نفع خودش استفاده کرده است. هر جا که این دفاع از هم میپاشد، او باید نقش ناجی آخر را برای تیم بازی کند اما به محض سست شدن خط دفاعی، بیرانوند نیز اعتماد به نفساش را از دست میدهد. نمایش مرد خاکستری دروازه پرسپولیس در نقش جهان، از همیشه بیشتر به تیرگی متمایل بود.
به نظر میرسد بیرانوند، به چالشها و انگیزههای بیشتری برای پیشرفتکردن نیاز دارد. وقتی برانکو در بازی با گسترش فولاد به همه ستارههای ملی پوش تیمش استراحت میدهد اما باز هم علیرضا بیرانوند را برای ایستادن روی خط دروازه انتخاب میکند، دور از انتظار نخواهد بود که انگیزه رقابت در ذهن این دروازهبان فروکش کند. شاید علیرضا حقیقی در تیم ملی و بوژیدار رادوشوویچ در پرسپولیس، بتوانند فشار لازم را برای بازکشت بیرانوند به فرم خوب برای او به وجود بیاورند. پسر خاکستری پرسپولیس در تیم ملی اگر جایگاهاش را در خطر احساس کند، روند پیشرفت متوقفشدهاش را متحول خواهد کرد. سوریه و سپاهان، نامهایی برای به خاطر سپردن تزلزل بیرانوند هستند. تزلزل شماره یکی که این روزها، به اصلیترین دلیل برای نگرانی هواداران تیماش تبدیل شده است.