بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

قریب هم غریب شد ؛ وزارت ورزش و عدم اعتقاد به هیات مدیره سرخابی ها

دلیل تعلل در انتخاب هیئت مدیره پرسپولیس چه بود؟

نویسنده : Parsfootball Multi media
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : یکشنبه 15 مرداد 1396 | 18:59
دلیل تعلل در انتخاب هیئت مدیره پرسپولیس چه بود؟

هفته دوم لیگ هفدهم تمام شد و باز هم وزارت ورزش و جوانان اعضای هیات مدیره پرسپولیس را انتخاب نکرده بود و شاید اگر فشار رسانه ای نبود

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

هفته دوم لیگ هفدهم تمام شد و باز هم وزارت ورزش و جوانان اعضای هیات مدیره پرسپولیس را انتخاب نکرده بود و شاید اگر فشار رسانه ای و مشکل قانونی در ثبت شرکت ها نبود، وزارت ورزش ترجیح می داد کلا نه برای استقلال و نه برای پرسپولیس هیچ هیات مدیره ای را تشکیل ندهد. با این وجود پس از ماه ها قول و قرار ۵ عضو هیات مدیره پرپسولیس انتخاب شدند. اما دلیل این همه تعلل چه بود؟
اینکه در همه کشور پیدا کردن پنج نفر برای حضور در هیات مدیره قرمزها این همه زمان ببرد قابل قبول نیست. نگاهی به آرشیو رسانه ها نشان می دهد از اواسط تیرماه، مدیران وزارت ورزش مرتب اعلام کردند ظرف چند روز آینده این اعضا انتخاب خواهند شد. پیش از این قرار بود شامگاه چهارشنبه هفته قبل این اتفاق رخ ندهد ولی کماکان اعلام نشد. داور زنی در توجیه این انفعال مشکوک می گوید باید بررسی های همه جانبه صورت بپذیرد. قطعا انتخاب وزرا برای اداره کشور تا این اندازه زمان بر نیست که انتخاب چند عضو هیات مدیره پرسپولیس این همه به درازا انجامید.
اما واقعیت چیست؟ تیم مدیرعامل دارد، کادر فنی دارد و همه بازیکنانش را هم گرفته و از این رو اساسا وزارت ورزش، اعتقادی به هیات مدیره ندارد و آن را تنها اسباب تولید حاشیه می داند.در تفکر مردان وزارت ورزش همینکه یک مدیرعامل در راس کار باشد کفایت می کند و با توجه به حضور اسپانسری قوی مثل سی نود اصلا احتیاجی به هیات مدیره و آوردن اسپانسر جدید نیست! اگر فشار رسانه ها و مشکلات قانونی نبود شاید تا پایان لیگ هفدهم همینطور گزینش این پنج نفر ادامه داشت. به همین دلیل است که محمد حسین قریب از ۴ جلسه هیات مدیره تازه انتخاب شده آبی ها در سه تای آخر غیبت داشته است. قریب که مدیری توانمند و اجرایی است پیش از این در کسوت مدیرعاملی استقلال فعالیت کرده و با جو کاملا آشناست. اما گویا نوع برنامه ریزی ها و اتفاقات استقلال موجب رنجش خاطر او شده و نمی خواهد پست نمایشی داشته باشد. فصل قبل هم دقیقا به همین صورت بود که علیرضا منصوریان بعنوان نفر اول کادر فنی همه تصمیمات را می گرفت و افتخاری هم کم و بیش با او هماهنگ بود.از انتخاب محل اردو و خرید بازیکن و همه مسائل دیگر. اگر هم حسن زمانی اعتراضی می کرد ناگهان کل تیم و کادر فنی به او می تاخت.
استقلال که گویا مشکلات مالی فراوانی را دارد بی توجه به حضور هیات مدیره ناگهان با نظر منصوریان تصمیم گرفت که قید هریرا مگویان را بزند. بازیکنی که اگر یک ماه قبل رضایت نامه اش صادر می شد شاید قید ۴۰۰ میلیون طلبش را می زد و می رفت اما با اشتباه کادر فنی در پرکردن لیست بالای ۲۳ سال حالا استقلال باید مبلغی حدود ۲ میلیارد تومان برای بازیکنی بپردازد که اصولا دیگر بازیکن استقلال نیست.
در این مورد هیات مدیره جدید آبی ها کاملا منفعل بود و هیچ اعمال نظری نتوانستند کنند. شاید تصور شود ریش و قیچی در دست سید رضا افتخاری است اما در مسئله محرومیت سه بازیکن جوان آبی ها در هفته اول لیگ مقابل نفت آبادان، مشخص شد که افتخاری هم چندان قدرتمند نیست.مدیرعامل استقلال در صورتی که به شهادت محمدرضا ساکت پیش از این سه بار قول داده بود از میان بازیکنان دعوت شده به تیم امید، دست کم سید مجید حسینی را به بیشکک می فرستد، این کار را به دستور سرمربی انجام نداد و ثمره اش حذف تیم امید در قرقیزستان و سپس محرومیت سه بازیکن استقلال و باخت در آبادان شد.
در این بین هیات مدیره به عنوان بالاترین مرجع تصمیم گیری باشگاه نه دخالتی کرد و نه مصاحبه ای از اعضایش را شاهد بودیم. قریب هم وقتی فضا را اینگونه دید بی آنکه حاشیه ای تولید کند، راحت خودش را کنار کشید تا باشگاه به همین منوال امور را پیش ببرد.وقتی هیات مدیره زور کافی را نداشته باشد تنها این مشکلات مالی و هجوم بازیکنان است که متوجه آنها می شود.
شاید مردان مد نظر وزارت ورزش برای حضور در هیات مدیره پرسپولیس کم و بیش هم نظر با قریب باشند. پرسپولیس طاهری را به عنوان سرپرست یا همان مدیرعامل در اختیار دارد، کارهای اقتصادی زیر نظر ترکاشوند اداره می شود و پول هم از سی نود می رسد. از این رو هیات مدیره و رئیسش اصولا چه وظیفه ای را می توانند ایفا کنند؟ وقتی حجم بدهی ها بالاست و حتی مبلغ ۱۰۰ میلیارد تومان به اداره مالیات بدهکار هستند، دیگر هیچ برنامه ای برای بلند مدت نمی ماند که هیات مدیره بخواهند سیاست هایش را ترسیم کنیم و این یعنی تن دادن به روزمرگی. وزارت ورزش هم تقریبا به همین نتیجه رسیده است و از این رو بعد از شروع لیگ هفدهم و پشت سر گذاشتن هفته دوم، کماکان عجله ای برای انتخاب هیات مدیره نداشت.
با همین سیاست های غلط است که تیم های ما همیشه در حد همان تیم باقی می مانند و هرگز باشگاه نمی شوند.عدم اعتقاد به هیات مدیره که در قانون شرکت ها وجودش الزامیست، ثمره اش همینبدهی های چند میلیاردی است.اگر چند سال قبل یک هیات مدیره قوی و آگاه به امور حقوقی و فوتبالی در راس کار پرسپولیس بود آنها هرگز به مدیرعامل که وظیفه اش تنها اجرای دستورات هیات مدیره است، اجازه نمی دادند تا با اخراج احساسی مانوئل ژوزه ،پرسپولیس با یک پرونده سنگین و احتمالا بدهی چند میلیون یورویی مواجه شود.
البته به لطف نتایج درخشان برانکو و قهرمانی اخیر پرسپولیس کسی نگران هیات مدیره نیست اما در سوی دیگر استقلال وضعیتی متفاوت دارد. اگر منصوریان علی رغم این همه هزینه که به روی دوش باشگاه گذاشته است نتواند تا چند هفته دیگر نتیجه بگیرد آیا امیدی به حرکت از سوی این هیات مدیره نمایشی هستیم؟ هیات مدیره ای که رئیسش در بازی نیست و خودش ترجیح می دهد در چنین وضعیتی حاضر نباشد.

نویسنده : مهدی طاهر خانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.