بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

صدای ماندگار ایران، خاموش شد ؛بارک الله آقای بهمنش بارک الله!

عطاءالله بهمنش پس از یک ماه بستری شدن در بیمارستان به دلیل سکته مغزی درگذشت

نویسنده : ParsFootball Multimedia News
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : دوشنبه 12 تیر 1396 | 11:37
عطاالله بهمنش - عطاء الله بهمنش

عطاءالله بهمنش پس از یک ماه بستری شدن در بیمارستان به دلیل سکته مغزی، سرانجام ساعت ۲۲ و ۳۰ دقیقه یکشنبه ۱۱ تیر ۹۶ در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بانک ملی تهران در سن ۹۴ سالگی درگذشت.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

صدای پدر در گوشم مانده است که می گفت ” تورج! صدای تلویزیون را ببند مسابقه را از رادیو بهمنش گزارش می کند ” و صدای مخملی عطا الله بهمنش در گوشم مانده است ” بارک الله پسر بارک الله “!

او حسن روشن را در بازی رفت در مقابل استرالیا در راه جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین تشویق می کرد. همان که گل زیبا و دو امتیاز مهم آن روزگار برای برد را برایمان ارمغان آورد روزگاری که فوتبال ما بود و رقابت با کویت همراه زاگالو و حمد بوحمد و فتحی کمیل و احمد طرابلسی و …. قهرمانی در آسیا و ایران بی رقیب و روزگار شیرین کودکی و…

عطاالله بهمنش بی شک مصداق زیبای شعر فروغ است که می گفت:

صدا ، صدا ، صدا ، تنها صداست که میماند
در سرزمین قد کوتاهان
معیارهای سنجش
همیشه بر مدار صفر سفر کرده‌اند
چرا توقف کنم؟


بهمنش خاطرات زیادی برای ما ساخت. خود من خاطره ای از مجمع انجمن عکاسان و روزنامه نگاران ورزشی از او دارم. زمانی که به زنده باد منوچهر لطیف مفسر و نویسنده بزرگ کشتی اشاره کرد و گفت:

برعکس نهند نام زنگی کافور ! ایشان با این هیبت و آن ورزش باید نامشان لطیف باشد؟

بهمنش خاطرات زیادی برای چند نسل ساخت که اگر بی مهری ها و کوته اندیشی ها و معیار های سنجش در سرزمین قد کوتاهان مجالی به او و ایران زمین و فرزندانش می داد شاید با سکوت او و دوری اش از عشق همیشگی اش گزارشگری بر مدار صفر در جه سفر نمی کر.د نسل آشنا با صدا و دانش او افزون می شد و…

بهمنش در روزگاری چون موتور های جستجو گر در دو رشته کشتی و فوتبال بود و در حالی که دهه ها تا اختراع اینترنت و به تبع آن موتورهای جستجو گر مانده بود او براحتی اسامی و تاریخ و افتخارات ما و حریفان ایران را می گفت و حافظه او و تسلط و دانشی که داشت بی شک تکراری نشدنی است.

عطا الله بهمنش را سال ها پیش در پارک ملت می دیدم. آن هنگام که قدم می زد و همه به سوی او می رفتند و از پیر و جوان و زن و مرد و ورزشکار و ورزش دوست تا آنها که نشانه ای از ورزش را نمی دانستند می گفتند: “آقای بهمنش است ”

بهمنش از میان ما رفت هر چند که سالها بودنی در سکوت و حیاطی با بیماری غیر قابل برای بهمنش یعنی آلزایمر داشت. هنوز کتابه ای او را در کتابخانه ام دارم. کتاب هائی که در دهه ۶۰ در مورد فوتبال ایران نوشت بهمنش امروز رفت و با خودش خاطره ها و راز ها و حکایت ها و صدای جاودانه اش را برد و افسوس از هجرت او و جفائی که به نسل هائی که صدای او را نشنیدند و از علمش استفاده نکردند را خواهیم خورد به پاس سال ها افتخار و کار کرد بی نظیرش می گوئیم ” بارک الله آقای بهمنش بارک الله ” روحش شاد.

تورج عاطف-اختصاصی پارس فوتبال

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.