نقدی بر حرکت سروش رفیعی پیش از جدایی از پرسپولیس

فوتبال یک بیزنس است که کالائی به نام شادی دارد و میلیون ها طرفدار فوتبال برای کسب این شادی عاشق این بازی هستند و برای رسیدن به این شادی تیمها ساخته می شوند و اساس ساختن این تیم ها مربیان و کادر فنی و آنالیزور ها و عوامل اجرائی و مدیریت و کادر پزشکی و روان پزشکی و بی شک بازیکنان هستند.سروش رفیعی.سروش رفیعی.

بازیکنان خرید و فروش می شوند و برای رساندن به سطح بالا تیم هایشان میلیون ها دلار پول می گیرند و این پول ها می تواند زندگی آنها را عوض کند. در فوتبال کمتر بازیکنی چون استیون جرارد و جان تری و توتی و … یافت می شود. آنها احساسات طرفدارانشان را درک می کنند و یا حداقل به سخره نمی گیرند. مردمی که عاشق فوتبال هستند عمدتا از اقشار خیلی بالای جامعه نیستند. آنها با ستارگانشان زندگی می کنند پس حداقل خواسته آنها احترام است. احترام به احساسات و عواطفی که خرج تیم می کنند تا میلیونها دلار به بازیکنان برسد. این که بازیکنی باشگاهش را عوض می کند هیچ اشکالی ندارد اما در ایران داستان ها بیش از اندازه بی معنی هستند.

سال گذشته در چنین روزهائی رامین رضائیان با نوعی رفتار عجیب به ریزه اسپور رفت. این که به تیم دیگری آن گونه چون فراری ها رفت یک اشتباه بود، اما بعد از امضای قرار داد آن بوسه زدن بر پیراهن پرسپولیس به واقع توهینی آشکار به شعور مردمی بود که به بازیکن سابق راه آهن آنقدر عشق دادند تا بزرگ شود و بعد آن گونه به نمایش عوام فریبانه تن در دهد. سروش رفیعی نیز نمونه دیگری از این بازیکنان است. سروش قرار دادی ندارد او می تواند برود اما چرا با صداقت رفتار نمی کند؟

او اول می گوید باید پیراهن پروین را داشته باشد این که اصولا داشتن پیراهنی مهم است بستگی به عرف های جامعه فوتبالی دارد. در رئال مادرید هفت رائول بر تن کیست؟ رونالدو یا وقتی ژاوی از بارسا رفت ۶ را به آلوز دادند. باری چرا سروش شرط برای پوشیدن پیراهنی کرد که مدتها به دنبال صاحب اصلی اش می گشت؟ چه لزومی داشت او که برای بازاریابی خودش به پرسپولیس آمده بود این تقاضا را داشته باشد؟ چرا می گفت اگر پیشنهاد اروپائی نداشتم خواهم ماند؟ آیا لزومی داشت که دروغ بگوید؟ چرا عدم دعوتش به تیم ملی را بهانه می کند؟ مگر قوچان نژاد و انصاری فرد لژیونر ذخیره های طارمی نیستند؟ و حالا این نامه فدایت شوم چه صیغه ای است؟ چه نیازی به جلب احساسات دارد؟ او به دنبال منافع مالی صرف است .حتی به قیمت یک انتخاب اشتباه از بعد حرفه ای اما احساسات را تحریک کند چرا مصیبت نامه می نویسد؟ آقایان به احساسات مردم چه کار دارید؟ باور کنید رفتن شما با این احساسات جعلی زشت تر از انتخاب تیم درجه چندم قطری است.سروش رفیعی.سروش رفیعی.سروش رفیعی

تورج عاطف- اختصاصی خبرگزاری پارس فوتبال