فیلم ؛ ترانه خاص تلویزیون ایران پیش از انقلاب برای تیم ملی ایران
بازنشر کلیپی از ترانه ضیا برای تیم ملی ایران
ترانه ی ماندگار “زاگالو” که به مناسبت ۴۱مین سالگرد آخرین قهرمانی ایران در جلم ملت های آسیا خوانده شد.
بازنشر کلیپی ماندگار به یاد ۴۱مین سالگرد آخرین قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا. ترانه ی زاگالو با صدای ضیا، یادگار همیشه ماندگار آن قهرمانی با سرمربیگری حشمت مهاجرانی خواهد بود. ماریو زاگالو.
ماریو خورخه لوبو زاگالو ۹ آگوست ۱۹۳۱ در برزیل به دنیا آمد. وی اصلیتی لبنانی دارد. ماریو زاگالو یکی از موفقترین مربیان تاریخ فوتبال دنیا و یکی از اسطورههای فوتبال برزیل است. این مربی سابق که از سوی بازیکنانش به نام پروفسور خوانده میشود، در سه جام از پنج جام جهانیای که برزیل در آنها قهرمان شده، به عنوان بازیکن و مربی حضور داشته است. او را به دلیل تفکرات تاکتیکیاش، ال لوبو (گرگ) مینامند.
فعالیت به عنوان بازیکن
زاگالو در پست هافبک دفاعی و نیز مهاجم، از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۰ برای تیم باشگاهی آمهریکا اف. سی، و از ۱۹۵۱ به مدت شش سال برای فلامینگو ریودو ژانیرو بازی کرد. در این تیم در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ به قهرمانی ایالت ریودو ژانیرو رسید. از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۵ برای بوتافوگو به میدان رفت و با این تیم دوبار در سالهای ۱۹۶۱ و ۱۹۶۲ قهرمان ایالتی شد. همچنین در سال ۱۹۶۲ با بوتافوگو برنده تورنمنت ریو – سائو پائولو شد.
زاگالو ۳۳ بار نیز پیراهن تیم ملی برزیل را به تن کرد و پنج گل هم برای این تیم وارد دروازه حریفان کرد. در سالهای ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ بازیکن ثابت جناح چپ برزیل بود که موفق شد دوبار پیاپی قهرمان جام جهانی شود. در هردو جام جهانی، خط حمله تیم ملی برزیل عبارت بود از گارینشا، دیدی، واوا، پله (پس از مصدومیت در سال ۱۹۶۲: آماریلدو) و زاگالو.
فعالیت به عنوان مربی
ماریو زاگالو تاکنون در حدود یک دوجین باشگاه فوتبال را بین سالهای ۱۹۶۶ تا ۲۰۰۱ رهبری کرده است. دوره مربیگری او در سال ۱۹۶۶ در بوتافوگو آغاز شد که چهار سال در آنجا ماند. بعد از آن یک فصل در هریک از تیمهای فلومیننزه و فلامینگو مربیگری کرد و بعد از آن، پس از چهار سال هدایت تیم ملی، دوباره با بوتافوگو قرارداد امضاء کرد. در سال ۱۹۷۸ به عربستان سعودی رفت و مربی تیم الهلال شد.
اما بعد از یک سال دوباره به کشورش بازگشت و با واسکودوگاما قرارداد بست. بلافاصله پس از آن هدایت تیمهای رگاتاز دو فلامینگو ( ۱۹۸۵ – ۱۹۸۴)، بوتافوگو (۱۹۸۷ – ۱۹۸۶)، بانجو (۱۹۸۹- ۱۹۸۸) و نیز واسکو دوگاما (۱۹۹۱ – ۱۹۹۰) را در دست گرفت. پس از دومین دوره مربیگری در تیم ملی برزیل، در سال ۲۰۰۰ مربی پورتوگسا شد و در پایان دوران مربیگری، برای سومین بار رهبری فلامینگو را به عهده گرفت (۲۰۰۱ – ۲۰۰۰).
ماریو زاگالو در سال ۱۹۸۶ قهرمانی برزیل،در سالهای ۱۹۶۷، ۱۹۶۸، ۱۹۷۱و ۱۹۷۲ قهرمانی ایالت ریو دو ژانیرو، و در سال ۱۹۷۹ قهرمانی باشگاههای عربستان سعودی را به دست آورد.
زاگالو اولین فوتبالیستی بود که قهرمانی جام جهانی را هم به عنوان بازیکن (۱۹۶۲، ۱۹۵۸) و هم به عنوان مربی (۱۹۷۰) به دست آورده است. فقط فرانتس بکن بائر توانسته به عنوان بازیکن و مربی به این افتخار دست پیدا کند.
او تیم ملی کشورش را دوبار رهبری کرد، بار اول بین سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۷۴، و بار دوم بین سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸، که در جام جهانی ۱۹۹۸ با این تیم، نایب قهرمان جهان شد. وی با برزیل در سال ۱۹۹۷ قهرمان کوپا آمریکا شد. او از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۴ مدیر فنی تیم ملی برزیل بود و در سال ۱۹۹۴ به عنوان کمک مربی، با این تیم قهرمان جام جهانی شد.
ماریو زاگالو در مجموع، ۱۵۴ مرتبه به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی برزیل نشست که تیمش در ۱۱۰ بازی به پیروزی رسید، در حالی که ۳۳ تساوی و فقط ۱۱ شکست حاصل آن بود.
ماریو زاگالو یک بار نیز سرمربی تیم ملی امارات متحده عربی بود و این تیم را به جام جهانی ۱۹۹۰ رساند که تا امروز، اولین و تنها حضور این کشور در جام جهانی میباشد.
آخرین قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا با پیروزی بر کویت با گل علی پروین به طرابلسی دروازهبان مطرحی که در جام جهانی ۱۹۸۲ هم بازی کرد ، رقم خورد .
در این تیم کویت با سرمربیگری زاگالو فیصل الدخیل هم بود که در جام جهانی به چکسلواکی گل زد. الدخیل بعد از انقلاب سه بار به ما ضربه زد. گل به حجازی در نیمه نهایی جام ملتهای ۱۹۸۰، پنالتی موفق مقابل بهروز سلطانی در ردهبندی جام ملتهای ۱۹۸۴ و پنالتی دقیقه آخر مقابل عابدزاده در مقدماتی المپیک سئول.
ششمین دوره جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۷۶ به میزبانی ایران برگزار شد. کشور لبنان به عنوان میزبان جام ملت های آسیا انتخاب شد اما به دلیل جنگ داخلی محروم شد. ایران با توجه به نفوذ در آسیا میزبانی دوره ششم را برعهده گرفت و بدین ترتیب پس از میزبانی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸، ایران بعد از هشت سال دوباره میزبان این رقابت ها شد. تیم کویت در بدترین فصل ممکن زیر باران پاییزی در ورزشگاه گل آلود تبریز بازی میکرد. بازیکنان تیم ملی فوتبال عراق و کویت در نیمه نهایی پس از پایان بازی و پیروزی کویت به زد و خورد پرداختند که خونین ترین بازی تاریخ آسیا نام گرفت.
تیم ایران در این دوره گلی دریافت نکرد و مقتدرانه به فینال جام صعود کرد. ایران در بازی پایانی کویت را روی یک ضربه آزاد از علی پروین با نتیجه ۱ به ۰ شکست داد. کاپیتان تیم ایران پرویز قلیچخانی با سومین قهرمانی ایران به رکوردی جاودانه دست یافت. او تنها بازیکن آسیایی است که سه بار جام زرین آسیا را بالا بردهاست. رکورد سه قهرمانی پیاپی و دوازده پیروزی متوالی (از ۱۹۶۸) رکوردی است که هنوز هیچ تیمی در آسیا به جز ایران به آن دست نیافتهاست.
شش تیم در دو گروه سه تیمی به مصاف هم رفتند . دو شهر تهران و تبریز میزبانی مسابقات را بر عهده داشتند .
در این دوره منصور رشیدی به عنوان دروازهبان، تیم ملی فوتبال ایران را درون دروازه همراهی می کرد که این تیم با زدن ۱۳ گل حتی یک گل هم دریافت نکرد.
غلامحسین مظلومی، علیرضا عزیزی، حسن روشن، ناصر نورایی و در رأس آنها علی پروین بهترین بازیکنان ایران در این جام لقب گرفتند. پروین بهترین بازیکن جام شد و ناصر نورایی، غلامحسین مظلومی و فتحی کمیل مرزوق از کویت نیز با ۳ گل عنوان آقای گل مشترک را به خود اختصاص دادند.
در این دوره از بازی ها مربیگری تیم ملی فوتبال ایران را حشمت مهاجرانی بر عهده داشت.
پارس فوتبال شما را به تماشای این کلیپ دعوت می کند.