ترس ها و امیدها ؛ مروری بر وضعیت خروس‌ها در یورو ۲۰۱۶

غیبت اجباری کریم بنزما به دلیل ماجرای اخاذی از متیو والبوئنا، و افت والبوئنا که قربانی واقعی این ماجرا بود، باعث توفیق اجباری برای دیدیه دشان شد. او اکنون کاری را انجام می‌دهد که همه انتظارش را داشتند: اعتماد به جوانان، به‌ویژه در خط حمله. عجیب نیست اگر آنتونی مارسیال، آنتوان گریزمان و کینگزلی کومان همه در کنار هم در یورو ۲۰۱۶ بازی کنند. حتی با آنکه آندره پیر ژینیاک یا اولیویه ژیرو گزینه‌های اصلی خط حمله فرانسه باشند.

فرانسه در ۱۸ ماه گذشته به سیستم ۳-۳-۴ سیال و مبتنی بر ضدحمله اتکا داشته است. آنها بعید است که به سراغ سیستم ۱-۳-۲-۴ و ۲-۴-۴ لوزی بروند که دشان آن را در بازی مقابل آلبانی و پرتغال تجربه کرد (با حضور پل پوگبا به‌عنوان یک شماره ۱۰ و با برد نه‌چندان متقاعدکننده یک -صفر).
سیستم ۳-۳-۴ باعث تقویت نقاط قوت خروس‌ها می‌شود؛ آنها پویاترین خط میانی اروپا را دارند (با حضور پوگبا، لاسانا دیارا و انگولو کانته یا بلیز ماتوییدی) و در کناره‌ها ترکیبی خوفناک از سرعت و تکنیک را دارند. فرانسه از یک مهاجم تنها که برتری فیزیکی تیم را رقم می‌زند در خط حمله استفاده می‌کند. کدام تیم واقعا توان مقاومت مقابل این تیم فرانسه را دارد که مقابل دیدگان تماشاگران خودی بازی می‌کند؟ آنها در دو دفعه قبلی که میزبان مسابقات بزرگی بودند که بد کار نکردند، نه؟
مشکل دشان اما در جای دیگری است؛ در انتخاب چهار بازیکن برای خط دفاعی. کرت زوما، رافائل واران و ژرمی متیو همه مصدوم هستند و مامادو ساخو هم به تیم دعوت نشد چون به دلیل دوپینگ محروم شده بود. آنها یک بازیکن متوقف‌کننده واقعی برای بازی در کنار لوران کوشیلنی در خط دفاعی کم دارند.
اکنون بیشتر از همه احتمال دارد که الیاکیم مانگالا از منچسترسیتی زوج مدافع آرسنال در خط دفاعی باشد و عادل رامی هم ذخیره آنها باشد. پاتریس اورا (۳۵ساله) و باکاری سانیا (۳۳ ساله) گزینه‌های اصلی دشان برای دو پست مدافع کناری هستند و همین نشان می‌دهد که فرانسه در این دو پست تا چه حد بازیکن کم دارد. کریستوف ژاله؟ لوکاس دینیه؟ هیچ‌کدام به اندازه کافی خوب نیستند.
فرانسه در چهار مسابقه قبل از یورو ۹ گل به ثمر رساند و البته ۶ گل هم دریافت کرد. البته دشان در هر مسابقه بهترین ترکیب مدافعانش را به زمین فرستاد. دشان ذاتا محتاط است و اریک کانتونا روزی گفته بود که او به‌عنوان هافبک دفاعی نقش «آبدارچی» را در تیم به عهده دارد اما او به‌عنوان مربی شاید مجبور شود بسیار شجاعانه‌تر نسبت به دوران بازی‌اش رفتار کند. او می‌تواند این کار را انجام دهد. مگر او نبود که موناکو را به فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۴ برد؟ او ممکن است فرانسه را هم تا فینال ببرد اما در سر راه او موانعی وجود دارد.