بوفون، یادآور روزهای تلخ عاشقانه ی فوتبال!
برای بوفون يك حسرت هنوز مانده است؛ قهرمانی در ليگ قهرمانان اروپا
به سبک تئاتر زیبای ضیافت پنالتی ها کار زیبایی پوریا کاکاوند با اجرای بی نظیر امیر جعفری، در مورد بوفون در شب فینال لیگ قهرمانان ٢٠١٧ سخن می گویم. امشب برای من بوفون یادآور روزهای تلخ عاشقانه فوتبالم است.
به سبک تئاتر زیبای ” ضیافت پنالتی ها ” کار زیبایی پوریا کاکاوند با اجرای بی نظیر امیر جعفری، در مورد بوفون در شب فینال لیگ قهرمانان ٢٠١٧ سخن می گویم. امشب برای من بوفون یادآور روزهای تلخ عاشقانه فوتبالم است. بوفون امشب حکایت کرایوف در مونیخ ١٩٧۴ و زیکو و سوکراتس سالهای ١٩٨٢ و ١٩٨۶ و ویالی و زنگا و بارزی و اسکیلاچی و مالدینی ١٩٩٠ و باجو ١٩٩۴ و رونالدو ١٩٩٨ و کان ٢٠٠٢ و زیدان ٢٠٠۶ و اوورماس ٢٠١٠ و مسی ٢٠١۴ است. او حسرت را به دل ها می اندازد مردی که می توانی بی طرفداری از تیمش طرفدارش باشی و برایش قهرمانی بخواهی اما گاهی میان خواسته ات و واقعیت فقط سرنوشت می ایستد و نمی شود و خیال ندارد که بشود به همین سادگی پر از مسخرگی.
امشب شاید زیدان یاد فینال جهنمی سال ٢٠٠۶ جام جهانی بیافتد. که چگونه جلوی ایتالیایی ها اخراج شد و همین بوفون قهرمان جام جهانی شد. فوتبال به برخی باز هم شانس می دهد و خیلی ها مثل کرایوف و زیکو و پلاتینی حسرت قهرمانی در جام جهانی نصیبشان می شود. یک عده مثل جرج بست حسرت حضور در جام جهانی را و این حسرت تا آن سوی ابدیت می ماند چون حکایت کرایوف و سوکراتس و بست و…
حالا برای بوفون یک حسرت هنوز مانده است، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا اتفاقی که خیلی ها حتی آنهایی که از سبک تدافعی در ذات فوتبال ایتالیا خوششان نمی آید. آن را برای ایتالیا بخاطر یوونتوس و برای یوونتوس بخاطر بوفون می خواهند. فوتبال صحنه های تلخ زیادی در فینال دیده است و امشب این صحنه برای جان لوئجی بوفون دوست داشتنی رخ داد اما هنوز یک چیز باقی است؛ امید و البته واقعیتی دیگر که در زندگی همیشه حسرتی باقی می ماند و فوتبال هم حکایتی واضح از زندگی را همیشه بیان می کند. باید باز هم به انتظار بنشینیم ببینیم جوان سالهای دور پارما و اسطوره امروز قفس توری فوتبال باز هم شانسی خواهد داشت و یا این که او سهمش از دنیای فوتبال قهرمانی در لیگ قهرمانان هیچگاه نبود.
تا وقتی سلطان رونالدو توی رئال باشه فرقی نداره مقابلش کی باشه. توپ طلا حق این بازیکنِ بخدا. رونالدو عشقه
باخت یوونتوس یا حتی ۱۰ تا گل خوردن بوفون هیچی از ارزش های این اسطوره کم نمیکنه
همیشه استرس خداحافظی این دروازه بان بزرگ رو با خودم دارم. امیدوارم سال بعد هم بتونه به فینال برسه