کریس رونالدو تنها نماد تیم ملی پرتغال!

شاید بعد از خداحافظی لوییز فیگو، چند سالی است که همه کریس رونالدو را تنها نماد تیم ملی پرتغال می دانند. تیم اخیرا بی ستاره ای که در همه تورنمنت های معتبر حاضر می شود، اما هیچوقت نمی تواند گام های بلند تر را به راحتی بردارد.

آخرین افتخار به جا مانده از تیم ملی پرتغال مربوط به سال ۲۰۰۴ است. البته اتفاقی که برای پرتغالی ها افتاد، شاید فقط در تاریخچه فوتبال آنها یک افتخار به حساب بیاید. وگرنه باخت در مقابل تیمی مثل یونان در فینال رقابت های جام ملت های اروپا همان سال، حسرتی است که به این راحتی ها از بین نمی رود. مگر با قهرمانی دوباره در یک جام معتبر که با این تیم و این بازیکنان خیلی بعید به نظر می رسد. ولی اگر همه این ها را کنار بگذاریم و مثل طرفداران تیم ملی پرتغال که چند وقتی است برای قهرمانی تیمشان در یورو یا جام جهانی نیاز به یک معجزه دارند فکر کنیم، نزدیک ترین اتفاقی که می تواند تبدیل به چنین معجزه ای شود همین یورو ۲۰۱۶ است که از چند روز دیگر آغاز می شود. قرعه آسان پرتغال در گروه آخر رقابت ها باعث شده است تا قبل از معجزه، همه هواداران این تیم توقع صعود به مرحله دوم را داشته باشند. همگروهی با اتریش و ایسلند و مجارستان، شانس پرتغال برای صعود را زیاد کرده است و البته توقعات را هم بالا برده است.

همه نگاه ها در یورو ۲۰۱۶ روی کریس رونالدو است. حالا که پرتغال در چنین گروه آسانی قرار گرفته، بار سنگینی روی دوش رونالدو انداخته شده است. فوق ستاره فوتبال دنیا که هرچقدر در زمینه باشگاهی عملکردی خارق العاده داشته، از آن طرف در تیم ملی کشورش اصلا موفق نبوده است. البته که همه قبول دارند، رونالدو در پرتغال تنهاست و هیچوقت با این وضعیت کار بزرگی نمی تواند انجام دهند. اما خیلی ها هم که بازی پلی آف جام جهانی ۲۰۱۴ با سوئد را به یاد می آورند که او چطور یک تنه پرتغال را به جام جهانی برد، انتظار دارند تا یورو ۲۰۱۶ هم برای پرتغال تنها به وسیله رونالدو تبدیل به یک شگفتی شود. باید صبر کرد و دید، بازیکنی که به تازگی با رئال مادرید در اروپا دست نیافتنی تر شد، آیا می تواند به کابوس ناکامی های پرتغال در جام های بزرگ پایان دهد؟

چه کسی می تواند پایان بخش این کابوس پرتغالی ها باشد؟

شاید بعد از خداحافظی لوییز فیگو، چند سالی است که همه کریس رونالدو را تنها نماد تیم ملی پرتغال می دانند. تیم اخیرا بی ستاره ای که در همه تورنمنت های معتبر حاضر می شود، اما هیچوقت نمی تواند گام های بلند تر را به راحتی بردارد.