صالح چراغی : وقتی وزنه افتاد، فقط خندیدم

صالح چراغی درباره عملکردش در مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی آسیا گفت: شرایط خوبی داشتم و تمام تمرکزم برای رسیدن به سکوی قهرمانی و مدال طلا بود. تلاشم را کردم، اما متأسفانه در حرکت دو ضرب آن طور که می‌خواستم وزنه بالا نیامد.

 صالح چراغی افزود: البته در مسابقات المپیک مدال مجموع مهم‌تر است و من به نقره مجموع رسیدم هرچند که در دو ضرب مدال نگرفتم. می‌توانستم در مجموع هم به مدال طلا برسم، اما در حرکت آخر وزنه از دستم خارج شد؛ وزنه را آنقدر دست کم گرفته بودم که وقتی افتاد، فقط خندیدم. باورم نمی‌شد این وزنه بیفتد چون در تمرینات حتی وزنه‌های ۲۰۰ و ۲۰۵ کیلوگرم هم زده بودم.

صالح چراغی در پاسخ به این سؤال که آیا بهتر نبود حرکت دوضرب را با وزنه‌هایی سنگین‌تر از ۱۸۰ کیلوگرم آغاز می‌کرد، گفت: در یک ضرب فاصله خوبی با رقیبانم ایجاد کردم بوده و هدفمان این بود که ابتدا مدال را قطعی کنیم و سپس پله پله به سمت طلا حمله کنیم. خوب هم پیش رفتم، اما نشد. از طرفی در ۲-۳ هفته پایانی اردو شرایطم کمی به هم ریخت و همین موضوع باعث شد در انتخاب وزنه‌ها کمی احتیاط کنیم.

دارنده مدال نقره وزنه‌برداری قهرمانی آسیا درباره انتقاداتی که به شرایط سنی تیم اعزامی به آسیا می‌شود، گفت: من ۲۵ سال سن دارم و اولین تجربه‌ام در مسابقات برون‌مرزی را تجربه می‌کردم؛ نمی‌دانم آیا با این سن پیر محسوب می‌شود یا جوان، اما فکر نکنم سن زیادی برای ورزش حرفه‌ای باشد. البته ۲ سال قبل هم در ترکیب تیم آسیایی و جهانی بودم که به دلیل مصدومیت خط خوردم. از طرفی بعد از ۵ سال تیم ایران قهرمان شد و حتماً عملکرد قابل قبولی داشته است.

صالح چراغی در پاسخ به این سؤال که آیا با وجود رقیب نامداری مانند کیانوش رستمی شانسی برای خود برای حضور در مسابقات جهانی قائل است یا نه، گفت: اگر به این موضوع فکر نمی‌کردم یک درصد هم به تمریناتم ادامه نمی‌دادم. سعی می‌کنم یک رفیق خوب برای رستمی باشم. بدون شک سطح مسابقات جهانی از رقابت‌های آسیایی بالاتر است و من هم ۶ ماه زمان دارم تا رکوردهایم را به سطح جهانی و وزنه‌هایی که مورد نظر کادر فنی است برسانم.