بی‌میلی منصوریان به بازگشت شاه ماهی به استقلال

شهباززاده‌ای که اکنون در نفت تهران روزهای سیاهی را می‌گذراند همان بازیکنی است که ابتدای همین فصل استقلالی‌ها برای داشتنش التماس می‌کردند اما حالا این شهباززاده است که به سبب یک تصمیم غلط باید برای بازگشت به استقلال دست تمنا دراز کند به سوی منصوریان. حال مگر می‌شود که سرمربی استقلال با این خط حمله موفقی که مهاجمانش ساخته‌اند راضی به بازگشت شماره ۱۱ سابق شود؟

استقلال بهترین خط حمله لیگ را دارد و آماری که از گلزنی آبی‌ها تا پایان هفته بیست و هفتم باقی مانده این ادعا را به وضوح اثبات می‌کند. تیم منصوریان در حالی که ۳ هفته به پایان لیگ باقی مانده و همچنان فرصت ارتقای تعداد گل‌های زده خود را دارد، با ۴۱ گل زده در راس همه تیم‌ها خودنمایی می‌کند. وضعیتی که نشان دهنده رشد محسوس مهاجمان آبی در فصل جاری است.
ابتدای فصل تیم منصوریان عمیقا از نداشتن مهاجمانی گلزن رنج می‌کشید اما هر چه از لیگ گذشت اوضاع خط آتش آبی‌ها بهتر شد و با ایجاد هماهنگی‌های تاکتیکی بیشتر، استقلال در مسیر رشد و شکوفایی قرار گرفت. در خط حمله استقلال بازیکنانی همچون کاوه رضایی، علی قربانی و بهنام برزای بارها به میدان رفته‌اند که سهم کاوه در این میان بیشتر از دیگر بازیکنان بوده است.
مهاجمی که تا پایان هفته بیست و هفتم موفق به زدن ۷گل شده است. آنچه آمار رضایی را نسبت به سایر مهاجمان استقلال متمایز جلوه می‌دهد تعداد پاس‌های گلی است که تا به امروز برای دیگر بازیکنان ارسال کرده. طبق آماری که در دست است رضایی با ۸ پاس گل در کنار ایمان مبعلی بهترین پاسور لیگ شانزدهم محسوب می‌شود.
علی قربانی هم دیگر مهاجم گلزن آبی‌ها است که هر گاه در ترکیب قرار گرفته عملکرد مثبتی داشته است. به او باید بهنام برزای را هم افزود. بازیکنی که به رغم نیمکت‌نشینی‌های بسیار اما هر موقع به خط حمله استقلال برده شد گل‌های ارزشمندی به ثمر رساند یا موقعیت‌های ایده‌آلی برای گلزنی فراهم کرد.
به این دایره البته باید محسن کریمی را هم افزود. بازیکنی که معمولا یک خط عقب‌تر از مهاجمان بازی می‌کند اما همواره در گلزنی موفق بوده. یا امید ابراهیمی که همچون کاوه رضایی تا به امروز ۷ بار موفق به گلزنی شده است.
به طور کلی استقلال گلزن‌های متعددی دارد که نتیجه آن ۴۱ گلی است که فقط در لیگ به ثمر رسیده و این تیم را به قوی‌ترین خط حمله لیگ شانزدهم بدل کرده است. بدیهی است که استقلال با منصوریان در هفته‌های آتی بازی‌های سختی همچون تقابل با تراکتورسازی را پیش رو دارد که این قبیل بازی‌ها شاید فرصتی در اختیار پرسپولیس قرار دهد تا تعداد گل‌های زده‌اش را به استقلال برساند اما حتی اگر استقلال در نهایت بهترین خط حمله لیگ هم نباشد آمار به قدری خوب هست که منصوریان برای بستن تیم فصل آینده خود تمایل آنچنانی به جذب مهاجمان گرانقیمت و نامی نداشته باشد.
برای مثال می‌توان به نام سجاد شهباززاده اشاره کرد. بازیکنی که ابتدای فصل جاری از استقلال به لیگ ترکیه رفت تا شاید در فوتبال ترکیه بدرخشد و علاوه بر باز کردن دروازه تیم‌های بزرگتر به روی خود دستمزدهای قابل توجهی هم بگیرد. سفر شهباززاده به ترکیه اما همانطور که پیش بینی می‌شد با موفقیتی همراه نبود و این بازیکن بی‌جهت به حضور در لیگ ترکیه که هرگز توفیقی را برای هیچ یک از فوتبالیست‌های ایرانی به همراه نیاورده، اصرار داشت.
سرانجام نتیجه این پافشاری‌ها خروج زودهنگام او از تیم آلانیااسپور بود. شهباززاده که با کلی سروصدا استقلال را به مقصد این تیم سطح پایین ترکیه‌ای ترک کرده بود و انگار خام مشاوره‌های غلط مدیربرنامه هایش شده بود، با آماری بسیار ضعیف به لیگ ایران بازگشت. او ابتدا تصور می‌کرد که می‌تواند با همان عملکرد ضعیف به استقلال برگردد اما منصوریان به گوش این بازیکن رساند که پس از پایان فصل جاری می‌تواند دوباره به استقلال بازگردد چون اولویت خریدهای او در نیم فصل جذب هافبک است. شهباززاده هم به ناچار راهی تراکتورسازی شد، غافل از اینکه باشگاه تبریزی با محرومیت نقل و انتقالاتی از سوی فیفا مواجه می‌شود و او نمی‌تواند در این تیم نامی بازی کند.
در نهایت شهباززاده نفت تهران را برگزید. تیمی که شاید می‌توانست سجاد افول کرده را به روزهای اوج بازگرداند اما حضور در لیگ ترکیه و نیمکت نشینی‌های سریالی زهرش را بر پیکر این بازیکن ریخت و شماره ۱۱ سابق استقلال در تیم نفت تهران هم پایش به گلزنی باز نشد و با اینکه در ۵ بازی برای تیم دایی به میدان رفت اما هرگز نتوانست گلی به ثمر برساند.
شاید اگر شهباززاده در نفت می‌درخشید اکنون منصوریان برای بازگرداندنش از خود میل و اشتیاق بسیاری نشان می‌داد اما مشارالیه در این تیم تهرانی محو درخشش محمد قاضی شد، مهاجمی که شاید خیلی‌ها تصور می‌کردند فوتبالش رو به پایان است اما ظاهرا آنکه باید به فکر خداحافظی و وداع باشد شهباززاده است نه محمد قاضی.
اکنون شاید شهباززاده قدری رساتر صدای آنهایی که فریاد می‌زدند به لیگ ترکیه نرو را بشنود و از تجربه دیگر بازیکنان درس بگیرد اما آن موقع گوش شنوایی وجود نداشت تا خیلی زود از عرش به فرش برسد و حالا تا جایی نزول کند که در لیست فصل آینده استقلال هم قرار نگیرد و منصوریان تمایلی به بازگرداندنش نداشته باشد. شهباززاده حالا برای باز پس گرفتن پیراهنی که در مشتش بود باید بدود؛ تلاشی که مشخص نیست به فرجام برسد یا نرسد…